Πριν 11 χρόνια, στο μακρινό, για τον Θεσσαλονικιό, Παρίσι, ένα 12χρονο αγόρι έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα.
Ενα χρόνο αργότερα, οι ακαδημίες της Παρί Σεν Ζερμέν άνοιξαν τις πόρτες του για αυτόν. Και φτάσαμε δέκα χρόνια μετά, όταν η ποδοσφαιρική μοίρα τον πήρε από την «Πόλη του Φωτός» και αφού… φρόντισε να περιπλανηθεί σε Αγγλία, Ελβετία και Βουλγαρία, τον έφερε στην Ελλάδα, την Θεσσαλονίκη και τον ΑΡΗ.
Ο Γκαέλ Ν’ Λουντούλου ήρθε πριν έναν χρόνο για το λογαριασμό του ΑΡΗ της Φούτμπολ Λιγκ. Η ομάδα υποβιβάστηκε εθελούσια στην Γ’ Εθνική, κι όμως έμεινε. Εμαθε ότι για τρεις μήνες δεν θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στα επίσημα παιχνίδια, πάλι όμως έμεινε. Κάποιοι… επέλεξαν να τον διώξουν, αλλά επέστρεψε. Και το περασμένο καλοκαίρι, όταν είχε ακόμη μία ευκαιρία να αποχωρήσει, επέλεξε πάλι να μείνει. Κάποιος εύλογα μπορεί να ρωτήσει, «γιατί;». Και η απάντηση πολύ απλά, είναι ότι θέλει να πετύχει με τον ΑΡΗ.
Ο Γάλλος μεσοεπιθετικός, παραχώρησε μία μεγάλη και άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο AllAboutARIS. Ξεκινώντας από την μέρα που άρχισε την μπάλα και φτάνοντας μέχρι την φετινή σεζόν. Χωρίς φυσικά να παραλείπει την περσινή αποτυχία και τι έφταιξε στην απώλεια της ανόδου. Αυτά και πολλά άλλα, από τον Γκαέλ Ν’ Λουντούλου, λίγο παρακάτω…
«Φέτος, είναι αλλιώς…»
Είσαι σε πολύ καλή κατάσταση, στα τελευταία τρία παιχνίδια. Μία ασίστ για το γκολ του Καπνίδη στον Νέστο και δύο γκολ, με Καλαμαριά και Κοζάνη. Τι έχει αλλάξει;
«Για να είμαστε σωστοί, με τον Νέστο δεν ήταν ακριβώς ασίστ, αλλά ο Αντώνης (σ.σ. Καπνίδης) σκόραρε ένα φοβερό γκολ. Αυτό είναι το σημαντικό. Εγώ είμαι σε καλή κατάσταση, νιώθω καλά, αλλά θέλω να κάνω περισσότερα. Πιστεύω ότι μπορώ να προσφέρω ακόμα πιο πολλά. Οταν είσαι στον πάγκο, το μόνο που θες είναι να μπεις στο παιχνίδι και να βοηθήσεις την ομάδα. Και αυτό προσπαθώ να κάνω. Να τα δίνω όλα για τον ΑΡΗ».
Αλλος στην θέση σου πάντως, μπορεί να μην είχε τέτοια απόδοση και αποφασιστικότητα, αν ο προπονητής τον έβγαζε από την ενδεκάδα…
«Δουλεύω πολύ, εντός και εκτός προπόνησης. Προσπαθώ για το καλύτερο. Είμαι μέλος μίας ομάδας με πολλούς και ταλαντούχους παίκτες. Αν δεν παίξω εγώ, την θέση μου θα πάρει ο Πόι. Ενας καταπληκτικός παίκτης. Δεν κανέναν δεν αρέσει να βρίσκεται στον πάγκο. Οταν όμως είμαι εκεί και βλέπω τον Πόι να παίζει αντί για εμένα, δεν έχω πρόβλημα. Τα δίνει όλα. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με τον Ντούνη, με τον οποίο παίζουμε στην ίδια θέση».
Αυτό που λες, επιβεβαιώνει και το οικογενειακό κλίμα που υπάρχει φέτος στην ομάδα. Φαίνεται και στους πανηγυρισμούς των γκολ.
«Η φετινή χρονιά είναι πολύ διαφορετική. Είμαστε μία μεγάλη οικογένεια. Παίρνουμε αρκετές ώρες μαζί, όχι μόνο εντός γηπέδου. Βγαίνουμε όλοι μαζί για καφέ ή φαγητό. Οποιος και αν σκοράρει, όλοι χαιρόμαστε και για αυτό πανηγυρίζουμε όλοι μαζί».
«Δεύτερη οικογένεια για μένα ο ΑΡΗΣ»
Πως αισθάνεσαι πλέον, διανύοντας την δεύτερη σεζόν σου στην ομάδα;
«Είμαι ευγνώμων που αγωνίζομαι στον ΑΡΗ. Το γήπεδο, ο κόσμος… Ο ΑΡΗΣ είναι μία δεύτερη οικογένεια για μένα. Οι δικοί μου μένουν σε Λονδίνο και Παρίσι. Είμαι μόνος μου εδώ. Είναι δύσκολο. Με τον ΑΡΗ όμως, έχω βρει το δεύτερο μου σπίτι».
Διαφορές ανάμεσα στην περσινή χρονιά και την φετινή;
«Στο δεύτερο μισό της περσινής σεζόν, δεν είχαμε κανένα πρόβλημα εκτός γηπέδου. Η άνοδος χάθηκε στο πρώτο μισό. Ο νέος πρόεδρος, είναι καταπληκτικός. Πραγματικά δεν έχω να πω κάτι άλλο, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν προβλήματα. Αυτό, μας δίνει την δυνατότητα να αφοσιωνόμαστε αποκλειστικά στο τι κάνουμε μέσα στο γήπεδο».
Φαντάζομαι ότι το περασμένο καλοκαίρι ήταν πολύ δύσκολο για σένα, περιμένοντας τις εξελίξεις στην ομάδα και μάλιστα παραμένοντας στην Θεσσαλονίκη.
«Οντως, ήταν πολύ δύσκολο. Ηθελα να πάω στο Παρίσι, για να δω την οικογένεια μου. Από την άλλη όμως ήθελα να μείνω εδώ, γιατί αγαπώ τον ΑΡΗ. Μου αρέσει πολύ αυτή η ομάδα και έτσι αποφάσισα να μείνω στην Θεσσαλονίκη».
Αντιμετώπισες οικονομικό πρόβλημα το καλοκαίρι;
«Δεν είχα τέτοιο θέμα. Ο προηγούμενος πρόεδρος με πλήρωσε κανονικά και περίμενα απλά την νέα διοίκηση».
«Νιώθω ότι είμαι ΑΡΗΣ»
Αν και είχες πάντως την ευκαιρία να αγωνιστείς σε υψηλότερο επίπεδο, έμεινες στον ΑΡΗ και ο κόσμος το εκτίμησε αυτό.
«Ηρθα εδώ για να βοηθήσω τον ΑΡΗ να επιστρέψει στην Σούπερ Λιγκ. Θέλω να μείνω και να το πετύχω. Να δίνω τα πάντα για την ομάδα και να την βοηθήσω. Νιώθω ότι είμαι ΑΡΗΣ και δεν θα ήθελα να αγωνιστώ σε άλλη ελληνική ομάδα. Αν έφευγα το καλοκαίρι, θα ήταν σίγουρα για το εξωτερικό».
Αρα μιλάμε πλέον για ένα δικό σου «δέσιμο» με την ομάδα και τον κόσμο
«Είναι πολύ ωραία εδώ και ο κόσμος, μου φέρεται πολύ καλά. Για αυτό και όταν παίζω, θέλω να τους το ανταποδίδω».
«Κορυφαίος ο Μέσι, αγαπημένος παίκτης ο Οζίλ»
Ας αφήσουμε για λίγο τον ΑΡΗ και να πάμε αρκετά πίσω, όταν αποφάσισες να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο.
«Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο σε ηλικία 12 ετών. Μέχρι τότε έπαιζα απλά με τους φίλους μου στο Παρίσι. Στην αρχή, έπαιξα σε μία τοπική ομάδα και έναν χρόνο μετά, εντάχθηκα στις ακαδημίες της Παρί Σεν Ζερμέν, όπου αγωνίστηκα για τέσσερα χρόνια. Ακολούθησε η Πόρτσμουθ, όπου υπέγραψα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο, ενώ η ομάδα αγωνιζόταν στην Πρέμιερσιπ. Στην συνέχεια έπαιξα στην Λοζάνη, στην Βουλγαρία με Τσερνομόρετς και Λοκομοτίβ Σόφιας».
Στις ακαδημίες της Παρί, είχες για συμπαίκτη κάποιον από τους πλέον γνωστούς παίκτες της;
«Ναι, τον Σερζ Οριέρ και τον Μπαλμπέκ».
Είσαι και οπαδός της Παρί να φανταστώ…
«Ναι»
Στις άλλες χώρες;
«Στην Αγγλία υποστηρίζω την Αρσεναλ, λόγω του Βενγκέρ».
Στην Ισπανία;
«Ρεάλ Μαδρίτης»
Ρονάλντο ή Μέσι;
«Χμμμ. Μέσι. Με εκπλήσσει όλη την ώρα».
Αγαπημένος παίκτης;
«Μεσούτ Οζίλ».
«Ολα έγιναν πολύ γρήγορα»
Ας επιστρέψουμε στον ΑΡΗ και στην απόφαση σου να έρθεις πέρυσι στην Θεσσαλονίκη.
«Κάτι που δεν είναι ξέρουν οι περισσότεροι, είναι ότι την ίδια περίοδο που ο εκπρόσωπος μου, προσπαθούσε να έρθει σε επαφή με τον ΑΡΗ, οι άνθρωποι της ομάδας έκαναν ακριβώς το ίδιο για μένα. Είναι μία περίεργη σύμπτωση, αλλά αληθινή. Οταν μίλησαν, η συμφωνία έγινε πολύ γρήγορα».
Το σκέφτηκες πολύ;
«Οταν ο εκπρόσωπος μου, με ενημέρωσε για το ενδιαφέρον του ΑΡΗ, είπα αμέσως ναι. Τότε η ομάδα αγωνιζόταν στην Β’ Εθνική».
Ηξερες για τον ΑΡΗ πριν προκύψει το ενδιαφέρον της ομάδας;
«Ναι, είχα δει κάποια παιχνίδια και φυσικά γνώριζα για τον κόσμο».
Η θητεία σου στην ομάδα, δεν ξεκίνησε πάντως με τον καλύτερο τρόπο, αφού το πρώτο μισό της σεζόν δεν είχες δικαίωμα συμμετοχής.
«Ηταν πολύ δύσκολο για μένα. Το έμαθα μάλιστα τον Σεπτέμβριο. Για έναν ποδοσφαιριστή, δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο. Παίζει μπάλα περίπου δέκα χρόνια και θες να τα αξιοποιήσεις. Ακόμα όμως και όταν μου είπαν ότι δεν μπορώ να παίξω, αποφάσισα να μείνω και α δουλέψω σκληρά, για να είμαι έτοιμος στο δεύτερο μισό της σεζόν».
«Ο ΑΡΗΣ δεν ανέβηκε, κυρίως λόγω του κ. Γαλανού»
Σκέφτηκες ποτέ να φύγεις;
«Οταν με έδιωξαν, ήθελα να γυρίσω στο Παρίσι. Τελικά πήγα στην Αγγλία. Ενώ ήθελα να παίξω ποδόσφαιρο και να αποδείξω στον κόσμο τι μπορώ να κάνω, ο κ. Γαλανός με έδιωξε. Ηταν άδικο για μένα. Επρεπε να μου δώσουν μία ευκαιρία».
Ο κ. Γαλανός πάντως, είχε υποστηρίξει ότι σου έδωσε 18 χιλιάδες ευρώ και κάλυψε την διαμονή και άλλα έξοδα σου.
«Αυτό είναι ψέμα, αλλά δεν θέλω να πω κάτι άλλο. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν πλέον. Το μόνο που με ενδιαφέρει πλέον, είναι να βοηθήσω την ομάδα να επιστρέψει στην Σούπερ Λιγκ».
Τι έφταιξε τελικά και η ομάδα δεν ανέβηκε πέρυσι;
«Πιστεύω λόγω του κ. Γαλανού. Δεν συμπεριφερόταν καλά σε κανέναν. Ηταν μόνο μπλα μπλα μπλα. Υπήρχαν τόσα προβλήματα, με αποτέλεσμα η ομάδα να μην μπορεί να αφοσιωθεί σε αυτό που έπρεπε να κάνει μέσα στο γήπεδο. Ο Βάσκο για παράδειγμα, πλήρωσε μία φορά για να έχουμε πετρέλαιο στις προπονητικές εγκαταστάσεις της ομάδας. Ευτυχώς όμως ο κ. Γαλανός έφυγε. Αρχίσαμε να κερδίζουμε πάλι, αλλά κάναμε ένα λάθος στην Δράμα».
Ειχες χάσει και μία απίστευτη ευκαιρία σε εκείνο το παιχνίδι.
Ναι. Και κάποιες φορές, όταν μου το λένε, νιώθω ότι φταίω εγώ. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης όμως για την απώλεια της ανόδου, πιστεύω ανήκει στον κ. Γαλανό. Δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα στην συνέχεια».
«Δεν καταλαβαίνεις τι σημαίνει ΑΡΗΣ, αν δεν το ζήσεις»
Μετά την ολοκλήρωση της περσινής χρονιάς και την απώλεια της ανόδου, η οικογένεια σου μήπως σε συμβούλεψε να φύγεις;
«Για να είμαι ειλικρινής, μίλησα μόνο στον πατέρα μου. Αν μιλούσα στην μητέρα μου, θα ερχόταν να με πάρει και να πάμε πίσω στο Παρίσι (σ.σ. γέλια). Δεν θα καταλάβαινε τι σημαίνει ο ΑΡΗΣ για μένα. Πρέπει να ζεις εδώ για να το καταλάβεις. Ετσι πήρα μόνος μου την απόφαση και έμεινα. Κανένας δεν θα καταλάβαινε. Ολοι θα μου έλεγαν να φύγω. Φίλοι και συγγενείς».
Φαντάζομαι ότι θα έρθουν κάποια στιγμή να σε δουν.
«Εύχομαι να έρθουν στο δεύτερο μισό της χρονιάς, να δουν ένα παιχνίδι. Για την ώρα βλέπουν μόνο κάποια βίντεο, με τα γκολ που έχω πετύχει».
Από αυτά, ποιο ξεχωρίζεις;
«Πιστεύω το πρώτο μου, ήταν το καλύτερο. Θα έρθουν όμως κι αλλά. Είμαι σίγουρος για αυτό».
«Σημασία έχει να κερδίζει η ομάδα, όχι ποιος θα σκοράρει»
Οταν μπήκες στο ματς με την Κοζάνη, πίστευες ότι θα σκοράρεις;
«Για να είμαι ειλικρινής, όχι. Ολοι στον πάγκο μου έλεγαν, “μπες μέσα και σκόραρε”. Εγώ ήθελα να τα δώσω όλα. Αν σκοράρω, καλώς. Αν δώσω την πάσα, είναι το ίδιο για μένα. Το θέμα δεν είναι ποιος θα βάλει το γκολ, αλλά να κερδίζει η ομάδα. Είμαστε μία οικογένεια και θέλουμε να δίνουμε χαρά στον κόσμο. Κάνουν τόσα χιλιόμετρα για να μας δουν και είναι δύσκολο να φεύγουν από το γήπεδο, χωρίς να έχει κερδίσει η ομάδα».
«Ο κόσμος θα δει ωραίο ποδόσφαιρο»
Η ομάδα είναι δεδομένο ότι διαθέτει πολύ ποιότητα, για την ώρα όμως δεν παίζει το ποδόσφαιρο που μπορεί.
«Ολοι πρέπει να καταλάβουν, ότι δουλεύουμε πολύ σκληρά στις προπονήσεις. Ο προπονητής κάνει πολύ καλή δουλειά. Οταν παίζουμε όμως εκτός έδρας, υπάρχουν κάποιες δυσκολίες, όπως οι κακοί αγωνιστικοί χώροι και ομάδες που παίζουν με δέκα παίκτες στην άμυνα. Στην έδρα μας φυσικά δεν υπάρχουν δικαιολογίες, ακόμα και εδώ όμως οι αντίπαλοι παίζουν πολύ αμυντικά. Μην ξεχνάμε, ότι δουλεύουμε όλοι μαζί περίπου 1,5 μήνα. Θα έρθουν οι καλές εμφανίσεις. Το σημαντικό τώρα, είναι να κερδίζουμε. Οταν μάθουμε ο ένας τον άλλον, ο κόσμος θα δει ωραίο ποδόσφαιρο από εμάς».
«Ο προπονητής πιστεύει σε μένα»
Πάμε στον Νίκο Αναστόπουλο…
«Είναι πολύ καλός προπονητής. Οταν πρέπει να σου πει κάτι, το κάνει αμέσως. Ξέρω τι θέλει από μένα, γνωρίζει τι μπορώ να δώσω στην ομάδα και πιστεύει στις δυνατότητες μου».
«Ο Κόκε θυμίζει στον κόσμο τις καλές εποχές του ΑΡΗ»
Ο κόσμος σε σταματάει στον δρόμο;
«Ναι, κάποιες φορές γίνεται και αυτό. Δεν είμαι βέβαια ο Σέρχιο Κόκε (σ.σ. γέλια), αλλά μερικές φορές συμβαίνει και σε μένα.
Ανέφερες τον Κόκε. Τον γνώριζες πριν έρθει στον ΑΡΗ;
«Τον ήξερα από παλιά και την περίοδο που αγωνιζόταν στην Μαρσέιγ. Γνωρίζω ότι έπαιξε πέντε χρόνια στον ΑΡΗ και προσέφερε πολλά στην ομάδα. Είναι πολύ καλό για εμάς, που τον έχουμε συμπαίκτη, όπως είναι καλή η παρουσία του και για τον κόσμο. Ο Σέρχιο θυμίζει στους φίλους του ΑΡΗ, τις καλές στιγμές της ομάδας».
Πότε πιστεύεις θα τον δούμε να αγωνίζεται;
«Από την στιγμή που ήρθε στην ομάδα, δουλεύει πολύ σκληρά. Είναι καθαρά απόφαση προπονητή. Οταν δει ότι είναι έτοιμος, θα τον χρησιμοποιήσει. Αυτό είναι το καλύτερο και για τον Σέρχιο».
Από τις καλές στιγμές του ΑΡΗ, στις οποίες ήταν και ο Σέρχιο, θυμάσαι κάτι;
«Την νίκη στην Μαδρίτη».
«Ο Σανιά χρειαζόταν περισσότερο χρόνο»
Ηρθατε μαζί με τον Σίντι, αλλά η πορείες σας στην ομάδα ήταν εντελώς αντίθετες.
«Χρειαζόταν περισσότερο χρόνο. Ηταν λάθος του όμως να φύγει».
Μιλάτε;
«Κάποιες φορές, ναι».
Βρήκε ομάδα;
«Την τελευταία φορά που μιλήσαμε, δεν είχε βρει».
Ρωτάει για τον ΑΡΗ;
«Δεν χρειάζεται να ρωτήσει. Παρακολουθεί την πορεία της ομάδας».
«Στην Θεσσαλονίκη… πίνετε πολύ καφέ»
Ας πάμε στην ζωή σου στην Θεσσαλονίκη.
«Περνάω πολύ όμορφα στην Θεσσαλονίκη. Είναι μία πολύ ωραία πόλη. Μου αρέσει να πηγαίνω για φαγητό δίπλα στην θάλασσα, όπως και για καφέ. Εχω παρατηρήσει ότι πίνετε πολύ άλλωστε (σ.σ. γέλια)».
Να φανταστώ έχεις δοκιμάσει φραπέ…
«Οχι, όχι. Δεν πίνω καφεΐνη. Μόνο χυμό».
Με ποιον κάνεις περισσότερη παρέα από την ομάδα;
«Βγαίνω με όλα τα παιδιά, αλλά περισσότερη παρέα κάνω με τον Καπνίδη. Περνούμε πολύ χρόνο μαζί, αλλά και με τους άλλους, όπως τον Ραούλ (σ.σ. Μπράβο), τον Σαμαρά, τον Ντούνη».
Από τον Ραούλ Μπράβο φαντάζομαι ζητάς και συμβουλές, λόγω της μεγάλης εμπειρίας του.
«Δεν προλαβαίνω να ζητήσω, γιατί το κάνει μόνος του. Οταν βλέπει κάτι, έρχεται και στο λέει».
«Αγαπώ το χαμόγελο των Ελλήνων»
Οι φίλοι σου στην Γαλλία, σε ρωτούν για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα;
«Κάποιοι με παίρνουν τηλέφωνο και με ρωτούν αν πληρώθηκα. Στεναχωριέμαι πολύ για την Ελλάδα. Είναι μία πανέμορφη χώρα. Εγιναν πολλά λάθη στο παρελθόν. Πολλοί φοβούνται να έρθουν στην Ελλάδα για να δουλέψουν. Βλέπεις όμως τον κόσμο να είναι έξω. Και αυτό που αγαπώ, είναι ότι το χαμόγελο των Ελλήνων, ακόμα και τώρα που τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα».
Θα συμβούλευες κάποιον παίκτη, να έρθει και να αγωνιστεί στην Ελλάδα;
«Εξαρτάται για ποια ομάδα. Μερικές φορές με ρωτούν πως είναι η κατάσταση στην Ελλάδα και το ποδόσφαιρο. Το θέμα είναι που θες να παίξεις».
«Μουσακάς; Δεν έχω ιδέα τι είναι»
Σ’ αρέσει η ελληνική κουζίνα;
«Ειλικρινά, δεν τρώω πολλά ελληνικά φαγητά. Δεν μου αρέσουν. Οταν έρχεσαι από το Παρίσι στην Ελλάδα, είναι διαφορετικά, Εχετε πολλά ωραία πράγματα, αλλά δεν μου αρέσουν (σ.σ. γέλια)».
Μουσακά;
«Δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό…».
Σουβλάκι;
«Σουβλάκι ναι»
Γύρο;
«Οχι».
«Αλλιώς εδώ οι γυναίκες»
Ας πάμε και στις… Ελληνίδες γυναίκες
«Μάλιστα (σ.σ. γέλια). Κοίτα. Στην Γαλλία έχουμε γυναίκες από αρκετές χώρες. Εδώ όμως είναι αλλιώς. Είναι αυτή η μεσογειακή ομορφιά της Ελληνίδας».
Ελληνικά θα μάθεις;
«Προσπαθώ. Στην προπόνηση κάποιες φορές αστειεύονται με μένα (σ.σ. γέλια). Αλλά κάνω ό,τι μπορώ».
Ποιες λέξεις γνωρίζεις;
«Νερό, “που είσαι” και άλλες».
Δεν θυμάσαι κάποια;
«Θυμάμαι, αλλά μερικές δεν πρέπει να τις πω (σ.σ. γέλια). Είναι κακές».
«Θα τα δώσουμε όλα για να επιστρέψει ο ΑΡΗΣ στην Σούπερ Λιγκ»
Κλείνοντας, ένα δικό σου μήνυμα στον κόσμο του ΑΡΗ
«Είμαι πολύ περήφανος που παίζω στον ΑΡΗ και γα αυτό τον κόσμο. Ταξιδεύουν συνέχεια για να είναι στο πλευρό μας. Τους ευχαριστούμε πολύ για αυτό. Το μόνο που πρέπει να ξέρουν, είναι ότι θα τα δώσουμε όλα για να επιστρέψει η ομάδα στην φυσική της θέση».