Ο Μιχάλης Γιαννίτσης επέστρεψε δριμύτερος από τον τραυματισμό του και ήταν με διαφορά ο πιο βελτιωμένος παίκτης του ΑΡΗ και από τους MVP του δεύτερου γύρου.
Στην Αγγλία τον ψηφίζουν κάθε χρόνο όπως και στο ΝΒΑ. Στην Ελλάδα κάτι αντίστοιχο δεν συμβαίνει και αναφερόμαστε στη συνήθεια που ξεκίνησε από την Αμερική να ψηφίζουν τον πιο βελτιωμένο παίκτη κάθε μήνα (most improved player). Αν είχε καθιερωθεί, στον φετινό ΑΡΗ το βραβείο θα έπαιρνε μάλλον με σχετική ευκολία ο Μιχάλης Γιαννίτσης. Ο κεντρικός αμυντικός του ΑΡΗ, μετά από μια μάλλον μέτρια πρώτη χρονιά πέρσι, επέστρεψε φέτος δριμύτερος και αρκετά βελτιωμένος. Αν και χρειάστηκε να περιμένει ως τον δεύτερο γύρο μέχρι να πάρει την πρώτη του ευκαιρία από τον Σούλη Παπαδόπουλο.
Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησε τη σεζόν με ένα μειονέκτημα σε σχέση με τους άλλους αμυντικούς του ρόστερ, αφού προερχόταν από επέμβαση στο γόνατο και στο διάστημα της προετοιμασίας και των φιλικών ήταν ακόμη στο στάδιο της αποκατάστασης. Σε κανονικούς ρυθμούς προπόνησης επέστρεψε από τον Σεπτέμβριο αλλά έπρεπε να περιμένει τρεις μήνες μέχρι να φορέσει την φανέλα και να αγωνιστεί.
Αφορμή στάθηκε ο τραυματισμός του Πουλίδο στο ματς με την Καλλονή στο ΟΑΚΑ (19η αγωνιστική). Πέρασε ως αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο και έκτοτε δεν ξαναβγήκε από την ενδεκάδα. Έκανε 16 σερί παιχνίδια ως το φινάλε, όλα στο βασικό σχήμα και τα 15 από αυτά 90λεπτα. Στα περισσότερα είχε πολύ θετική παρουσία και κυρίως απαλλάχθηκε από το τρακ και τα αβίαστα λάθη που χαρακτήριζαν το παιχνίδι του πέρσι. Πολύ δυνατός στον αέρα και γενικά στην προσωπική μονομαχία, δούλεψε πολύ το σώμα του και αυτό φάνηκε κόντρα σε δυνατούς επιθετικούς ενώ βελτίωσε και το κομμάτι της πρώτης πάσας. Όχι στο 100% αλλά αισθητά. Το σημαντικό είναι ότι ανέκτησε την αυτοπεποίθησή του, μετά την περσινή δύσκολη χρονιά και απέδειξε στον εαυτό του αλλά και στην ομάδα ότι μπορεί να σταθεί στη Σούπερ Λιγκ. Στα 22του χρόνια πλέον δεν μπορεί να θεωρηθεί ταλέντο, αλλά ένας χρήσιμος αμυντικός, απαραίτητος στο πλάνο του ΑΡΗ της επόμενης μέρας.