Πρόκειται μάλλον για τον πιο δύσκολο Ευρωπαϊκό τίτλο που έχει κατακτήσει Ελληνική ομάδα μπάσκετ.
Μία εβδομάδα νωρίτερα, ο ΑΡΗΣ είχε ηττηθεί στον πρώτο τελικό από την Τόφας με 66-77, μέσα στο Αλεξάνδρειο. Άπαντες θεωρούσαν τους κιτρινόμαυρους καταδικασμένους στον δεύτερο τελικό και άσκησαν έντονη και οξύτατη κριτική στους παίκτες του ΑΡΗ. Ο μόνος που πίστευε ακράδαντα στην ανατροπή ήταν ο Λευτέρης Σούμποτιτς ο οποίος είχε δηλώσει «Είναι απλά το πρώτο ημίχρονο, τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα.»
Οι Τούρκοι από την μεριά τους θεωρούσαν σίγουρη την κατάκτηση του κυπέλλου Κόρατς από την ομάδα τους. Παραπάνω από 5000 Τούρκοι οπαδοί, κατέκλεισαν το «Ατατούρκ Σπορτς Σαράι» και δημιούργησαν μία πανηγυρική και ταυτόχρονα κολασμένη ατμόσφαιρα. Πλέον οι κιτρινόμαυροι εκτός από το -11 του πρώτου αγώνα είχαν να υπερκεράσουν και την εχθρική ατμόσφαιρα των οπαδών των γηπεδούχων.
Ο ΤΕΛΙΚΟΣ:
Οι παίκτες του ΑΡΗ παρουσιάστηκαν στο παρκέ αισθητά βελτιωμένοι σε σχέση με τον πρώτο τελικό. Στο πρώτο ημίχρονο έπαιξαν ατσάλινη άμυνα και βγήκαν κερδισμένοι αφού τα ατού των γηπεδούχων (Γκρίφιθ & Αλάνοβιτς) πέτυχαν μόλις 5 και 4 πόντους αντίστοιχα σε αυτό το διάστημα, ενώ ο Κονούκ, που είχε κάνει τεράστια ζημιά στο πρώτο ματς, πέτυχε μόλις ένα καλάθι σε όλο τον αγώνα. Το πρώτο ημίχρονο βρήκε τον ΑΡΗ να προηγείται με 34-37, η προσπάθεια όμως έπρεπε να συνεχιστεί.
Στο δεύτερο μέρος οι παίκτες του ΑΡΗ ακολούθησαν κατά γράμμα τις εντολές του Λευτέρη Σούμποτιτς και άρχισαν να χτίζουν διαφορά. Στο 23’ ο ΑΡΗΣ έφτασε την διαφορά στα επίπεδα του πρώτου ματς (50-61) και πλέον κρατούσε την κατάσταση στα χέρια του. Οι Τούρκοι προσπάθησαν να αντιδράσουν αλλά βρήκαν έναν Ορτίθ βγαλμένο από το NBA και έναν Σακλφορντ που ήταν πραγματική «αράχνη» κάτω από τα καλάθια.
Η διαφορά συνέχισε να μεγαλώνει και δύο λεπτά πριν το τέλος ο ΑΡΗΣ έφτασε στο +15 (62-77). Οι Τούρκοι άρχισαν να βλέπουν ότι το κύπελλο θα καταλήξει σε Ελληνικά χέρια και άρχισαν τις αισχρότητες. Στα 30 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του αγώνα (με το σκορ στο 67-85) άρχισαν να πετούν αντικείμενα στο παρκέ και ο Κοτλέμπα διέταξε την διακοπή του αγώνα και την εκκένωση του από τους Τούρκους οπαδούς. Όταν το γήπεδο άδειασε, ο τελικός συνεχίστηκε με τους Λιαδέλη και Αγγελίδη να ολοκληρώνουν το έργο και να γράφουν το τελικό 70-88. Αμέσως μετά το τέλος οι παίκτες ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς ενώ ύψωσαν και μια Ελληνική σημαία στο κέντρο του γηπέδου, που παρέπεμπε στο έντονο Ελληνικό παρελθόν της Προύσας.
Ο ΑΡΗΣ είχε καταφέρει το απίστευτο. Πραγματοποίησε μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι οπαδοί του ΑΡΗ (ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις) κατέκλυσαν και «έκαψαν» το κέντρο της Θεσσαλονίκης με επίκεντρο τον χώρο γύρω από τον λευκό πύργο, ενώ χιλιάδες εξ αυτών ετοίμασαν μια θερμή υποδοχή στην αποστολή της ομάδας στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» την επόμενη μέρα.
Ο ΑΡΗΣ ξαναέγινε για λίγο «η ομάδα όλων των Ελλήνων», με όλη την αφρόκρεμα να ασχολείται μαζί του. Ο δημιουργός εκείνης της μεγάλης ομάδας, Ζαφείρης Σαμολαδάς δήλωνε «Είναι η ωραιότερη βραδιά της ζωής μου και πιστεύω πως δικαιώθηκα σ’ αυτά που είπα στους παίκτες πριν φύγουν από την Θεσσαλονίκη. Κανείς δεν μας πίστευε και τα παιδιά αυτά διέψευσαν τους πάντες με την μεγάλη επιτυχία τους». Ο πατριάρχης του ΑΡΗ, Ανέστης Πεταλίδης, δήλωσε «Ο ΑΡΗΣ απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι είναι μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης και έκανε περήφανη όλη την Ελλάδα». Συγχαρητήρια τηλεγραφήματα προς τον ΑΡΗ έστειλαν οι Κωνσταντίνος Καραμανλής (πρόεδρος της ΝΔ), Ανδρέας Φούρας (υφυπουργός αθλητισμού), Κώστας Παπαδόπουλος (νομάρχης Θεσσαλονίκης) καθώς και ο Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος, τότε δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Αυτός ήταν ο δεύτερος Ευρωπαϊκός τίτλος του ΑΡΗ, που δικαίωσε μια ολόκληρη γενιά οπαδών που συνέχισε να τον στηρίζει ακόμη και μετά την πτώση της «αυτοκρατορίας». Για την ιστορία οι συνθέσεις των ομάδων στον τελικό της 3ης Απριλίου:
ΤΟΦΑΣ: Ερντέν, Αλάνοβιτς 7 (1), Μπας 18 (2), Ρότζερς 26 (2), Κονούκ 2, Τοπσακάλ 8 (2), Άβντιτς 2, Γκρίφιθ 7.
ΑΡΗΣ: Ορτίθ 25, Λιαδέλης 15, Σταυρακόπουλος 5 (1), Σιούτης 12, Αγγελίδης 6, Σάκλεφορντ 5, Μπόνι 20 (2)