Όταν οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουν και πονάνε, κάποιος πολύ πληγωμένος, δυστυχώς, μπορεί να φτάσει σε πράξεις που δε συνάδουν με την ανθρώπινη φύση. Κάτι τέτοιο συνέβη με το γκράφιτι του Νίκου Γκάλη στην Αθήνα.
Εδώ και χρόνια, δε βρέθηκε κάποιος στην Αθήνα να πειράξει αυτήν την εξαιρετική δημιουργία. Βλέπετε, ο Γκάλης είναι αποδεκτός από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ως ο άνθρωπος που άλλαξε το ρου του ελληνικού αθλητισμού. Δυστυχώς, ειδικά στην Ελλάδα, η ηχηρή μειοψηφία προσπαθεί να κάνει αισθητή την παρουσία της, υπερβαίνοντας, συνήθως, τα εσκαμμένα. Αλλιώς, πώς να «ακουστεί»;
Εδώ και λίγες μέρες, το εν λόγω γκράφιτι έγινε ξανά viral και κάποιοι δεν το άντεξαν. Θυμήθηκαν τι (τους) έκανε ο εικονιζόμενος και επειδή δεν μπορούν να σβήσουν την ιστορία, έσβησαν (με το μυαλό τους) το πρόσωπό του. Δεν έμειναν εκεί, αλλά έγραψαν και συνθήματα, ένα εκ των οποίων αφορούσε τη νεκρή σύζυγο του Νίκου Γκάλη. Γιατί έτσι, με το μυαλό (;) τους, θα «πονέσουν» τον Γκάλη, τους φίλους του ΑΡΗ, ή όποιον άλλον από τα εκατομμύρια των Ελλήνων «πίνει νερό» στο όνομα του κορυφαίου.
Μόνο που με τέτοιες πράξεις φαίνεται ο δικός τους πόνος. Που όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν ξεπερνιέται…
