Ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει στο AllAboutARIS για την… εκπαιδευτική ήττα από τον ΟΦΗ και την ουσία που βρίσκεται στη επόμενη μέρα και τις κινήσεις που θα γίνουν
Ολοι θέλαμε μία νίκη επί του ΟΦΗ. Όχι για την άνοδο φυσικά αφού αυτή είναι “τελειωμένη”. Πιο πολύ για το γαμώτο. Γιατί ήταν ντέρμπι κορυφής. Γιατί υπάρχει η 1η θέση. Γιατί θέλουμε να βλέπουμε την ομάδα να κερδίζει.
Το ματς μέχρι το 60′ είναι μαγική εικόνα. Οσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν κυρίως από Κρήτη μεριά ότι ισχύει το αντίθετο. Ο ΑΡΗΣ ήταν ανώτερος, είχε τις φάσεις αλλά ο ΟΦΗ είχε πάλι τη γνωστή του… ρέντα και σε δύο κόντρες “καθάρισε” το ματς. Έτσι είναι το παιχνίδι του βέβαια άρα ίσως ο ΑΡΗΣ θα έπρεπε να το περιμένει κιόλας. Απλά όταν ο Μάνος κάνει στην πρώτη επαφή γκολ ή ο Βουό πιάνει ένα χαλαρό σουτ που κοντράρει και πάει μέσα, τότε μιλάμε για ρέντα. Μέχρι να έρθει το 60ο λεπτό, ο Ρατσιάτας να ακυρώσει λανθασμένα το γκολ του ΑΡΗ και εκεί να έρθει η κατάρρευση της ομάδας του Δημήτρη Σπανού. Καμία ψυχολογία, κακή λειτουργία και ευτυχώς που ο ΟΦΗ δεν ήταν αποτελεσματικός στις τελικές που δημιούργησε. Και εδώ όπως λένε και οι Αμερικάνοι… end of story.
Δεν χρειάζεται να υπεραναλύσουμε το χθεσινό ματς, να στοχοποιήσουμε παίκτες ή τον προπονητή και να προχωρήσουμε σε αφορισμούς. Ωρες-ώρες κάνουμε λες και ανακαλύψαμε την Αμερική, όταν για παράδειγμα στεκόμαστε στη δυσκολία του ΑΡΗ να σκοράρει. Ολη τη χρονιά το βλέπουμε. Οπως όλη τη χρονιά βλέπουμε ότι κάποιοι παίκτες είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Αυτοί όμως μαζί με όλους τους υπόλοιπους που ήρθαν το περασμένο καλοκαίρι, συνέθεσαν ένα ρόστερ που είχε έναν στόχο. Την άνοδο. Και ο στόχος ουσιαστικά έχει επιτευχθεί.
Αυτό το οποίο μπορούμε να παραδεχθούμε όλοι, είναι ότι το χθεσινό παιχνίδι είχε έναν… εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Πρώτα όσον αφορά τη διαιτησία, αφού ήρθε ένας διαιτητής από την Αργολίδα και δεν σε σεβάστηκε, με προκλητικές αποφάσεις και μάλιστα κόντρα στον ΟΦΗ. Χωρίς να θέλω να μειώσω την ομάδα του Ηρακλείου φυσικά, αλλά ο ΑΡΗΣ είναι πολύ πιο μεγάλος ως μέγεθος. Ακόμη ένα φαινόμενο που παρατηρούμε φέτος και η διοίκηση πρέπει να το δει εν όψει Super League, για να μην πάμε του χρόνου σαν… πρόβατα στη σφαγή.
Ο άλλος λόγος που το χθεσινό ματς ήταν “εκπαιδευτικός”, έχει να κάνει με το ρόστερ. Για ακόμη μία φορά κάποιοι παίκτες έδειξαν ότι δεν μπορούν. Οχι φέτος αλλά για την επόμενη χρονιά. Δεν λέμε βέβαια να γίνει και… ξήλωμα του ρόστερ αλλά θεωρώ ότι δεν μπορούν να παραμείνουν παραπάνω από 8-10 παίκτες του τωρινού ρόστερ. Με δεδομένο ότι η ομάδα του χρόνου θα κοιτάξει ψηλά, όπως και πρέπει να κάνει. Οχι να βολοδέρνει μεταξύ 8ης και 12ης-13ης θέσης.
Στο 1,5 μήνα που έχουμε ακόμα μπροστά μας για να τελειώσει το πρωτάθλημα, θα πρέπει να αρχίσει ο σχεδιασμός της νέας σεζόν. Να παρθούν οι αποφάσεις για τεχνικό διευθυντή, προπονητή και να ξεκινήσει το στήσιμο του νέου ΑΡΗ, Χωρίς σπατάλες, με σύνεση στο οικονομικό κομμάτι και οργάνωση. Μετά το Πάσχα, όλα αυτά πρέπει να τεθούν επί τάπητος…