Αδικώντας έναν κορυφαίο: Όταν ο Τάισον δάγκωσε τον Χόλιφιλντ στιγμάτισε την καριέρα και των δύο
Είχε κατακτήσει τα πάντα. Παγκόσμιους τίτλους, ολυμπιακό μετάλλιο, καθολική αναγνώριση. Οι ειδικοί τον αποδέχονταν ως κορυφαίο επαγγελματία πυγμάχο βαρέων βαρών, αλλά συνέχισε να ζει στη σκιά του πολύ πιο δημοφιλούς Μάικ Τάισον. Ο Εβάντερ Χόλιφιλντ κυνηγούσε για χρόνια την ευκαιρία του απέναντί του. Και όταν τελικά τον βρήκε μπροστά του, τον νίκησε. Όχι μία, αλλά δύο φορές. Ακόμη κι έτσι, ο κόσμος δεν τον θυμάται τόσο ως έναν από τους μεγάλους της δεκαετίας του ’90, αλλά ως “εκείνον που τον δάγκωσε ο Τάισον”. Ναι, ο 55χρονος σήμερα Αμερικανός άξιζε υστεροφημίας πολύ διαφορετικής και σημαντικότερης από αυτή που ζει στις μνήμες μας.
Μεγαλώνοντας μέσα στην αδικία
Η αδικία υπήρξε συνοδοιπόρος αυτού του χαρισματικού πυγμάχου από τα πρώτα βήματά του. Ο μικρότερος από τα 9 παιδιά που μεγάλωσε μόνη της η μητέρα του, ξεκίνησε το μποξ σε ηλικία μόλις 7 ετών. Άλλωστε οι δρόμοι του Bowen Homes Housing Projects στην Ατλάντα ήταν πολύ πιο επικίνδυνο μέρος για ένα παιδί, ακόμη και συγκρινόμενοι με τα ρινγκ. Στα 21 του είχε την ευκαιρία να κατακτήσει ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργανώνονταν στην πατρίδα του. Αυτό θα ήταν το καλύτερο εισιτήριο που θα του εξασφάλιζε την είσοδό του στον κόσμο των επαγγελματιών. Μια διφορούμενη –αν όχι ακατανόητη- απόφαση κριτών και διαιτητή φέρνει τον αποκλεισμό του στα ημιτελικά. Σε έναν αγώνα απέναντι στον Νεοζηλανδό Κέβιν Μπάρι, στον οποίο δεν είχε ιδρώσει καν και κατηγορήθηκε για αντιαθλητικό χτύπημα.