Μετά από ένα παιχνίδι το οποίο θα χαραχθεί ανεξίτηλα στις μνήμες όλων μας για πολλούς και διάφορους λόγους ο ΑΡΗΣ κατάφερε κόντρα σε όλους και σε όλα να πάρει μια σπουδαία πρόκριση που τον επαναφέρει μετά από πολλά χρόνια στην ημιτελική φάση του πρωταθλήματος
Όλοι ελπίζουν να αποτελέσει απλώς το ξεκίνημα για μια μεγάλη αντεπίθεση, που θα τον καθιερώσει και πάλι στα υψηλά στρώματα του αθλήματος.
Η ομάδα λοιπόν κατάφερε να επιστρέψει στο γνωστό της αγωνιστικό επίπεδο μετά από μια πολύ βαριά ήττα που του πλήγωσε,αλλά όπως αποδείχθηκε παράλληλα του ξύπνησε τον εγωισμό και ήταν αυτή που τον γέμισε με τόνους πάθους με αποτέλεσμα να καταφέρει εχθές να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός δύσκολου και καθοριστικού αγώνα.
Μεγαλύτερη αξία στη χθεσινή νίκη δίνουν τα σημαντικά προβλήματα τραυματισμού παικτών κλειδιά όπως του Αντεκμπόγιε και του Νέιμικ με τον δεύτερο να επιδεικνύει τεράστιο πνεύμα αγωνιστικότητας κάτι που είναι λίγο-πολύ ασυνήθιστο για ξένο αθλητή και εντέλει κατάφερε να αγωνιστεί και να προσφέρει τις υπηρεσίες του με όποιο τρόπο μπορεί στην ομάδα. Επίσης το χθεσινό παιχνίδι αποτελεί την περίτρανη απόδειξη για το ότι στον αθλητισμό δεν παίζουν ρόλο τα μπάτζετ και οι οικονομικοί προϋπολογισμοί των ομάδων, αντίθετα τα στοιχεία τα οποία κρίνουν την έκβαση ενός τέτοιου κρίσιμου παιχνιδιού είναι η ψυχή και η καρδιά του κάθε αθλητή που σε συνάρτηση με την εκπληκτική συμπαράσταση του κόσμου βοηθούν πάρα πολύ στο να διαμορφώσει μια ομάδα το αγωνιστικό της προφίλ και τον αντίστοιχο χαρακτήρα της.
Από εκεί και πέρα όσοι παρευρέθηκαν εχθές στο Nick Galis Hall έγιναν για μια ακόμη φορά μάρτυρες απίστευτων καταστάσεων που έφεραν στο μυαλό όλων το αναβληθέν παιχνίδι της κανονικής διάρκειας κόντρα στο συμπολίτη καθώς και χθες το τρίο των απόλυτων καμικάζι έκανε την εμφάνιση του και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τινάξει το παιχνίδι στον αέρα και να αμαυρώσει ένα εξαιρετικό κλίμα το οποίο είχε δημιουργηθεί από νωρίς από τους φίλους του ΑΡΗ και θα έπρεπε να αποτελεί πρότυπο και φωτεινό παράδειγμα για όλη την υπόλοιπη Ελλάδα.
Βέβαια οι μνήμες όλων είναι ακόμη νωπές από το ντέρμπι των δύο αιωνίων στο Ο.Α.Κ.Α. εκεί όπου είχαμε εισβολή οπαδών στον αγωνιστικό χώρο και ένα ρεσιτάλ χυδαιολογιών προς παίκτες της αντίπαλης ομάδας, όμως σε εκείνη την περίπτωση δεν είδαμε κανέναν να παρουσιάζει ανάλογη ευαισθησία με τη χθεσινή.
Προφανώς ο φόβος της επανεκκίνησης του ΑΡΗ έχει κάνει πολλούς να στεναχωρηθούν και να λουστούν με κρύο ιδρώτα από τον φόβο που είναι εμφανές ότι τους έχει καταβάλει.
Στο σημείο αυτό όμως αξίζει να εισπράξει ένα τεράστιο μπράβο ο κόσμος του ΑΡΗ ο οποίος στάθηκε στο ύψος του και συνέχισε παρά τις πάρα πολλές προκλήσεις να έχει ως μοναδικό γνώμονα το καλό της ομάδος και την κατάκτηση της πολύτιμης νίκης. Κάποιοι λοιπόν οφείλουν να σέβονται και να εκτιμούν τον αγώνα του φετινού ΑΡΗ και την αξιοπρεπέστατη στάση του κόσμου του αφήνοντας τα πράγματα να κυλήσουν με τη φυσιολογική τους ροή και όχι να προσπαθούν με προκλητικά μέσα και τρόπους να καθορίσουν ένα αποτέλεσμα.
Από εκεί και πέρα στον αθλητισμό κάποιες φορές τα συναισθήματα αλλάζουν μέσα σε διάστημα λίγων ημερών, μιας και από το -38 του Σαββάτου και την δικαιολογημένη πίκρα του κόσμου φτάσαμε στην χθεσινή άνετη νίκη που οδήγησε τον ΑΡΗ στο να κόψει το νήμα σε μια δύσκολη σειρά. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει πώς όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα ενός αγώνα τίποτα δεν τελειώνει από τη στιγμή που υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για να διορθωθούν τα λάθη που πιθανόν να φέρουν μια άσχημη εμφάνιση και μια βαριά ήττα.