Ανήμερα της επετείου του «χρυσού» Ευρωμπάσκετ 1987, όπου η Εθνική Ελλάδας με μπροστάρηδες τον Νίκο Γκάλη και τον Παναγιώτη Γιαννάκη έκανε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών στο παγκόσμιο μπάσκετ, ο ΑΡΗΣ ανεβαίνει το του «Γολγοθά» του.
Τέτοιες μέρες θυμίζουν το ένδοξο παρελθόν στους φίλους του ΑΡΗ, οι οποίοι όμως αμέσως προσγειώνονται απότομα στο οδυνηρό παρόν. 14 Ιουνίου σήμερα και τυπικά απομένει μία μέρα για να λήξει το περιθώριο που έβαλε ο ίδιος ο Δημήτρης Γουλιέλμος αναφορικά με την άρση των ban. Όπως ανέφερε το AllAboutARIS, η απόφαση για ξεκίνημα του σχεδιασμού με δεδομένες τις τιμωρίες από τη ΦΙΜΠΑ είναι ειλημμένη στο μυαλό των ανθρώπων του ΑΡΗ εδώ και μέρες. Ειλημμένη και αναγκαστική.
Μέχρι τώρα, ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ δε βρήκε τις οικονομικές λύσεις που προσδοκούσε. Έχουν γίνει κάποιες ανεπίσημες συναντήσεις με ανθρώπους που θα μπορούσαν να συνδράμουν, όχι όμως και το μεγάλο ραντεβού που ο μεγαλομέτοχος θέλει να πραγματοποιηθεί, με παρουσία πολλών επιφανών φίλων της ομάδας. Στην παρούσα φάση, άλλη λύση για να μαζευτεί ένα ποσό που θα επιτρέψει στην ομάδα να «ανασάνει», δε διαφαίνεται.
Η εν λόγω συνάντηση είναι πιθανό να προγραμματιστεί για το αμέσως προσεχώς διάστημα, όμως και πάλι a priori επιτυχία δεν υπάρχει. Είναι λογικό οι άνθρωποι από τους οποίους θα ζητηθεί βοήθεια να περιμένουν πρώτα να ακούσουν τι θα τους πει ο ιδιοκτήτης, ενώ αν κάποιοι απ’ αυτούς αποφασίσουν να βοηθήσουν, πρέπει να ξεκαθαριστεί το πλαίσιο της συμβολή τους (ανώνυμη εταιρία γαρ). Να πάρουν μετοχές σε μία χρεωμένη εταιρία, για παράδειγμα, είναι δύσκολο…
Τα «προσκλητήρια» που δεν είχαν αποτέλεσμα
Στον ΑΡΗ έχουν γίνει, στο παρελθόν, αρκετά προσκλητήρια για οικονομική βοήθεια, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά. Μία από τις αιτίες γι’ αυτό ήταν ότι πολλές διοικήσεις δεν είχαν «χτίσει σχέσεις» με ανθρώπους που μπορούσαν να βοηθήσουν. Ο τρόπος που η διοίκηση Δαμιανίδη – Τζεβελέκη απομάκρυνε τη «Σάρισα» (η οποία είχε βάλει σεβαστό ποσό στην ΚΑΕ), ή η αντίδραση της διοίκησης Λάσκαρη όταν άκουγε για «ανθρώπους της οικογένειας του ΑΡΗ» ήταν χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Η παρούσα φάση δεν αποτελεί εξαίρεση, σε επίπεδο «ζεστών» σχέσεων, κυρίως λόγω της πεποίθησης που είχε ο Δημήτρης Γουλιέλμος ότι μπορεί να σηκώσει ο ίδιος το βάρος. Αυτό δεν είναι δυνατόν πλέον, αλλά πέραν κάποιων εξαιρέσεων, «έδαφος» με φίλους του ΑΡΗ που μπορούν να συνδράμουν, δεν έχει καλλιεργηθεί.
Οι υποχρεώσεις που «τρέχουν»
Την ίδια ώρα, οι υποχρεώσεις τρέχουν. Και αναφορικά με τις οφειλές του παρελθόντος που απειλούν πλέον να βάλουν θηλιά στο λαιμό του ΑΡΗ, και μ’ αυτές της σεζόν που τελείωσε. Για να γίνει συζήτηση με παίκτες για παραμονή, αλλά και για να λυθούν συμβόλαια (μέσω kick out) πρέπει να διευθετηθεί το υπόλοιπο της φετινής σεζόν, το οποίο δεν είναι μεγάλο (δύο μήνες), αλλά και αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν.
Ο ΑΡΗΣ βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο και όπως έχει επισημανθεί πολλάκις εδώ, δεν είναι μόνο τα ban που (πρέπει να) απασχολούν. Για να φτάσει η ομάδα στο σημείο να αγχωθεί για το αγωνιστικό κομμάτι (κάτι που γίνεται στη διάρκεια της σεζόν), πρέπει πρώτα να ξεπεράσει άλλους σκοπέλους…