Μάρτης γδάρτης… Οχι για τον ΑΡΗ αλλά για εκείνους που φιλοδοξούσαν τον περασμένο Σεπτέμβριο ότι η υπόθεση Λάσκοφ θα γκρέμιζε το οικοδόμημα που πέρυσι μπήκε στο μάτι αρκετών.
Η 3η του Μάρτη δεν είναι μία μέρα που θα πανηγυρίσουμε… Ο ΑΡΗΣ είναι ένα τέτοιο μέγεθος που πρέπει να κερδίσει πολλά περισσότερα για να πανηγυρίσει. Είναι όμως η μέρα που ένας ολόκληρος οργανισμός θα ξεσπάσει με ένα διάπλατο χαμόγελο, αφού είδε ότι το μπορεί να κερδίσει το σύστημα. Με ξένους δικαστές; Με ξένους δικαστές. Αυτούς δηλαδή που εξέθεσαν ανεπανόρθωτα την Επιτροπή Δεοντολογία και ολόκληρη την ΕΠΟ. Αυτοί που εξυπηρέτησαν τους σκοπούς μίας συγκεκριμένης πλευράς που υποκίνησε όλη αυτή την κατάσταση. Τα ίδια χρώματα φοράμε με αυτήν…
Δεν είναι χαρά… Είναι το γαμώτο για όλα αυτά που ακούγαμε ή διαβάζαμε τους προηγούμενους μήνες. Οι… γνωστές επικοινωνιακές πλευρές περίμεναν στη γωνία και βάφτισαν τον ΑΡΗ ένοχο, στιγμάτισαν έναν άνθρωπο που δεν είναι πλέον στη ζωή και προσέθεσαν ακόμη περισσότερο βάρος σε έναν οργανισμό που πάλευε επί πολλούς μήνες με μία στημένη κατάσταση.
Διαβάσαμε για κυνήγι φαντασμάτων, διαβάσαμε για καραμπινάτη υπόθεση. Προκαλούσαν τον ΑΡΗ να πάει στο CAS και έλεγαν ότι φοβάται να το κάνει… Ε πήγε και έλαμψε η αλήθεια! Η πραγματική αλήθεια. Αυτή που δεν αντέχουν όσοι ήθελαν τον ΑΡΗ πιο χαμηλά από τη θέση που ήταν πέρυσι.
Ο ΑΡΗΣ όλη τη χρονιά προχωρούσε με αυτός το βάρος στην πλάτη του. Και τον επηρέαζε σε κάθε του βήμα. Ολόκληρο το ποδοσφαιρικό τμήμα ένιωθε την πίεση. Αλλοίωσε την πορεία του. Ισως τώρα να μην μιλούσαμε καν για νέο προπονητή -με όλο το σεβασμό στην υπάρχουσα κατάσταση που είναι ικανή για πολλά πράγματα- και εν μέρει επετεύχθη ο στόχος εκείνων που ήθελαν να βλάψουν την ομάδα.
Ο ΑΡΗΣ λύγισε αλλά δεν έπεσε κάτω, μέχρι που ήρθε η απόφαση του CAS για να σταθεί ξανά στα πόδια του και να φαντάζει αυτή τη στιγμή ως το φαβορί για την 3η θέση! Αυτό που δεν ήθελαν δηλαδή.
Η ομάδα έχει τα θέματα της, ναι. Και πρέπει να τα λύσει. Ποδοσφαιρικής φύσεως και μη… Σήμερα όμως ο ΑΡΗΣ του Καρυπίδη, νίκησε το σύστημα. Το CAS τον δικαιώνει ηθικά και εκθέτει όλους εκείνους που του… φόρτωσαν αυτή την υπόθεση, μαζί με όσους πήραν τη σκυτάλη και άρχισαν τη λάσπη επί μήνες.
Δεν θα ήθελα να γράψω τίποτα από τα παραπάνω. Είναι όμως μία κατάσταση που μας έχουν φέρει οι λίγοι και… λίγοι που διοικούν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι εξουσίες που αλλάζουν κάθε ένα ή δύο χρόνια. Το Game of Thrones που έχουν καταντήσει τόσοι και τόσοι το ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και δεκαετίες. Και ξεχνάμε την ουσία. Τη μπάλα.
Κάποιοι είναι μαθημένοι με τη νοοτροπία ότι για να πετύχει, πρέπει να “χτυπήσεις” τον άλλον εντός και εκτός γηπέδου. αντί να ασχολιόμαστε με το ποδόσφαιρο, έχουμε γίνει ένα πρωτάθλημα δικαστηρίων και διαιτητολαγνίας. Και για αυτό φταίνε συγκεκριμένοι παράγοντες…
Η σημερινή απόφαση δεν πρέπει να χαλαρώσει τον ΑΡΗ πριν από το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, για το οποίο θα μιλήσουμε και τις επόμενες μέρες. Αντίθετα, το κίνητρο πλέον είναι ακόμα πιο μεγάλο και ο ΑΡΗΣ οφείλει να τα δώσει όλα για όλα πλέον και να κατακτήσει την 3η θέση.
Υ.Γ. Περιμένουμε με ανυπομονησία τα σχόλια αρθογράφων που είναι… φανταστικοί. Κυριολεκτικά και μεταφορικά…