Η παρακαταθήκη μίας δύσκολης σεζόν

από Αντώνης Γκάτζιος

Είναι πολύ σημαντικό να βγαίνει ένα κέρδος από μία χρονιά γεμάτη προβλήματα. Ο ΑΡΗΣ δείχνει να βγάζει, κι αυτό ακούει στο "νεαροί παίκτες".

Η χθεσινή εμφάνιση του Όμηρου Νετζήπογλου πραγματικά εντυπωσίασε τους πάντες. Αμέσως μάλιστα ξέφυγε από τα όρια της Θεσσαλονίκης και έγινε “θέμα” πανελληνίως. Όχι άδικα. Ο νεαρός μπήκε στο ματς με τον Ιωνικό σαν έτοιμος από καιρό και δεν έκανε απλά μία καλή εμφάνιση, αλλά “καθόρισε” την εξέλιξη ενός αγώνα που ο ΑΡΗΣ ήθελε όσο τίποτα. Είχε δώσει δείγματα γραφής στο φιλανθρωπικό αγώνα με τον Ολυμπιακό, αλλά εκεί κάποιοι είπαν “φιλικό είναι”. Τις δυνατότητές του, τις ήξερε ο ίδιος, όσοι δουλεύουν μαζί του κάθε μέρα και φυσικά όσοι τον έφεραν στην ομάδα και τον εξέλιξαν μπασκετικά. Όλοι οι παραπάνω γνωρίζουν ότι η χθεσινή εμφάνιση δεν είναι μία “φωτοβολίδα”.

Τι κέρδος μπορεί, λοιπόν, να βγάλει ο ΑΡΗΣ για την επόμενη σεζόν; Δικά του παιδιά. Από τα σπλάχνα του, με πολυετή συμβόλαια, που δείχνουν ότι μπορούν να παίξουν βασικό ρόλο και όχι απλά να συμπληρώνουν τη 12άδα. Ο Όμηρος Νετζήπογλου και ο Γιάννης Σιδηροηλίας είναι τέτοιοι παίκτες. Και το κυριότερο, είναι ότι έχουν και τη σωστή νοοτροπία. Δε θέλει πολύ το μυαλό ενός νεαρού να πάρει αέρα. Ο χαρακτήρας των δύο νεαρών, δείχνει ότι τέτοιος φόβος δεν υπάρχει.

Δεν είναι μόνο η ικανοποίηση ότι “βγάζεις νεαρούς”. Οι συγκεκριμένοι παίκτες, παιδιά από τα σπλάχνα του ΑΡΗ, όπως και ο Φλιώνης, παίζουν και για τη φανέλα. Μπορεί να ακούγεται λίγο… φουστανελίστικο αυτό, όμως είναι άκρως απαραίτητο. Πόσες φορές φέτος έλειψε η “φλόγα” από τον ΑΡΗ;

Ο Νετζήπογλου έδειξε ότι δε φοβάται, μπήκε “στη φωτιά” με το καλημέρα και εμφάνισε σπουδαία επιθετικά χαρίσματα, όπως και προσήλωση στην άμυνα. Το σουτ του, οι κινήσεις του, τα κοψίματά του στην αντίπαλη άμυνα και η ικανότητα στο ένας εναντίον ενός ήταν χαρακτηριστικά. Σε σημείο που να θεωρείται δεδομένο ότι την επόμενη χρονιά δε θα είναι απλά ένας “παίκτης 12άδας”.

Το ιδανικό θα είναι νεαροί όπως αυτοί που έχει ο ΑΡΗΣ να παίξουν βασικό ρόλο, ακόμα και να “αναγκάσουν” προπονητή και διοίκηση να πάρουν ένα ξένο λιγότερο. Εδώ που τα λέμε, στην Basket League των έξι ξένων και των μέτριων μπάτζετ, ποια ομάδα κάνει “6 στα 6”;

Ο “καλός ελληνικός κορμός” πολλές φορές αποδεικνύεται ευσεβής πόθος. Ο “καλός και συνάμα υποσχόμενος ελληνικός κορμός”, τις περισσότερες φορές όνειρο απατηλό. Η τελευταία ομάδα που το έκανε ήταν ο ΑΡΗΣ του 2013-14. Γιατί να μην επαναληφθεί η ιστορία; Μία “μαγιά” Φλιώνη, Νετζήπογλου, Σιδηροηλία με παίκτες – μαχητές όπως ο Σλαφτσάκης και εσχάτως διεθνείς όπως ο Κουζέλογλου (αν και οι μετοχές του ανέβηκαν αρκετά φέτος και μένει να φανεί αν αυτό θα δυσκολέψει την υπόθεση της παραμονής του), με ακόμα κάποιους Έλληνες και ξένους (επιτέλους) από την ελεύθερη αγορά, ακούγεται άσχημη “σύνθεση”; Σίγουρα όχι…

Προτεινόμενα Άρθρα