Το πάθημα δεν έχει γίνει μάθημα και οι εσωτερικές έριδες που έχουν χωρίσει τον ΑΡΗ στη μέση συνεχίζονται.
Την ώρα που η ομάδα βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος, παραπαίει στην τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα, γίνεται κάθε Σαββατοκύριακο έρμαιο στις ορέξεις κάθε διαιτητή ή επόπτη και από προχθές είναι απροστάτευτη από τους εκατοντάδες πιστωτές της, κάποιοι συνεχίζουν το δικό τους παιχνίδι εξουσίας προσπαθώντας να μεταθέσουν τις ευθύνες αλλού και να μας πείσουν ότι όλα τα έχουν κάνει καλώς καμωμένα.
Χθες γίναμε μάρτυρες της γνωστής “φαγωμάρας” με εκατέρωθεν ανακοινώσεις από την ΠΑΕ, την ΚΜΑ και μέλη της ΚΜΑ. Προφανώς για κάποιους το πάθημα δεν έχει γίνει μάθημα και η κατάσταση του ΑΡΗ δεν τους συγκινεί. Ούτε το γεγονός ότι έχουν καταντήσει τον σύλλογο που γιορτάζει σε ΄`ενα μήνα τα 100 του χρόνια παντελώς ανυπόληπτο. Δυστυχώς οι έχοντες κοινή λογική και όχι κοντή μνήμη, αυτοί που δεν βλέπουν τα πράγματα και την αλήθεια με παραμορφωτικό φακό ή μέσα από τα μάτια όσων τις απόψεις τυφλά υπερασπίζονται, τους έχουν ήδη καταδικάσει και ετοιμάζονται να τους βάλλουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Είναι αυτοί οι αγνοί φίλαθλοι και οπαδοί που κουράστηκαν από την εσωστρέφεια και τις ατέρμονες αντιπαραθέσεις που στόχο έχουν μόνο τη διατήρηση της καρέκλας λες και έχει μέλι. Είναι αυτοί που θέλουν να δουν τον ΑΡΗ να δηκώνει ξανά κεφάλι, να γίνεται υπερήφανος, δυνατός και πρωταγωνιστής. Αυτοί που επιθυμούν και θα κάνουν ό, τι περνάει από το χέρι τους να περάσει το κατώφλι της Αλκμήνης αυτό που στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι κανόνας αλλά στον ΑΡΗ λέξη ταμπού.ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ.
Γιατί ακόμη ακι έτσι όπως είναι σήμερα ο ΑΡΗΣ με 20 και πλέον εκατομύρια, παραμένει ένα γωνιακό μαγαζί, ελκυστικό σε κάποιον που θέλει να επενδύσει αλλά μακροπρόθεσμα να οφεληθεί κιόλας.