Από παρελθοντικούς ακόμη χρόνους είναι γνωστό πώς η σχέση την οποία έχει αναπτύξει ο ΑΡΗΣ με τον κόσμο του είναι αλληλένδετη σε τέτοιο σημείο που εύκολα κάποιος θα μπορούσε να την παρομοιάσει με ένα έντονο στοιχείο υπερβολής ως μια σχέση αλληλεξάρτησης που έχει αποδείξει διαχρονικά και συνεχίζει να το κάνει μέχρι σήμερα πώς αντέχει στο χρόνο.
Το γεγονός αυτό χωρίς ίχνος αμφιβολίας είναι ευχάριστο διότι φανερώνει την έμπρακτη στήριξη, όσο και την αμέριστη συμπαράσταση που απολαμβάνει η ομάδα ακόμα και στις φετινές ομολογουμένως μαύρες σελίδες για την σύγχρονη ιστορία της. Από την άλλη πλευρά όμως όπως είναι γνωστό κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις και για το λόγο αυτό θα πρέπει τώρα που τα πράγματα μόνο εύκολα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν να πρυτανεύσει από κάθε πλευρά η λογική και η ψυχραιμία. Η παραπάνω αναφορά μπορεί να ξαφνιάζει πολλούς, ωστόσο μόνο ανεδαφική δεν είναι, καθώς βρισκόμαστε ελάχιστα μόλις βήματα πριν από το τέλος μιας χρονιάς της οποίας η έκβαση δεν έχει ακόμη καθοριστεί κι αυτό είναι κάτι που όλοι μας πρέπει να το αντιληφθούμε εάν θέλουμε οι όποιες ελπίδες υπάρχουν να διεκδικηθούν. Είναι τελείως άσκοπο μερίδα του κόσμου παρά την πίκρα και φυσικά την δικαιολογημένη απογοήτευση της να αναλώνεται σε δημοσιεύματα και σε μια παραφιλολογία για το πόσες εν τέλει ομάδες θα ανέβουν τη στιγμή στην οποία υπάρχουν στον ορίζοντα ακόμη δύο παιχνίδια, ακόμη 6 βαθμοί που απαιτείται να κατακτηθούν για να μπορούμε μετέπειτα να σκεφτούμε το τι θα συμβεί μετά την 18η Μαΐου.
Προς αποφυγή των όποιων παρεξηγήσεων φυσικά και πρέπει πάντα σε οτιδήποτε κάνουμε να κοιτάμε γύρω μας γιατί μόνο έτσι μπορούμε να είμαστε σε εγρήγορση, αλλά αυτό δε σημαίνει πώς πρέπει να αμελούμε και την ρεαλιστική πραγματικότητα, μιας και αν η ομάδα δεν κάνει αυτό που πρέπει στο επερχόμενο παιχνίδι της Κυριακής με την Καβάλα θα είναι ανώφελο να πλάθουμε σενάρια και να συζητάμε για το οτιδήποτε από τη στιγμή που ο αγωνιστικός στόχος θα έχει απομακρυνθεί. Οι παραπάνω γραμμές δεν έχουν στόχο να σπείρουν ούτε την απαισιοδοξία ούτε τον διχασμό του Αρειανού ο οποίος έχει ήδη πολλά φορτία στο κεφάλι του. Αντίθετα σκοπεύουν στο να καταδείξουν την σοβαρότητα της κατάστασης και την κρισιμότητα των στιγμών οι οποίες απαγορεύουν τις κινήσεις και σκέψεις εν βρασμώ ψυχής. Αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει είναι η αγωνιστική άνοδος και η οικονομική εκκαθάριση, έχοντας όμως πάντα στο μυαλό του ο καθένας εναλλακτικά πλάνα επιβίωσης που όμως δεν θα βλάψουν τον Σύλλογο και την ιστορία του.