Το ημερολόγιο έγραφε 25η Μαρτίου 1914. Η Ελλάδα γιόρταζε την επανάσταση του 1821. Το ίδιο φυσικά και στην Θεσσαλονική, μόνο που σε αυτήν συντελέστηκε ακόμη ένα γεγονός, το οποίο θα σημάδευε εκείνη την ημερομηνία.
Στην περιοχή του Ναυάρχου Βότση λοιπόν, 22 νεαρά μέλη της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης, πήραν την απόφαση, ανήμερα της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου, να κάνουν πράξη ένα κοινό όραμα τους. Την ίδρυση ενός αθλητικού σωματείου. Του ΑΡΗ Θεσσαλονίκης…
Σήμα; Ο Θεός του πολέμου. Σύμβολο μαχητικότητας, γενναιότητας και περηφάνιας. Στοιχεία δηλαδή που ήθελαν να χαρακτηρίζουν το τότε νεοσύστατο σωματείο. Χρώματα; Το κίτρινο και το μαύρο. Τα χρώματα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Γιάννης Αγγέλου, Λάζαρος Αγοραστός, Γρηγόρης Βλαχόπουλος, Λάζαρος Βλαχόπουλος, Πέτρος Γκοτζαμάνης, Αγγελος Ζέγας, Θεόδωρος Θεοδωρίδης, Δημήτρης Ιωαννίδης, Τηλέμαχος Καραγιαννίδης, Δημήτρης Κοτρότσης, Πέτρος Κρέης, Μήνωας Κυδωνάκης Λάζαρος Κωστίδης, Γιώργος Λάμπρου, Γιάννης Νακόπουλος, Θανάσης Παπαγεωργίου, Γιάννης Πλιάτσικας, Ρούσσος Ρωσσιάδης, Κάρολος Σαλούστο, Τάσος Τσιατσιαπάς, Πρόδρομος Κότσανος και Δήμου. Αυτοί ήταν οι 22 νεαροί, που πριν 102 χρόνια, οδηγούμενοι από ένα κοινό όραμα, ίδρυσαν τον ΑΡΗ Θεσσαλονίκης. Και τότε σίγουρα δεν μπορούσαν να φανταστούν τι θα καταφέρει ο σύλλογος αυτός και που θα φτάσει. Μα πάνω απ’ όλα, ότι θα κατακτούσε όλη την Μακεδονία και θα έκανε γνωστό το όνομα του στην Ευρώπη.
Φυσικά η γιγάντωση δεν ήρθε μόνο στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά και έξω από αυτούς. Οι 22 νεαροί που έκαναν την αρχή στις 25 Μαρτίου του 1914, έγιναν εκατοντάδες και με το πέρασμα των χρόνων εκατοντάδες χιλιάδες. Γιατί ο ΑΡΗΣ πέρα από τις επιτυχίες, τους τίτλους και τα πρόσωπα, είναι ο κόσμος του. Αυτοί που την έχουν ακολουθήσει όλα αυτά τα χρόνια. Αυτοί που γεμίζουν το Αλεξάνδρειο. Ακόμα και αυτοί που βρίσκονται στο πλευρό του ποδοσφαιρικού τμήματος, αν και βρίσκεται για δεύτερη χρονιά στην Γ’ Εθνική. Οσο υπάρχει ο κόσμος ου ΑΡΗ, θα υπάρχει και ο ΑΡΗΣ!