Το βράδυ της Κυριακής 18 Απριλίου 2004 οι Ιταλοί (όσοι δεν τα ξέρουν ήδη) πληροφορούνται τα αποτελέσματα των αγώνων των πρωταθλημάτων της χώρας.
Η φωνή του εκφωνητή ακούγεται να λέει, μεταξύ άλλων «Κιέβο-Ρετζίνα 0-0, Άσκολι-Πιατσέντζα 0-0…, Λουμεζάνε-Σάσαρι 0-0, Ταραντο-Καταντζάρο 0-1, Κροτόνε-Φερμάνα 0-3…». Ο τότε ποδοσφαιριστής της Σιένα, Ρομπέρτο Ντ’ Αβέρσα, κάθεται μπροστά στην τηλεόρασή του με ένα πλατύ χαμόγελο, παρά το γεγονός ότι η ομάδα του είχε γνωρίσει εντός έδρας ήττα με 2-1 από τη Μίλαν.
Ξέρει πως αυτά τα αποτελέσματα μόλις τον έκαναν πλουσιότερο κατά μερικές χιλιάδες ευρώ. Όπως και τον συμπαίκτη του, Νικόλα Βέντολα, και τον τερματοφύλακα Τζενάρο Ρόσι, με τους οποίους είχε μιλήσει δυο μέρες νωρίτερα στο τηλέφωνο, με τον ίδιο να… προβλέπει ακριβώς τι θα συμβεί σε αυτά τα πέντε γήπεδα. Οι τρεις τους δεν είναι οι μόνοι χαρούμενοι της υπόθεσης. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η χαρά των ανδρών της ειδικής μονάδας καταπολέμησης της Μαφίας που με τη γνωστή μέθοδο της παρακολούθησης τηλεφωνικών συνομιλιών έχουν καταγράψει όλα όσα ειπώθηκαν μεταξύ 20:50 και 23:58 και φανερώνουν ένα πράγμα. Η εγκληματική οργάνωση που λυμαίνεται την Ιταλία για ακόμη μία φορά είχε απλώσει τα δίχτυα της στο ποδόσφαιρο της χώρας.
Μια ιστορία σκανδάλων
Τα σκάνδαλα δεν ήταν ποτέ άγνωστη λέξη για το ιταλικό ποδόσφαιρο. Με τη συμμετοχή και τη βοήθεια της Μαφίας ή άλλων αντίστοιχων οργανώσεων, όπως η Κόζα Νόστρα ή η Ντραγκέντα (ανάλογα με την περιοχή της χώρας), από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 κιόλας, κάθε μερικά χρόνια κάποια ύποπτη υπόθεση ταρακουνούσε το οικοδόμημα του calcio. Το ’79 ήταν ο Πάολο Ρόσι, Λάτσιο και Μίλαν στις αρχές του ’80 υποβιβάστηκαν, λίγα χρόνια αργότερα πάνω από 40 ποδοσφαιριστές τιμωρούνται για τη συμμετοχή τους σε στημένα παιχνίδια. Ακολουθούν η Νάπολι του Μαραντόνα και η κόντρα της με την Γιουβέντους, με φόντο τα λεφτά που έχασαν και κέρδισαν οι μαφιόζοι, στα χέρια των οποίων οι ομάδες και τα σκορ έμοιαζαν απολύτως χειραγωγημένα.