Ποτέ δεν φαντάζονταν πως ο θάνατος θα ερχόταν από αδερφικά πυρά.
Κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής η Κύπρος βρέθηκε απελπιστικά μόνη απέναντι σε έναν εχθρό αποφασισμένο να μην σταματήσει μέχρι να υλοποιήσει το βάρβαρο σχέδιο του. Η Ελλάδα, ξεχαρβαλωμένη μετά από μια επταετία στα χέρια της χούντας των συνταγματαρχών, ήταν απούσα εκείνες τις ώρες του εθνικού δράματος. Όταν, καθυστερημένα, αποφάσισε να προστρέξει με ενισχύσεις, μια τραγωδία ανέδειξε με το χειρότερο δυνατό τρόπο την πλήρη διάλυση την οποία οι συνταγματάρχες είχαν επιφέρει ακόμη και στο ίδιο το στράτευμα. Ήταν η επιχείρηση “Νίκη” στην οποία 4 αεροπόροι και 31 Έλληνες καταδρομείς βρήκαν τον πιο άδικο που θα μπορούσε να συμβεί εν καιρώ πολέμου. Χτυπημένοι από τα πυρά των αδελφών τους.
Επιχείρηση ΝΙΚΗ
Για σχεδόν 36 ώρες από τη στιγμή που εκδηλώθηκε η τουρκική απόβαση, οι 12.000 άνδρες της ΕΛΔΥΚ και τα μέλη της Εθνικής Φρουράς Κύπρου μάχονται λυσσαλέα για να αποκρούσουν τις κατά κύματα εχθρικές επιθέσεις. Κάθε λεπτό που περνά ολοένα και περισσότεροι Τούρκοι αποβιβάζονται στο νησί, έχοντας παράλληλα κάλυψη από πλοία και αεροσκάφη. Οι υπερασπιστές της Μεγαλονήσου περιμένουν πως θα συμβεί το αυτονόητο. Ότι σύντομα, πριν χαθούν τα πάντα, θα καταφθάσουν ενισχύσεις. Όταν τελικά η ζαλισμένη ηγεσία του ελληνικού κράτους αντιδρά, αποφασίζει να στείλει τα ξημερώματα της 22ας Ιουλίου 1974 μεταγωγικά αεροσκάφη με καταδρομείς. Η επιχείρηση βαφτίζεται με τον κωδικό “ΝΙΚΗ” και όταν 15 αεροπλάνα τύπου Noratlas απογειώνονται από τη Σούδα, οι επιτελάρχες του Κέντρου Επιχειρήσεων ενημερώνουν το Γ.Ε.Ε.Φ. Λευκωσίας με την φράση “Έρχονται τα 15 πορτοκάλια”.