Ο Νίκος Καράμπελας έχει φορέσει τη φανέλα και των δύο ομάδων, ενώ στη συνέντευξη που παραχώρησε σχολιάζει γενικότερα το Ελληνικό πρωτάθλημα
Τι παιχνίδι περιμένεις από τις δύο ομάδες;
«Ο Χιμένεθ είναι ένας πολύ έξυπνος προπονητής, ξέρει να διαχειρίζεται τα παιχνίδια και να τα κερδίζει. Θεωρώ πως δεν θα πάει στην κατοχή της μπάλας, θα πιέσει ψηλά για να κλέψει τις μπάλες και να φτάσει σε κάποιο γκολ.
Νομίζω πως δεν θα αφήσει τον ΑΡΗ να αναπτυχθεί, πιέζοντας τον ψηλά. Ο ΑΡΗΣ άμα του δώσεις χώρο, μπορεί να πάρει ψυχολογία με το γήπεδο και να ανέβει πολύ ψηλά.
Σε γενικές γραμμές, περιμένω ένα παιχνίδι με πολλές ευκαιρίες».
Εάν έχουν βοηθήσει οι αλλαγές προπονητή στις δύο ομάδες;
«Μια αλλαγή προπονητή έχει πάντα θετική ανταπόκριση στους παίκτες, όλοι θέλουν να δείξουν το κάτι παραπάνω. Οι αναπληρωματικοί τα δίνουν όλα για να μπουν στην αρχική ενδεκάδα, ενώ οι βασικοί παραμένουν συγκεντρωμένοι για να διατηρήσουν τη θέση τους. Γενικώς όλοι δουλεύουν πιο σοβαρά».
Πως βλέπεις την πορεία του ΑΡΗ στο φετινό πρωτάθλημα;
«Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από τον ΑΡΗ, θα το θεωρούσα «απαράδεκτο» εάν ήταν κάτω από τις πρώτες έξι θέσεις. Παρόλο που είναι πολύ, δύσκολο να χτίσεις μια νέα ομάδα. Στην Ελλάδα οι ομάδες που μπορούν να βγουν στην Ευρώπη, είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Δεν έχουμε ένα πρωτάθλημα που να κυνηγάνε οχτώ ομάδες να βγουν Ευρώπη.
Δύο-τρεις ομάδες διεκδικούν την Ευρώπη, δύο παλεύουν για το πρωτάθλημα και οι υπόλοιπες μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Αν είχαμε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, εκεί θα λέγαμε ότι είναι κάτι δύσκολο. Αλλά όταν είσαι μια ομάδα όπως ο ΑΡΗΣ στην Ελλάδα, θα πρέπει να κάνεις εγκλήματα για να μείνεις εκτός Ευρώπης. Όταν μπορούν και επιβιώνουν ομάδες που έχουν χίλια άτομα στο γήπεδο κάθε Κυριακή, τότε ομάδες με 15.000 κόσμο στο γήπεδο, επιβάλλεται να κάνουν καλές πορείες.
Βέβαια δεν θα πρέπει να υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες. Παράδειγμα ο ΠΑΟΚ που παρόλα που έχει βάλει πολλά εκατομμύρια, πέρασαν 5-6 χρόνια για να μπορέσει να διεκδικεί το πρωτάθλημα και να είναι ισχυρός. Η ομάδα θέλει υπομονή σιγά-σιγά χτίζονται οι ομάδες.
Πως βλέπεις την πορεία της ΑΕΚ;
Η ΑΕΚ ήταν σχεδόν η ίδια ομάδα από τη Γ’Εθνική μέχρι την Super League. Αυτό το «μοντέλο» είναι πολύ δύσκολο να αποτύχει. Ήταν λογικό να πάρει πρωτάθλημα με το «καλημέρα» είχε ένα καλό προπονητή και έναν κορμό για πέντε χρόνια.
Όλα αυτά σε συνδυασμό ότι βρέθηκε σε ένα όχι και τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, βοήθησαν στο να κατακτήσει πέρυσι το πρωτάθλημα. Αλλά στον πρωταθλητισμό πρέπει να είσαι εκεί, να παραμένεις συγκεντρωμένος συνεχώς».
Ξεχωρίζεις κάποιους ποδοσφαιριστές ως «κλειδιά» για τις δύο ομάδες;
«Δεν θα μιλήσω για παίκτες κλειδιά αλλά για προπονητές που ξέρουν να κάνουν διαχείριση του έμψυχου δυναμικού της ομάδας. Μπορεί να έχεις έναν παιχταρά αλλά να το βάζεις σε λάθος θέση και να είναι ο χειρότερος παίκτης.
Για εμένα το πιο σημαντικό είναι ο προπονητής σε μια ομάδα, να μπορεί να διαχειρίζεται τους παίκτες που έχει. Γιατί μπορεί να μην έχει στην διάθεση του τον παίκτη που κάνει τη διαφορά, αλλά να έχει το σύνολο και την ομάδα που κάνει τη διαφορά.
Δεν μπορείς να στηρίζεις όλη σου την ομάδα σε έναν παίκτη. Δεν πιστεύω στη θεωρεία του παίκτη «κλειδί» αλλά του προπονητή «κλειδί». Οι παίκτες κλειδιά μπορεί να είναι μια του 10 και να κερδίσεις εύκολα αλλά μπορεί να είναι του δύο και να χάσεις.
Αλλά όταν έχεις ένα γενικό σύνολο, με ποδοσφαιριστές που είναι από ένα επίπεδο και πάνω, που θα είναι ταυτόχρονα και μαχητές, τότε όλα είναι πιο εύκολα».
Ποια στοιχεία του Ισπανικού ποδοσφαίρου θα έφερνες στην Ελλάδα;
«Το πρώτο που θα έκανα θα ήταν να αλλάξω την παιδεία των μπαμπάδων, γιατί το ποδόσφαιρο δεν ξεκινάει όταν είσαι 20 και 30 χρονών αλλά όταν είσαι πέντε. Πολλές φορές οι πατεράδες, καταστρέφουν τους αθλητές, δίνοντας τους λάθος κατεύθυνση. Είναι γελοίο να βλέπεις ένα παιδί να είναι με τον πατέρα του και να κάνει χειρονομίες στους αθλητές. Πρώτα ξεκινάμε από εκεί και μετά θα πάμε στα αγωνιστικά.
Μετά έρχεται η νοοτροπία των διοικήσεων και των ομάδων. Λίγες ομάδες έχουν την νοοτροπία του εξωτερικού. Ο καθένας πρέπει να ασχολείται με τον τομέα του και την δουλεία του. Εδώ στην Ελλάδα ο καθένας κάνει ότι θέλει, όλοι ξέρουν τα πάντα και κανείς δεν ξέρει τίποτα.
Επίσης θα πρέπει οι εγκαταστάσεις να είναι οι κατάλληλες και όχι να παίζουμε σε λάσπες. Γενικώς να έχουν οι ποδοσφαιριστές ανθρώπους που θα τους βοηθάνε σε απλά πράγματα, καθημερινά. Όταν ζητάς από έναν παίκτη το 100%, τότε θα πρέπει να του διώξεις όλα τα «προβλήματα» που μπορεί να αντιμετωπίζει. Το ποδόσφαιρο είναι άθλημα ψυχολογίας».