Γεννημένος μέσα στον ΑΡΗ ο γυμναστής της ομάδας μιλάει για το νέο του ρόλο στην ομάδα.
Μια ζωή στον ΑΡΗ. Αυτός κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο τίτλος για τον Γιάννη Γιωρη. Και είναι μόλις 28 ετών. Με αναβαθμισμένο ρόλο επί Νίκου Αναστόπουλου είναι πλέον μέλος του τεχνικού τιμ και εκτός από το κομμάτι της αποκατάστασης… τρέχει και αυτό της εκγύμνασης των παικτών. Ο Γιάννης Γιώρης μίλησε στο AllAboutARIS για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας αλλά και το μεγάλο του όνειρο με τον ΑΡΗ!
Ποιος είναι ο ρόλος σου φέτος στην ομάδα;
«Με γνωρίσατε ως γυμναστή αποκατάστασης, όμως από πέρσι έχω επιπλέον αρμοδιότητες. Ο κόουτς με έχει εντάξει στο τεχνικό τιμ και πλέον προσπαθούμε να φέρουμε σε πέρας όλο το πρόγραμμα, ώστε οι παίκτες να έρθουν στα επιθυμητά επίπεδα αγωνιστικής ετοιμότητας. Έχουμε καλή συνεργασία, υπάρχει το ταλέντο, είμαστε σε μία καλή κατάσταση, όμως υπάρχει περιθώριο δουλειάς και θα φανεί το επόμενο χρονικό διάστημα».
Πόσα χρόνια βρίσκεσαι στον ΑΡΗ;
«Από 10 χρονών στην ομάδα και είμαι 28 και ενεργό ρόλο έχω από τα 18. Στο Καρπενήσι ήταν η πρώτη προετοιμασία μου και επέστρεψα σε γνώριμα εδάφη μετά από καιρό».
Ποια είναι η καλύτερη προετοιμασία που έχεις συμμετάσχει;
«Από κάθε προπονητή έχω κρατήσει τα θετικά, αυτή τη στιγμή είμαι σε τούτο το επιτελείο και προσπαθώ κάθε φορά να αποκομίζω ότι καλύτερο. Με όποιους συνεργάζεσαι πρέπει συνεχώς να μαθαίνεις πράγματα».
Ισχύει ότι είσαι κάτοχος του πτυχίου προπονητικής ΟΥΕΦΑ Α’; « Τα τελευταία χρόνια έχω κάνει κάποιες προσπάθειες και σε επίπεδο προπονητικής και πλέον είμαι κάτοχος του διπλώματος ΟΥΕΦΑ Α’. Πριν από μερικά χρόνια, μάλιστα είχε γίνει μία σκέψη ώστε να κάτω στον πάγκο επειδή ο κύριος Κάμπος δεν είχε δίπλωμα προπονητή όμως αυτό δεν είχε προχωρήσει, έμεινε μόνο σε θεωρητικό επίπεδο και δεν έγινε πράξη».
Έχεις σκεφτεί ποτέ να γίνεις προπονητής;
«Το πάθος μου ήταν η αποκατάσταση, τώρα βλέπω ένα αχαρτογράφητο μονοπάτι και ένα ξεκίνημα το οποίο κάνω ώστε να βοηθήσουμε την ομάδα να προβιβαστεί. Από όλα όσα βιώνω παίρνω εμπειρίες και κάτι ιδιαίτερα ευχάριστο. Δεν μπορώ να γνωρίζω πως θα εξελιχθεί αυτή η προσπάθεια».
Τι σημαίνει ΑΡΗΣ για σένα;
«Θα μπορούσα να πω ότι ο ΑΡΗΣ είναι το δεύτερο σπίτι μου, ότι είμαστε μία οικογένεια με όλα τα παιδιά και έχουμε ζήσει πολλές καταστάσεις. Μπορεί να ξεκίνησε ως χόμπι αυτό που έκανα, όμως τώρα το κάνω ως επάγγελμα, είμαι πολύ δεμένος με τον σύλλογο, όμως αυτό δεν παύει να σημαίνει ότι αντιμετωπίζω τα πράγματα ως επαγγελματίας».
Είσαι ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά που υπήρξε στο πρόσωπο του πατέρα σου;
«Αυτή τη στιγμή επειδή είμαι μέσα στην ομάδα πρέπει να πω ότι πολλές φορές μπορούμε να κρατήσουμε έναν άνθρωπο μέσα μας, στη συνείδησή μας. Όχι εγώ που είμαι οικογένεια αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος. Η οικογένειά μου δεν έχει ανάγκη ούτε από τυμπανοκρουσίες ούτε από διάφορες αναφορές, τώρα αν η εκάστοτε διοίκηση νιώθει πως πρέπει να τιμήσει αυτή τη προσφορά, που ήταν ανιδιοτελής, τότε σίγουρα θα με κάνει χαρούμενο, τόσο εμένα όσο και άλλους Αρειανούς. Όμως είναι κάτι που δεν τον ξεχνάς.
Πόσο σημαντική είναι η οργάνωση των ακαδημιών;
«Ελπίζω να οργανωθούν σωστά και οι ακαδημίες, θα μπορούσε να είναι ακόμη περισσότερο. Η ορθή λειτουργία στις εγκαταστάσεις είναι «βιτρίνα», θέλουμε ένα ΑΡΗ που θα ανέβει στη Σούπερ Λιγκ με αξιώσεις και οι δυνατές “ακαδημίες” είναι απαραίτητες».
Εκτός από τις ακαδημίες δεν είναι χρήσιμες και οι καλές εγκαταστάσεις;
«Είναι σίγουρο ότι μία ομάδα πρέπει να έχει σωστές προπονητικές εγκαταστάσεις και στις δικές μας έχει γίνει «πλιάτσικο» πολλές φορές. Με πόνεσε η είσοδος στο Ρύσιο, είχα βάλει πολύ προσωπική δουλειά, το έχω παράπονο αυτό. Θέλω να δω την ομάδα να έχει τις εγκαταστάσεις που της αξίζουν. Κάποιος με μεράκι να ασχοληθεί και να λειτουργήσει σωστά».