Ανέκαθεν πίστευα πώς η τύχη και η πορεία του αγαπημένου μας συλλόγου θα ήταν τελείως άλλη εάν όλοι μαζί ο καθένας από το δικό του πόστο χειριζόμασταν ορισμένες αναμφίβολα κρίσιμες καταστάσεις με έναν διαφορετικό τρόπο.
Από τον κανόνα αυτόν θα ήταν φύσει αδύνατον να εξαιρεθεί ο δημοσιογραφικός κόσμος του AΡΗ ο οποίος κι αυτός με τη σειρά του περιέπεσε σε μια σειρά λαθών τα οποία σε περίπτωση που είχαν αποφευχθεί θα βοηθούσαν τον κόσμο που κακά τα ψέματα είναι ο μόνιμος αποδέκτης των πληροφοριών να διαμορφώσει μια άποψη σαφώς πιο αποκρυσταλλωμένη όσο και ξεκάθαρη για τα πράγματα που έλαβαν και συνεχίζουν να λαμβάνουν χώρα εντός της ομάδος.
Επειδή όμως ο χρόνος δε γυρίζει πίσω και συγκεκριμένα λάθη ή παραλείψεις είναι αδύνατον να διαγραφούν πιστεύω ακράδαντα πώς το φετινό καλοκαίρι δίνει σε όλους μας μια χρυσή, πρώτης τάξεως ευκαιρία να αφήσουμε πίσω ότι συνέβη και να βοηθήσουμε τον μέσο Αρειανό να αντιληφθεί ότι τώρα που η αγαπημένη μας ομάδα είναι έτοιμη να κάνει ένα νέο ξεκίνημα θα προσπαθήσουμε και εμείς από την δική μας πλευρά να τον προστατεύσουμε από έναν ενδεχόμενο βομβαρδισμό πληροφοριών μπορεί να δεχθεί κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου που αναμένεται να είναι καυτή και μακρυά.
Το μόνο σίγουρο είναι πώς ο ΑΡΗΣ θα συνεχίσει να βάλλεται από τις γνωστές-άγνωστες κατευθύνσεις που θα έχουν ως απώτερο σκοπό και στόχο τους να τον πλήξουν. Για αυτό το λόγο λοιπόν θα πρέπει όλοι όσοι έχουμε δημόσιο λόγο να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί για να μπορέσουμε να αντικρούσουμε συντεταγμένα το οποιοδήποτε μελλοντικό χτύπημα.
Ποτέ στη ζωή μου μέχρι σήμερα δεν υιοθέτησα τακτικές που αποσκοπούν στον διαχωρισμό και διχασμό ανθρώπων και συνειδήσεων, αντίθετα πάγια θέση μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είναι ότι μπροστά στο κοινό καλό και την μακροημέρευση του συλλόγου κανείς δε μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα να περισσεύει.