Οταν ένας κεντρικός αμυντικός, συναντάει μία Ολυμπιονίκη
Πριν από λίγες ημέρες η Βούλα Παπαχρήστου ανέβηκε στο βάθρο του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στο Βελιγράδι, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο. Μία ημέρα αργότερα ο Λάζαρος Χαριτωνίδης έκανε το ντεμπούτο του με τον ΑΡΗ στο πρωτάθλημα.
Με συνέντευξη τους στην εφημερίδα «ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!», μιλούν για την οικογένεια που έχουν φτιάξει τα τελευταία χρόνια, πως διαχειρίζονται την καθημερινότητά τους, την απόσταση που τους χωρίζει αναγκαστικά και το ρόλο που έπαιξε ο καθένας στις δύσκολες στιγμές που αμφότεροι έχουν περάσει και έχουν διαμορφώσει τη στάση ζωής τους.
-Βούλα, τα τρία μετάλλια που κατέκτησες σε Άμστερνταμ, Πόρτλαντ και Βελιγράδι δηλώνουν ξεκάθαρα τη μεγάλη σου επιστροφή στο υψηλό επίπεδο;
Β.Π.: «Πάντα ήμουν από τις αθλήτριες που πήγαινε στις μεγάλες διοργανώσεις και κέρδιζε μετάλλια αν ανατρέξεις στο παρελθόν. Απλά γυρίζοντας στους στίβους μετά την γέννηση της κόρης μου, μπήκα πιο αποφασισμένη από ποτέ, είχα ένα μεγαλύτερη κίνητρο και μια οικογένεια πίσω που με περίμενε και ένα παιδί στο οποίο θέλω να θέσω τις σωστές βάσεις».
-Σε άλλαξε η μητρότητα;
Β.Π.: «Δεν υπάρχει γυναίκα που να μην αλλάζει από τη μητρότητα. Διαφοροποιείται το είναι της, ο χαρακτήρας της, η ζωή της γενικά».
-Πως είναι η ζωή στο σπίτι με δυο επαγγελματίες αθλητές;
Β.Π.: «Τηρούμε πάντα ένα συγκεκριμένο και αυστηρό πρόγραμμα από το πρωί ως το βράδυ προκειμένου και στον τομέα μας ο καθένας να είναι 100% αποδοτικός και να υπάρχει μια ισορροπία στο σπίτι και για τους δυο μας».
-Το πρόγραμμα διαφοροποιείται πριν από μεγάλες διοργανώσεις όπως το ευρωπαϊκό από το οποίο μόλις επέστρεψες;
Β.Π.: «Δεν κάνω κάτι διαφορετικό από ότι όλη τη χρονιά που κινείται πάνω σε ένα συγκεκριμένο πλάνο. Ο λόγος είναι γιατί δεν θέλω στους αγώνες να συμβεί κάτι απρόοπτο».
-Το θέμα της απόστασης πως το διαχειρίζεστε μιας και εσύ προπονείσαι στην Αθήνα και ο Λάζαρος στη Θεσσαλονίκη;
Β.Π.: «Είναι όντως πολύ δύσκολο και η απουσία και των δυο γονιών από το σπίτι γιατί λείπω συχνά σε αγώνες δεν αντικαθίσταται όσο και αν βοηθάει η μητέρα μου. Έτσι ήμασταν και πριν κάνουμε παιδί. Ήμασταν επαγγελματίες και θέλουμε να ήμαστε σωστοί σε αυτό που κάνουμε. Το καλοκαίρι που για εμένα είναι γεμάτο αγώνες, γυρίζει ο Λάζαρος με τη μικρή και έτσι είμαι και εγώ πιο ήρεμη».
-Σας έχει στερήσει πράγματα η ενασχόληση με τον επαγγελματικό αθλητισμό;
Λ.Χ.: «Αν θέλεις να προχωρήσεις σε αυτό που κάνεις πρέπει να στερηθείς κάποια πράγματα. Το κάνουμε όμως με ευχαρίστηση γιατί ο αθλητισμός είναι η ζωή μας. Βέβαια η Βούλα ειδικά, σε μικρότερη ηλικία στερήθηκε αρκετά πράγματα που έκαναν άλλα κορίτσια».
-Αν γύριζες το χρόνο πίσω θα άλλαζες κάτι από αυτά που έχεις κάνει;
Β.Π.: «Όχι ειλικρινά γιατί – και δεν θέλω να ακουστεί κάπως – την έχω δει αλλιώς. Πιστεύω ότι το μέλλον μας είναι γραμμένο και μπορείς να αλλάξεις λίγα πράγματα. Κοιτάω πλέον αποκλειστικά τη δουλειά μου, έχω «κλειδώσει» στόχους, θέλω να τους υλοποιώ έναν-έναν και να κάνω αργά και σταθερά βήματα, δεν μου αρέσουν τα πυροτεχνήματα και θέλω να μείνω συγκεντρωμένη».
-Οι στόχοι που έχεις βάλει για τα επόμενα 2-3 χρόνια ποιοι είναι;
Β.Π.: «Μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο το 2020 θέλω να πρωταγωνιστώ στις μεγάλες διοργανώσεις. Αυτό συνεπάγεται κατάκτηση μεταλλίων και κάποιες επιδόσεις, κάτι το οποίο δεν είναι εύκολο με συνεχείς αγώνες όλη τη χρονιά που σε εξουθενώνουν σωματικά και θέλεις χρόνο για να επανέρθεις αλλά βρίσκω τη δύναμη να ξυπνήσω το επόμενο πρωί για να κάνω την καθιερωμένη διπλή προπόνηση».
-Το ποδόσφαιρο σου αρέσει; Πηγαίνεις στο γήπεδο να παρακολουθήσεις τον Λάζαρο;
Β.Π.: «Αρκετά γιατί μεγάλωσα σε μια οικογένεια ανδροκρατούμενη και πήγαινα στο γήπεδο και πριν γνωρίσω τον Λάζαρο. Βέβαια τώρα βλέπω όλα τα παιχνίδια του ΑΡΗ είτε παίζει ο Λάζαρος είτε όχι και έχω έρθει και στο Κλεάνθης Βικελίδης όποτε μπορούσα».
-Συμβουλεύει ο ένας τον άλλον σε θέματα αθλητισμού; Ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές, όταν για παράδειγμα ο Λάζαρος δεν είχε χρόνο συμμετοχής, είτε όταν εσύ πέρασες μια μεγάλη περιπέτεια;
Β.Π.: «Αυτό που πάντα λέω στον Λάζαρο, είτε παίζει είτε όχι, πρέπει να κάνει τη δουλειά του όσο πιο αυστηρά γίνεται, να μην αφήσει το σώμα του ούτε για μισή μέρα, γιατί θα υπάρξει η ευκαιρία και όταν έρθει να είναι έτοιμος να δείξει ότι είναι διαθέσιμος και σημαντικός για την ομάδα».
Λ.Χ.: «Εγώ επειδή δεν γνώριζα το άθλημα και τώρα το μαθαίνω αυτό στο οποίο μπορώ να συνεισφέρω είναι στον ψυχολογικό τομέα ώστε να είναι ήρεμη στους αγώνες. Ειδικά όταν πέρασε τη μεγάλη περιπέτεια το 2012 με τον αποκλεισμό, ήμουν κάτι σαν ψυχολόγος. Προσπάθησα να της βγάλω τον εγωισμό για να επιστρέψει στους αγώνες».
-Πώς αισθάνθηκες την περασμένη Κυριακή που έκανε την πρώτη του εμφάνιση ο Λάζαρος με τον Αιγινιακό;
Β.Π.: «Φυσικά χαρούμενη. Το είδα το ματς διαδικτυακά από το Βελιγράδι και από όσα μπορώ να καταλάβω ήταν καλός. Επειδή είμαι πολύ αυστηρή μαζί του θεωρώ ότι ο σωματότυπός του ταιριάζει και ξεχωρίζει, έχει την εμπειρία από σκληρά πρωταθλήματα αλλά και τη φιλοσοφία να πρωταγωνιστήσει».
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΝΙΚΗΤΗ
-Το διάστημα που δεν ήσουν καθόλου στα πλάνα του Αναστόπουλου σκέφτηκες μήπως να αποχωρίσεις από την ομάδα;
Λ.Χ.: «Κάθε ποδοσφαιριστής θέλει να παίζει και ήταν λογικό να ήμουν προβληματισμένος. Πιστεύω πολύ στον εαυτό μου και θεωρούσα ότι κάποια στιγμή θα πάρω την ευκαιρία και ήθελα να είμαι έτοιμος για να την αρπάξω και να μην δικαιώσω αυτούς που δεν με πίστευαν».
-Θεωρείς τον ΑΡΗ την μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα σου;
Λ.Χ.: «Με διαφορά. Ο ΑΡΗΣ όπου και αν αγωνίζεται θεωρείται από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ελλάδα και αυτό σου δημιουργεί αυτομάτως ευθύνες αλλά ταυτόχρονα η δυναμική του κόσμου σου δίνει το κίνητρο να προσπαθήσεις περισσότερο για να τους ικανοποιήσεις και να βοηθήσεις την ομάδα».
-Υπάρχει η πίστη στα αποδυτήρια για την μεγάλη ανατροπή με δεδομένο ότι παίζεται κάθε Κυριακή υπό μεγάλη πίεση;
Λ.Χ.: «Παίζουμε με το πιστόλι στον κρόταφο αλλά είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε την κατάσταση. Με την έλευση και του καινούργιου προπονητή δουλεύουμε πάνω σε αυτό το κομμάτι, της ανάκτησης της πίστης στον στόχο που ήταν κάτι που έλειπε. Έχουμε πολύ καλούς ποδοσφαιριστές. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να κάνουμε κατάθεση ψυχής και να μπαίνουμε σε κάθε παιχνίδι με το πνεύμα του νικητή».
ΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΕ
-Βούλα, με το χέρι στην καρδιά από τον αποκλεισμό σου από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου και όσα ακολούθησαν τι σου έχει μείνει; Τι έχεις κρατήσει ως συμπέρασμα;
Β.Π.:«Ότι ο κόσμος είναι πιο άγριος από ότι πίστευα. Επειδή ήμουν μικρή νόμιζα ότι ο κόσμος είναι ένα ροζ συννεφάκι. Ήμουν ένα παιδί πολύ χαρούμενο, δεν ήξερα τι κίνδυνοι υπήρχαν πέρα από το δρομολόγιο σπίτι-στάδιο που έκανα καθημερινά. Από μικρή είχα επιτυχίες και ζούσα ένα ωραίο παραμύθι. Τελικά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός, να ασχολείσαι καθαρά με αυτό που κάνεις, να είσαι τυπικός και όχι πολλά-πολλά γιατί ανθρωποφαγία εκεί έξω. Αυτή είναι η στάση ζωής που θέλω να ακολουθώ».
-Οι Έλληνες διακατέχονται από ρατσιστικά σύνδρομα;
Β.Π.: «Όχι δεν νομίζω. Απλά θα ήθελα να είναι καλύτερες οι συνθήκες διαμονής για τους μετανάστες που έχουν έρθει στη χώρα μας. Με τις παροχές και την ιατρική περίθαλψη που αρμόζει ώστε να απαλύνεις τον πόνο τους».
-Αλήθεια πως είναι να κάνεις πρωταθλητισμό σε ατομικό αγώνισμα στην εποχή της σημερινής οικονομικής κρίσης.
Β.Π.: «Πολύ δύσκολο. Οι εταιρίες είναι πολύ συγκρατημένες και δεν ξέρω αν θα εμφανιστούν ξανά οι εποχές των παχιών αγελάδων πριν από μια δεκαετία. Επειδή όμως είμαι αισιόδοξη και δεν θέλω να μεμψιμοιρώ, πορεύομαι με αυτά που έχω και στην πορεία ίσως αποκτήσω περισσότερα. Τώρα δεν υπάρχει λόγος να γκρινιάζω. Άλλωστε ο πρωταθλητισμός θέλει να έχεις και λίγη τρέλα για να μπορείς να αντέχεις να δίνεις το 100% κάθε μέρα».
-Μετά το τέλος της καριέρας σου σκέφτεσαι τον εαυτό σου μέσα ή εκτός του χώρου;
Β.Π.: «Κάπου ενδιάμεσα γιατί είναι μεγάλη η πίεση και έμαθα να τη διαχειρίζομαι και δεν θα ήθελα να το κάνω σε όλη μου τη ζωή. Θα ήθελα να κάνω ένα χώρο με αθλοπαιδιές για μικρά παιδιά ώστε να μάθουν τις αξίες της άθλησης και της σωστής διατροφής».
-Επειδή είσαι ένα αναγνωρίσιμο πρόσωπο σου έχει γίνει καμία πρόταση να μπεις στο χώρο της showbusiness;
Β.Π.: «Όχι τουλάχιστον μέχρι σήμερα».
-Στο survivor θα έπαιρνες μέρος;
Β.Π.: «Κατηγορηματικά όχι, ούτε με όλα τα λεφτά του κόσμου. Μου αρέσει μόνο να το βλέπω».
-Λάζαρε ζήλεψες καθόλου όλο αυτό που έγινε στο Μπαρτσελόνα-Παρί; Φαντάζει τόσο έξω από εμάς..
Λ.Χ.: «Όλοι οι Έλληνες ποδοσφαιριστές τα ζηλεύουν και θέλουν να αγωνιστούν στο εξωτερικό. Το ίδιο και εγώ».
-Τι σε χαλάει περισσότερο στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
Λ.Χ.: «Πολλά πράγματα. Έχουν μπει άσχετοι με τον χώρο άνθρωποι, τα επεισόδια διώχνουν τον κόσμο από τα γήπεδα, υπάρχει συνεχώς φημολογία για χειραγωγημένους αγώνες. Αυτά μας χαλάνε και σκεφτόμαστε όλοι το εξωτερικό».
-Τι σας χαλαρώνει στο σπίτι μετά τις προπονήσεις;
Λ.Χ.: «Όχι κάτι το ιδιαίτερο. Να χαλαρώσουμε, να μιλήσουμε για την προπόνηση, για το τι μπορούμε να βελτιώσουμε, να ασχοληθούμε με το παιδί, να δούμε καμία ταινία. Απλά πράγματα».