Ο ΑΡΗΣ φέτος χτίστηκε με βάθος στο ρόστερ του. Και αυτό του επιτρέπει να ελίσσεται. Και να κερδίζει.
Υπάρχουν πολλές ομάδες οι οποίες, ειδικά από τη μέρα που επιτράπηκαν οι έξι Αμερικανοί, στηρίζονται σε μία επτάδα, “βαριά” οκτάδα παικτών και “ζουν και πεθαίνουν” μ’ αυτούς. Ο Άρης δεν είναι έτσι. Μετά από τον αγώνα στο Μεσολόγγι, όπου οι ξένοι του ήταν κακοί αλλά έμειναν στο ματς, ο Σάββας Καμπερίδης το… άλλαξε και ήρθαν οι δύο σημαντικές νίκες, με Ηρακλή και Προμηθέα.
Ο ΑΡΗΣ έχει εξαιρετικό πάγκο, που του επιτρέπει να κερδίζει δύσκολα ματς ακόμα και με την πλειοψηφία των βασικών να μην προσφέρει τα αναμενόμενα. Το χθεσινό (5.12) παράδειγμα ήταν το πιο χαρακτηριστικό. Ιδού η συμμετοχή των αναπληρωματικών του ΑΡΗ:
Φλιώνης: 17:04
Κουζέλογλου: 20:01
Λιτλ: 25:03
Σλαφτσάκης: 11:07
Σταμάτης: 14:07
Ντραγκίτσεβιτς: 12:00
Ο Μαυροβούνιος είναι… έκτακτη συμμετοχή, αφού χθες έμεινε εκτός πεντάδας, με τον βασικό Χαριτόπουλο να αγωνίζεται 11:37.
Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Ότι από τα διαθέσιμα 200 λεπτά, οι “αναπληρωματικοί” έπαιξαν τα 99:32!
Το “αναπληρωματικοί” μπαίνει σε εισαγωγικά γιατί στο σύγχρονο μπάσκετ (εκτός ΝΒΑ) δεν έχει σημασία ποιος αρχίζει το ματς, αλλά ποιος το τελειώνει και ποιος αγωνίζεται περισσότερο. Ο ΑΡΗΣ έχει αυτήν την πολυτέλεια, να βρίσκει το σχήμα που του ταιριάζει και τον οδηγεί στη νίκη. Χθες, Κουζέλογλου, Λιτλ και Φλιώνης ήταν καθοριστικοί. Κι αυτό μόνο κέρδος μπορεί να είναι για τον ΑΡΗ, εν όψει μάλιστα τόσων συνεχόμενων εκτός έδρας αγώνων.