Δυο χρόνια τώρα που ο Άρης έχει επιστρέψει στο φυσικό του χώρο είναι από τις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού ομάδες στην ελληνική λίγκα, που τον ΠΑΟΚ τον κοιτάζει στα μάτια.
Τον παίζει στα ίσα, δίχως τις αναστολές που έχουν άλλες ομάδες, και έχασε μόλις μια φορά από ένα ατομικό λάθος. Κατά τη γνώμη μου μάλιστα στο περσινό παιχνίδι πρωταθλήματος στην Τούμπα, τον Φλεβάρη, ο Άρης έκανε ίσως το καλύτερο με διαφορά, παιχνίδι του σε επίπεδο τακτικής. Η κοινή ποδοσφαιρική λογική λέει ότι κανονικά θα έπρεπε να έχει κάνει τουλάχιστον δυο νίκες. Στο ματς του πρώτου γύρου ισοφαρίστηκε στο 97΄!
Αύριο έχει μια ακόμη ευκαιρία να κάνει αυτή τη νίκη. Στο σπίτι του, μπροστά στο κοινό του. Που ήταν εκεί στα δύσκολα χρόνια που προηγήθηκαν για να βάλει πλάτη και να αναχαιτίσει τα κακόβουλα σχέδια των «ιεραπόστολων» της εξυγίανσης, να τον εξαφανίσουν από τον ποδοσφαιρικό χάρτη, στο όνομα ενός κίβδηλου «μια ομάδα, μια πόλη».