Τι… φωτογραφίζει ξεκάθαρα το δικαστήριο για το πώς έφτασε ες εδώ ο ΑΡΗΣ και πως αυτό συνδέεται με την κουβέντα που υπάρχει περί επενδυτή και της ανάγκης εισροής κεφαλαίων.
Στον ΑΡΗ, δυστυχώς συνηθίζεται, ύστερα από κάθε αρνητικό αποτέλεσμα να εμφανίζονται ποικιλώνυμοι παράγοντες στα μέσα ενημέρωσης και να το παίζουν τιμητές των πάντων. Ανάμεσα σε αυτούς και πολλοί από εκείνους που είτε είχαν επί μακρόν τις τύχες του ΑΡΗ στα χέρια τους είτε σήμερα βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης στην ΚΜΑ.
Έσπευσαν μάλιστα να «διαφωτίσουν» την κοινή γνώμη ότι δήθεν το Δικαστήριο έκρινε ότι είναι λάθος τα χρέη στο Δημόσιο που αναγράφει η αίτηση ή ότι δήθεν το δικόγραφο της αιτήσεως κρίθηκε προσχηματικό. Ποια είναι η αλήθεια; Μάλλον αυτή που δεν θα ήθελαν να ακούσουν ποτέ οι διοικούντες του ΑΡΗ.
Το Δικαστήριο, με σκληρή γλώσσα που πολλές φορές έρχεται σε προκλητική αναντιστοιχία με όσα η κείμενη νομοθεσία ορίζει, κατηγορεί τους διοικούντες των τελευταίων ετών για τη σημερινή κατάντια. Θα περιμέναμε βέβαια μια πιο ψύχραιμη ματιά από μια δικαστίνα που φαίνεται να ενέδωσε στον πειρασμό να «πολιτικολογεί» με την απόφασή της, ξεχνώντας την πολύχρονη προσφορά και ιστορία του ΑΡΗ, αλλά σε κάθε περίπτωση η αιτιολογία της απόφασης πρέπει να μας προβληματίσει.
Επί λέξει αναφέρει στις σελίδες 30 και 31:
«Η αιτούσα ανώνυμη εταιρία τα τελευταία δεκαπέντε τουλάχιστον έτη (ήτοι από 1999) αντιμετωπίζει σοβαρά και δισεπίλυτα οικονομικά προβλήματα. Ήδη, όπως κρίθηκε με την υπ. αριθ. 3027/2004 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης, η οποία έκανε δεκτή την αίτησή της για υπαγωγή στο άρθρο 44 του Ν. 1892/1992, τα χρέη της ανέρχονταν το έτος 2004 στο ποσό των 17.210.284,94€. Στην πορεία αυτή των δέκα ετών μέχρι σήμερα η αιτούσα παρά τις όποιες προσπάθειες κατέβαλλε για την τακτοποίηση των οφειλών της και εξορθολογισμό των εξόδων της δεν κατάφερε να επιτύχει την εξυγίανσή της δεδομένου ότι κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης ανοίγματος της διαδικασίας εξυγίανσης είχε επιπλέον χρέη ύψους 20.929.144,12€ πλέον όσων είχε ρυθμίσει κατ’ εφαρμογή διαφόρων νομοθετικών διατάξεων (σς εννοεί το νόμο Ορφανού και το άρθρο 44)… “
“… Η παρούσα προσπάθεια που επιχειρείται με την επίδικη συμφωνία εξυγίανσης είναι αποσπασματική και προσχηματική αφού αποκλειστικά αποσκοπεί στη διαγραφή των χρεών της αιτούσας με μετακύλιση των συνεπειών των εσφαλμένων αποφάσεών της σε διοικητικό και οικονομικό επίπεδο τις τελευταίες δεκαετίες σε μη ευθυνόμενους τρίτους…”
Και φυσικά κατακρίνει ότι ο ΑΡΗΣ έδωσε έμφαση μόνο στο θέμα της διαγραφής των χρεών του δίχως να έχει προβεί μέχρι σήμερα στην αύξηση κεφαλαίου και δίχως να έχει βρει ακόμη επενδυτή κάτι το οποίο θεωρεί απίθανο «λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης της αιτούσας και λόγω της αναμφισβήτητης και πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης που γνωρίζει η ελληνική κοινωνία σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας».
Συνεπώς οι συνήθεις καταγγέλλοντες ας εξετάσουν με λίγο περισσότερη προσοχή την ουσία του προβλήματος, εάν θέλουν ο ΑΡΗΣ να έχει καλύτερη τύχη στο Εφετείο…