Ο Αλέξανδρος Αναγνωστόπουλος βγήκε από τη «ναφθαλίνη» και δηλώνει έτοιμος να αποδείξει ότι εκτός από εγωισμό διαθέτει και προσόντα για να καθιερωθεί.
Συνέντευξη στους ΑΛΕΞΗ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ, ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ
Η ευκαιρία που περίμενε ο Αλέξανδρος Αναγνωστόπουλος δεν ήρθε κάτω από τις πλέον ιδανικές συνθήκες. Ξαφνικά, και, μετά την αποβολή του Γιώργου Καντιμοίρη στη Βέροια κι ενώ το ματς φάνηκε να… στραβώνει για τον ΑΡΗ, ο 23χρονος τερματοφύλακας κλήθηκε να μπει “κρύος”, όπως φυσικά και στον αγώνα με τη Σπάρτη την περασμένη Κυριακή, όπου απόντος του έμπειρου Καντιμοίρη, ξεκίνησε πρώτη φορά βασικός στο πρωτάθλημα.
Παρά το γεγονός ότι δεν είχε ρυθμό, έδειξε ότι δεν… πέρασε μια μέρα. Με θράσος και εμπιστοσύνη στις ικανότητές του, αντεπεξήλθε στις δύο φορές που χρειάστηκε, αντέδρασε σωστά κρατώντας το μηδέν και πλέον ο ΑΡΗΣ εκτός από τους τρεις βαθμούς φαίνεται ότι κέρδισε και έναν ακόμη ποδοσφαιριστή. Για τον ίδιο ήταν κάτι σαν στοίχημα η φετινή σεζόν μετά την περσινή χρονιά, την οποία βίωσε στη “σκιά” του Σωκράτη Διούδη.
Κάτι σαν: Ή φέτος ή ποτέ. Γνωρίζει ότι τώρα είναι η ευκαιρία του για καθιέρωση, την οποία οφείλει να… αρπάξει.
Ο Αναγνωστόπουλος, μιλώντας στην εφημερίδα “ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!” αποκαλύπτει ποιες ήταν οι πρώτες του σκέψεις όταν ξαναφόρεσε τα γάντια του βασικού, για τον εγωισμό που έβγαλε, για τον στόχο του ως το τέλος της σεζόν, που ολοκληρώνεται και το συμβόλαιό του και φυσικά την ομάδα. Όντας παρών και την περσινή αποτυχημένη χρονιά έχει το πλεονέκτημα να μπορεί να δει και τις βασικές διαφορές. Διαφορές, τις οποίες πέρα από την εξαιρετική αμυντική λειτουργία, εντοπίζει στο “μέταλλο” που έχει η ομάδα και στην ικανότητά της να κερδίζει ακόμη και όταν δεν είναι στην καλύτερή της μέρα. “Συνταγή” που μπορεί να την οδηγήσει στη Σούπερ Λιγκ…
“Τα πήγα καλά, αλλά σημασία έχουν οι νίκες”
-Πες μας αρχικά τα συναισθήματα σου στη Βέροια όταν είδες τον Καντιμοίρη να αποβάλλεται και σηκώθηκες αμέσως για να μπεις. Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες;
“Αυτό που σκέφτηκα ήταν να ετοιμαστώ γρήγορα για να μπω μέσα και να βοηθήσω την ομάδα μου. Νομίζω ότι τα πήγα καλά. Το σημαντικό είναι ότι κερδίσαμε, ενώ παίζαμε με δέκα παίκτες. Κάτι που δείχνει το “μέταλλο” του νικητή που έχουμε φέτος. Ακόμα και αν τα παιχνίδια δείχνουν να… στραβώνουν, δεν τα παρατάμε μέχρι να φτάσουμε στη νίκη”.
-Η συμμετοχή σου στη Βέροια, σου έδωσε ψυχολογία; Διότι είχες να αγωνιστείς από το Κύπελλο…
“Όλοι οι ποδοσφαιριστές και ειδικά οι τερματοφύλακες, χρειάζονται παιχνίδια για να βρίσκουν ρυθμό. Δεν γίνεται να είσαι αυτός που πρέπει από τη μια στιγμή στην άλλη. Είναι πολύ δύσκολο. Όλοι χρειάζονται χρόνο συμμετοχής. Το ίδιο και εγώ. Ουσιαστικά το 20λεπτο με τη Βέροια ήταν κάτι σαν… ζέσταμα για να πατήσω καλύτερα στα πόδια μου εν όψει της Σπάρτης και να έχω μια καλή παρουσία”.
-Με τη Σπάρτη, βέβαια, χρειάστηκε να βοηθήσεις από νωρίς, κάνοντας την επέμβαση στην κεφαλιά του Ράνου…
“Εκεί μόλις έγινε η σέντρα και είδα τον παίκτη της Σπάρτης να παίρνει την κεφαλιά πέρασαν πολλά από το μυαλό μου. Πολλές εικόνες… Όσο και αν φαίνεται περίεργο, ενώ ήμουν έτοιμος σωματικά και πνευματικά. Νομίζω είχα μια καλή αντίδραση με καθαρό μυαλό και εγωισμό. Δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να μείνουμε πίσω στο σκορ, στο πρώτο μου παιχνίδι πρωταθλήματος ως βασικός”.
-Και κουβαλάς και μια ευθύνη γιατί η ομάδα δέχεται γκολ με το… σταγονόμετρο. Και μην ξεχνάμε επίσης την επέμβασή σου στο κοντινό σουτ του Φουρτάδο…
“Έχει να κάνει με το καθαρό μυαλό. Ήμουν συγκεντρωμένος σε όλη τη διάρκεια του ματς. Είχα εμπιστοσύνη στους συμπαίκτες μου και αυτοί σε μένα. Το ένιωθα. Για αυτό τον λόγο βγήκε και ένα καλό αποτέλεσμα”.
-Πριν τους αγώνες με Βέροια και Σπάρτη είχες νιώσει καθόλου να σε… παίρνει από κάτω; Κυρίως λόγω του μικρού χρόνου συμμετοχής που είχες…
“Ο στόχος μου από την αρχή της σεζόν ήταν να πάρω αγώνες στα πόδια μου. Με αυτή την προϋπόθεση παρέμεινα στην ομάδα. Στόχος κάθε παίκτη άλλωστε είναι να παίζει. Πέρυσι ήμουν στη “σκιά” του Σωκράτη (σ.σ. Διούδη). Δικαιολογημένα ή όχι δεν είμαι αυτός που θα το κρίνει. Σημασία έχει ότι δεν πήρα ευκαιρίες. Ο Σωκράτης είναι ένας πολύ καλός τερματοφύλακας φυσικά και έχω άψογη σχέση μαζί του. Δεν θα επέτρεπα, όμως, στον εαυτό μου για δεύτερη σερί σεζόν να είμαι στον πάγκο και να μην παίρνω παιχνίδια”.
-Τι πήγε, όμως, στραβά; Διότι έπαιξες βασικός στο πρώτο ματς της σεζόν και από εκεί και πέρα ξεκίνησε μια περίοδος που ήσουν εκτός εξαιτίας και ενός τραυματισμού που είχες…
“Ο βασικός λόγος ήταν ένα πρόβλημα που αντιμετώπισα με τους κοιλιακούς. Δεν μπορούσα να προσφέρω, όποτε δεν θεωρώ ότι είμαι αδικημένος ή δεν ότι δεν έχω πάρει ευκαιρίες. Ίσα-ίσα που ο προπονητής με εμπιστεύτηκε στο πρώτο ματς της σεζόν. Κάτι σημαίνει αυτό. Τώρα είμαι καλά. Όποτε μου ζητηθεί θα δίνω πάνω από το 100% για την ομάδα μου. Νομίζω ότι για όλους θα είναι καλό φέτος η ομάδα να ανέβει. Μόνο κέρδος θα έχουμε από αυτό”.
-Τι σου έδωσε δύναμη όλο αυτό το διάστημα που ήσουν στον πάγκο;
“Δεν είχα κι άλλη επιλογή. Είσαι αναγκασμένος να ακολουθήσεις τους κανόνες της ομάδας. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι διαφορετικό. Εγώ οφείλω να δείχνω στις προπονήσεις ότι είμαι έτοιμος και να περιμένω την ευκαιρία μου, όπως αυτή στη Βέροια”.
-Θεωρείς ότι η εμφάνισή σου στο παιχνίδι της προηγούμενης Κυριακής μπορεί να αποτελέσει το “κλειδί” για να πάρεις περισσότερες ευκαιρίες; Γιατί έκανες και μια καλή εμφάνιση…
“Δεν το ξέρω και δεν το σκέφτομαι. Είμαι χαρούμενος με τον εαυτό μου. Ο προπονητής είναι αυτός που αποφασίζει. Αν μου ζητηθεί να παίξω θα είμαι πάλι 100% έτοιμος”.
-Σου είπε κάτι ο Σπανός μετά το ματς;
“Μου μίλησε, αλλά πριν τον αγώνα. Μου είπε ότι είναι μια ευκαιρία για μένα και κάτι που περιμένει κάθε τερματοφύλακας. Μου είπε ότι με εμπιστεύεται και λειτούργησε καλά στην ψυχολογία μου”.
Η ομοιογένεια της ομάδας και η αμυντική τακτική: “Ο ένας… πεθαίνει για τον άλλον μέσα στο γήπεδο”
-Αισθάνεσαι μια μεγαλύτερη ασφάλεια, γνωρίζοντας ότι μπροστά σου έχεις την καλύτερη αμυντική γραμμή του πρωταθλήματος;
“Έχουμε δουλέψει πολύ στην αμυντική τακτική. Είμαστε… σφιχτοί και συμπαγείς. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στα ατομικά χαρακτηριστικά κάποιων παικτών βέβαια. Έχει να κάνει και με την ομοιογένεια της ομάδας. Αυτό που βλέπω και νιώθω είναι ότι ο ένας… πεθαίνει για τον άλλο μέσα στο γήπεδο”.
-Ο ΑΡΗΣ, βέβαια, έχει την καλύτερη άμυνα, αλλά δυσκολεύεται στην επίθεση…
“Είναι δύσκολο να έρθει κάποια ομάδα στην έδρα μας για να ανοιχτεί και να παίξει ποδόσφαιρο. Η Σπάρτη έπαιζε άμυνα στο 1/3 του γηπέδου και με αντεπιθέσεις. Στα εκτός έδρας παιχνίδια ας πούμε η ομάδα σκοράρει πιο εύκολα. Εκεί ο αντίπαλος δεν κλείνεται τόσο πολύ. Το πρόβλημα δεν τόσο δικό μας, αλλά ο τρόπος που παίζουν οι άλλες ομάδες στην έδρα μας”.
-Πιστεύεις ότι το φετινό πρωτάθλημα είναι καλύτερο από το περσινό; Τόσο από πλευράς ποιότητας όσο και από πλευράς ανταγωνισμού;
“Νομίζω ότι και φέτος υπάρχουν δυνατές ομάδες με καλά ρόστερ. Δεν εντοπίζω πολλές διαφορές. Ίσως φέτος να υπάρχουν περισσότεροι ποιοτικοί παίκτες στο πρωτάθλημα”.
-Στον ΑΡΗ τι διαφορές εντοπίζεις σε σχέση με την περσινή σεζόν;
“Η βασικότερη διαφορά είναι το “μέταλλο” του νικητή. Όταν κερδίζεις παιχνίδια, στα οποία δεν είσαι τόσο καλός και δεν σου βγαίνει τίποτα. Όταν όλα είναι εναντίον σου, όπως στη Φούτμπολ Λιγκ”.
-Η συνύπαρξή σου μέχρι στιγμής με τους Καντιμοίρη και Μαντζάρη;
“Έχουμε πολύ καλή σχέση από την προετοιμασία, όπως και πρέπει να είναι. Δεν έχουμε κάποιο θέμα. Ίσα-ίσα όταν υπάρχει ανταγωνισμός έχεις απαιτήσεις από τον εαυτό σου και γίνεσαι καλύτερος. Δεν επαναπαύεσαι εύκολα…”
-Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο δυνατό σου σημείο, αλλά και εκείνο που πρέπει να βελτιώσεις;
“Αυτό που με κάνει να αισθάνομαι καλά είναι ότι μπορεί να έρθω μετά από 2-3 μήνες αγωνιστικής απραξίας και να αισθάνομαι σίγουρος για τον εαυτό μου. Ελπίζω να έχει φανεί όσες φορές χρειάστηκε να αγωνιστώ. Είμαι σίγουρος ότι εφόσον βρω ρυθμό τα πράγματα θα είναι ακόμα καλύτερα για μένα. Σε ομαδικό επίπεδο, άλλωστε, είναι ήδη. Όσον αφορά τώρα τα μειονεκτήματά μου σίγουρα απογοητεύομαι εύκολα. Δεν θα έλεγα ότι επαναπαύομαι, αλλά ίσως να χαλαρώνω κάπως αν τα πράγματα δεν κυλούν όπως τα έχω στο μυαλό μου. Άρα αυτό με κρατάει πίσω”.
“Ίσως και να μην είχα έρθει στον ΑΡΗ…”
-Πιστεύεις ότι στον Παναθηναϊκό, αλλά και στον ΑΡΗ, αδικήθηκες; Ίσως θα μπορούσες να πάρεις περισσότερες ευκαιρίες και να δείξεις πράγματα;
“Στην Ελλάδα έχουμε ένα κακό. Αποκαλούμε ταλέντα κάποιους ποδοσφαιριστές 23-24 χρονών. Σε αυτές τις ηλικίες στο εξωτερικό σε θεωρούν ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή. Είσαι ένας ώριμος… μεσήλικας. Στη θέση του τερματοφύλακα, βέβαια, είναι κάπως διαφορετικά, αφού μπορείς να αγωνιστείς κάποια επιπλέον χρόνια. Δεν θεωρώ, πάντως, ότι έχω αδικηθεί. Ήταν επιλογή μου να φύγω από τον Παναθηναϊκό για να έρθω στον ΑΡΗ. Είχα ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιο και το “έσπασα”. Όταν έκλεισα στον ΑΡΗ δεν ήξερα ότι θα έρθει ο Σωκράτης για να είμαι ειλικρινής. Αν το γνώριζα από την αρχή ίσως να μην είχα έρθει γιατί άφησα πίσω μου ένα καλό συμβόλαιο και ένα εξίσου μεγάλο σωματείο, όπως ο Παναθηναϊκός. Κάθε εμπόδιο, όμως, για καλό. Φέτος τα πράγματα είναι καλύτερα. Έχω προσαρμοστεί και είμαι ευτυχισμένος εδώ”.
-Δηλαδή, με δεδομένο ότι λήγει και το συμβόλαιο σου το καλοκαίρι, έχεις πει στον εαυτό σου ότι είτε θα πετύχεις κάποια πράγματα είτε θα αναζητήσεις αλλού την τύχη σου;
“Για να είμαστε ρεαλιστές στην ουσία το συμβόλαιο μου έχει τελειώσει από τον Ιανουάριο και μπορώ να διαπραγματεύομαι ήδη με άλλες ομάδες. Στόχος μου, όμως, είναι να καθιερωθώ στον ΑΡΗ και να πετύχω πράγματα εδώ. Ελπίζω να μου δοθούν οι ευκαιρίες και φυσικά να τις… αρπάξω. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα του προέδρου και της ομάδας αν θέλουν να με κρατήσουν. Για την ώρα, όμως, σκέφτομαι μονάχα το αγωνιστικό”.
“Ο κόσμος βλέπει τον αγώνα και την προσπάθεια που κάνουμε”
– Φέτος, πάντως, βλέπετε και εσείς ότι ο κόσμος είναι πιο κοντά στην ομάδα και το κλίμα αλλάζει…
“Ο κόσμος έχει στηρίξει την ομάδα και με το παραπάνω. Έχει περάσει πολύ δύσκολες καταστάσεις τα τελευταία χρόνια. Παρόλα αυτά παραμένει στο πλευρό της ομάδας. Βλέπει τον αγώνα και την προσπάθεια που καταβάλουμε για να παίρνουμε τη νίκη σε κάθε ματς. Όποιους και αν επιλέξει ο προπονητής, μπαίνουν στο γήπεδο σαν να δίνουν το τελευταίο τους παιχνίδι. Η Β’ Εθνική είναι ένα πολύ διαφορετικό πρωτάθλημα. Δεν είναι εύκολο να σκοράρεις 3-4 γκολ. Για αυτό αρκούμαστε σε αυτό που έχουμε”.
*Ευχαριστούμε το καφέ-μπαρ “Dandelion” για τη φιλοξενία του