Μέχρι το φινάλε των μεταγραφών ο ΑΡΗΣ πάλεψε την περίπτωση του Μούσα Αλ Τάμαρι.
Ο Ιορδανός ήταν η πρώτη επιλογή για τη μεσοεπιθετική γραμμή, όμως η στάση της Λέουβεν ανάγκασε τους “κιτρινόμαυρους” να κοιτάξουν αλλού.
Ο Μπρούνο ήταν μία από τις εναλλακτικές και με σταθερή παρουσία στις λίστες της ομάδας από την περίοδο που ακόμα αγωνιζόταν στον Ατρόμητο. Από τη στιγμή λοιπόν που έμεινε ελεύθερος από τον Ολυμπιακό, άνοιξε και ο δρόμος για την απόκτησή του.
Ο Βραζιλιάνος δεν έχει την ποιότητα του Αλ Τάμαρι, παρόλα αυτά αυτά πρόκειται για έναν ικανό παίκτη ο οποίος ταιριάζει στα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που έψαχνε ο ΑΡΗΣ με βάση… τον Μπερτόγλιο.
Ο Άκης Μάντζιος ήθελε ακόμη έναν παίκτη στο στυλ του Αργεντινού. Ο παίκτη δηλαδή που μπορεί να κρατήσει μπάλα, να κινηθεί στα μεσοδιαστήματα με ή χωρίς αυτήν, να δημιουργήσει αλλά και ενίοτε να σκοράρει.
Το πλεονέκτημα του Μπρούνο είναι ότι μπορεί να αγωνιστεί με την ίδια ευκολία και στις τρεις θέσεις πίσω από τον επιθετικό, ενώ εάν χρειαστεί υπάρχει η δυνατότητα να παίξει ακόμα και στο δεξί άκρο της άμυνας, δίνοντας βοήθειες και ανασταλτικά το οποίο είναι επίσης σημαντικό ως στοιχείο.
Οι επιλογές στη μεσοεπιθετική μπορεί φαινομενικά να δημιουργούν υπεραριθμία, με δεδομένο όμως ότι υπάρχοτυν συνεχόμενα και απαιτητικά ματς τότε πρόκεται για μία χρήσιμη προσθήκη.