Η πλούσια καριέρα του Σέρβου στα ευρωπαϊκά γήπεδα, ως παίκτης και προπονητής
Η επαναφορά του Γιώργου Γαλανού στο ποδοσφαιρικό τμήμα έχει φέρει στην πρώτη γραμμή το θέμα του προπονητή. Ο Θεσσαλονικιός επιχειρηματίας αποκάλυψε χτες στους εκπροσώπους των ΜΜΕ το όνομα του Κούπερ, ο διακαής του πόθος όμως είναι ο Ράντομιρ Αντιτς, σύμφωνα με τις πληροφορίες της “Arena Press”.
Ο… καμικάζι Σέρβος, με πλούσια καριέρα στα γήπεδα της Πριμέρα Ντιβιζιόν, είναι για πολλούς ο προπονητής των δύσκολων καταστάσεων που αναζητά κάθε ομάδα. Το AllAboutARIS έψαξε και παρουσιάζει το προφίλ του Άντιτς, ως παίκτη και κυρίως ως προπονητή, ιδιότητα με την οποία έγινε ευρέως γνωστός στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Ο παίκτης…
Τα πρώτα βήματα και μεγάλο κεφάλαιο “Παρτιζάν”
Γεννημένος στις 22 Νοεμβρίου του 1948, ο Ράντομιρ Άντις πραγματοποίησε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στη Σλόμποτα Ούζιτσε, αγωνιζόμενος ως αμυντικός. Εκεί έπαιξε μόλις για μία σεζόν (1967-1968), παίρνοντας στη συνέχεια μεταγραφή για την Παρτιζάν, όπου και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά.
Στην ομάδα του Βελιγραδίου, ο Σέρβος αγωνίστηκε για οκτώ ολόκληρα χρόνια , μετρώντας 181 συμμετοχές με εννιά γκολ, ενώ κατέκτησε και ένα πρωτάθλημα, το 1976.
Η διετία στη Φενέρ και η ευκαιρία της Ισπανίας
Το 1976 ο Άντιτς πήρε τη γενναία απόφαση να αφήσει την Παρτιζάν και τη Σερβία, μετακομίζοντας στην Τουρκία, για λογαριασμό της Φενερμπαχτσέ. Η διετία του στη γείτονα χώρα δεν ήταν αυτή που προσδοκούσε, αφού αγωνίστηκε σε μόλις 28 παιχνίδια, βρίσκοντας και δύο φορές το δρόμο προς τα δίχτυα. Μέχρι που ήρθε η ευκαιρία της Ισπανίας.
Το 1980 παίρνει μεταγραφή στη Ρεάλ Σαραγόσα, στην οποία είχε δύο καλές χρονιές, πραγματοποιώντας 58 εμφανίσεις με επτά γκολ.
Φινάλε στην Αγγλία
Πέμπτος και τελευταίος σταθμός της ποδοσφαιρικής του καριέρας η Λούτον, όπου έπαιξε για τέσσερα χρόνια (1980-1984). Ο “Ράντι”, όπως τον αποκαλούσαν στο Νησί, την πρώτη του διετία με τους “Χάτερς” αγωνίστηκε στη δεύτερη κατηγορία, συμβάλλοντας σημαντικά στην άνοδο τους το 1982, στην Πρέμιερ Λιγκ, όπου ένα χρόνο μετά, και με δικό του γκολ απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι, γλύτωσε την ομάδα του από τον υποβιβασμό.
… και ο προπονητής
Βρήκε το στοιχείο του
Ήδη, και ενώ βρισκόταν στη Λούτον, ο Άντιτς σχεδίαζε το επόμενο του βήμα, αφού κρεμάσει τα παπούτσια του, το οποίο δεν ήταν άλλο από την προπονητική. Παράλληλα με τις υποχρεώσεις του ως παίκτης, γράφτηκε στην σχολή προπονητών του Βελιγραδίου, την οποία και ολοκλήρωσε, κάνοντας έτσι το πρώτο βήμα, στην σπουδαία προπονητική του καριέρα.
Αυτή ξεκίνησε τη σεζόν 1985-1986, αναλαμβάνοντας βοηθός προπονητή στην αγαπημένη του Παρτιζάν, με την οποία πανηγύρισε σε δύο χρόνια, ισάριθμα πρωταθλήματα. Το 1987, και μετά από προσωπική του αντιπαράθεση με τον πρώτο προπονητή της ομάδας του Βελιγραδίου, υποβιβάστηκε στις ακαδημίες της, όπου παρέμεινε μέχρι το καλοκαίρι του 1988.
Η (δεύτερη) ευκαιρία στην Ισπανία
Την πρώτη, του την έδωσε ως παίκτη και τη δεύτερη ως προπονητή. Το 1988 η Ρεάλ Σαραγόσα εμπιστεύεται εκ νέου τον Ράντομιρ Άντις, δίνοντας του την ευκαιρία να κοουτσάρει για πρώτη φορά ως πρώτος προπονητής μια ομάδα. Μέχρι τα μέσα της πρώτης σεζόν, η πορεία της Σαραγόσα ιδιαίτερα μέτρια, με την ομάδα να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας, χωρίς ωστόσο να απειλείται με υποβιβασμό. Ο Άντιτς όμως κράταγε το καλό για το τέλος, καθώς τις τελευταίες οκτώ αγωνιστικές την οδηγούσε από νίκη σε νίκη, με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για το Κύπελλο Ουέφα.
Hala Madrid!
Ο πάγκος της Ρεάλ Μαδρίτης αποτελεί όνειρο και τιμή για κάθε προπονητή. Ειδικά αν παίρνεις τη σκυτάλη από τον θρύλο, Αλφρέντο Ντι Στέφανο. Ο Άντις ανέλαβε τη “Βασίλισσα” το 1991,σε μια δύσκολη περίοδο, έχοντας να διαχειριστεί παίκτες όπως οι Μπουντραγκένιο, Χάτζι, Ιέρο και Μίτσελ. Κόντρα στα προγνωστικά, ο Σέρβος κατάφερε δια πυρός και σιδήρου να σώσει την παρτίδα στο φινάλε της χρονιάς, με τη Ρεάλ να τερματίζει στην 3η θέση., έχοντας πέσει μέχρι και τη 10η!
Την επόμενη σεζόν τα πράγματα πήγαιναν ακόμα καλύτερα για τον Άντιτς και την ομάδα της Μαδρίτης, η οποία στις δεκατρείς πρώτες αγωνιστικές, είχε δώδεκα νίκες και μία ισοπαλία. Χωρίς όμως λόγο και αιτία, απομακρύνθηκε από τον πάγκο της Ρεάλ, με τη θέση του να παίρνει ο τεχνικός διευθυντής της, Λίο Μπενάκερ.
Η τριετία της Οβιέδο
Από το 1992 μέχρι το 1995 ο Άντιτς κάθισε στον πάγκο της Ρεάλ Οβιέδο, βοηθώντας την πρώτη χρονιά να αποφύγει τον υποβιβασμό, ενώ τις επόμενες δύο κινήθηκε σε αξιοπρεπή πλαίσια, καταλαμβάνοντας την 9η θέση της βαθμολογίας.
Η καταξίωση με την Ατλέτικο και τα… πήγαινε-έλα
Τα κατορθώματα του με την μικρομεσαία Οβιέδο, είχαν ως αποτέλεσμα να βρεθεί στο στόχαστρο μεγάλων κλαμπ της Ισπανίας. Ένα από αυτά ήταν η Βαλένθια, με την οποία είχε υπογράψει και προσύμφωνο, προτού όμως αλλάξει γνώμη και δεχτεί την πρόταση της Ατλέτικο.
Η δικαίωση για αυτή του την απόφαση ήρθε μόλις από την πρώτη του σεζόν, το τέλος της οποίας τον βρήκε νταμπλούχο Ισπανίας με τους Μαδριλένους.
Την επόμενη αγωνιστική περίοδο, όλα κινούνται γύρω από τη συμμετοχή τους, στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ στο τέλος της σεζόν 1997-1998 αποχώρησε με απόφαση του προέδρου.
Ο Άντιτς επέστρεψε στους “Ροχιμπλάνκος” για τα τελευταία έντεκα παιχνίδια της σεζόν 1998-1999. Παρέλαβε την ομάδα στην 13η θέση και…. την άφησε εκεί, περνώντας και πάλι την πόρτα της εξόδου.
Η τελευταία φορά που κάθισε στον πάγκο της Ατλέτικο ήταν κατά τη διάρκειας της σεζόν 1999-2000, όταν κλήθηκε να… μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Αντίθετα, όχι μόνο δεν βοήθησε την ομάδα, αλλά συνέδεσε το όνομα του με τον υποβιβασμό της στη Σεγούντα Ντιβιζιόν.
Η επιστροφή στην Οβιέδο και ο δεύτερος σερί υποβιβασμός
Αφού έφυγε από την γνώριμη για τον ίδιο Μαδρίτη, επέστρεψε στην εξίσου γνώριμη Οβιέδο, έχοντας καλές αναμνήσεις από αυτήν. Η πορεία του όμως δεν είχε καμία σχέση με αυτή στην πρώτη θητεία του, καθώς στο τέλος της χρονιάς η Οβιέδο δεν απέφυγε τον υποβιβασμό.
Η “Μπάρτσα” και η ανάδειξη των Ινιέστα, Βαλντές
Έπειτα από 1,5 περίπου χρόνο αποχής από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα, ο Άντιτς επιστρέφει στους πάγκους, αυτή τη φορά για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα, αντικαθιστώντας τον Λουίς Φαν Χααάλ, τον Γενάρη του 2003.
Κόντρα στις όποιες δυσκολίες, ο Σέρβος τεχνικός οδήγησε τους “μπλαουγκράνα” στην 6η θέση της βαθμολογίας, ενώ ήταν εκείνος που πρώτος έδωσε ευκαιρίες στους Αντρές Ινιέστα και Βίκτορ Βαλντές. Παρόλα αυτά, ο νέος πρόεδρος της ομάδας, Ζουάν Λαπόρτα, δεν ενεργοποίησε την οψιόν ανανέωσης που υπήρχε στο συμβόλαιο του, επιλέγοντας τον Φρανκ Ράικαρντ.
Τελευταία ειδική αποστολή… Βίγκο
Μετά και το πέρασμα του από τη Μπαρτσελόνα, τα ΜΜΕ της Ισπανίας. τον χαρακτήριζαν ως προπονητή ειδικών αποστολών. Έτσι τον είδαν και στη Θέλτα, προσλαμβάνοντας τον στα μέσα της σεζόν 2003-2004. και ενώ η ομάδα βρισκόταν ήδη στους “16” του Τσάμπιονς Λιγκ.
Στον πάγκο της ομάδας του Βίγκο κάθισε σε μόλις εννιά ματς, κατακτώντας επτά βαθμούς. Η αποχώρηση του βέβαια δεν άλλαξε κάτι δραματικά στην Ισπανική ομάδα, που στο τέλος δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τη σωτηρία της.
Το πέρασμα από την Κίνα
Στις 25 Δεκεμβρίου του 2012, ο Άντιτς υπέγραψε για δύο χρόνια στην Κινέζικη Σαντόνγκ Λουνένγκ Ταϊσάν, δοκιμάζοντας έτσι και αυτός την τύχη του στην Ασία. Με παίκτες όπως ο Βάγκνερ Λοβ την οδήγησε στην 2η θέση της βαθμολογίας τη σεζόν 2012-13, όμως στις 21 Δεκεμβρίου του 2013 έλυσε τη συνεργασία του με τον κινέζικο σύλλογο.
Κεφάλαιο “Εθνική Σερβίας”
Το 2008 οι άνθρωποι της Σερβικής Ομοσπονδίας είδαν στο πρόσωπο του Ράντομιρ Άντιτς, τον άνθρωπο που θα οδηγούσε την Εθνική τους ομάδας στα τελικά του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, του 2010.
Και έτσι έγινε. Οι Σέρβοι εξασφάλισαν την παρουσία τους στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής. Η πορεία τους όμως στη φάση των ομίλων ήταν απογοητευτική, με αποτέλεσμα ο Άντιτς να αποχωρήσει από την ομάδα, έπειτα τον αποκλεισμό της από την επόμενη φάση του θεσμού