Ήταν το ένστικτο επιβίωσης μιας τεράστιας φανέλας; Ήταν χρεωστούμενο της τύχης (που η αλήθεια είναι ότι κι αυτή τον έχει εγκαταλείψει τους τελευταίους μήνες);
Ήταν μια τελευταία ευκαιρία από τον θεό του ποδοσφαίρου, που δεν θα μπορούσε ν’ αφήσει έναν από τους κορυφαίους προπονητές όλων των εποχών στη χλεύη και την καταφρόνια μιας ταπεινωτικής απόλυσης;
Ό,τι κι αν ήταν, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι ο Ζοσέ Μουρίνιο (από ‘κει που φαινόταν τελειωμένος και έτοιμος για τον πορτογαλικό ΟΑΕΔ) πήρε το φιλί της ζωής.
Από ‘κει που έμοιαζε θέμα λεπτών η απομάκρυνσή του από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (με το σκορ 0-2 υπέρ της Νιούκαστλ ως το 70’) ήρθε το δραματικό 3-2 που τον κράτησε στον πάγκο.