Οι προεκτάσεις και η δεύτερη ανάγνωση μίας λογικής επιλογής

από Νίκος Παπαδόπουλος

Το “διαζύγιο” ακόμα δεν έχει εκδοθεί αλλά o ΑΡΗΣ έχει μπει ήδη στη μετά Πάρντιου εποχή και με προπονητή τον Τόλη Τερζή ως το τέλος της σεζόν.

Η επιλογή σε αυτή τη φάση ήταν αναμενόμενη. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε ο Καρυπίδης καταλήγει σε αυτήν. Εξ αρχής όμως ήταν ειλημμένη η απόφασή του να παραδώσει την ομάδα στον Έλληνα τεχνικό έως το τέλος της σεζόν.

Μπορεί για κάποιους να μην είναι εμπορικό, να μην κάνει γκελ -δυστυχώς ζούμε και στην χώρα που κρίνουμε βάσει ονόματος ή καταγωγής όπως και με τον Μάντζιο- αλλά σε αυτή τη φάση πρόκειται για μία απόφαση με λογική και καθαρό μυαλό…

Πέρυσι ήταν περίπου τέτοια περίοδος που ο Μάντζιος έφευγε και ο ΑΡΗΣ πήγαινε στην πολύ βιαστική και λανθασμένη -όπως αποδείχθηκε- επιλογή του Χερμάν Μπούργος. Τότε υπήρχε πάλι μία άποψη ότι ίσως θα ήταν καλύτερο ο Τερζής να βγάλει τη χρονιά, για μία σειρά από λόγους που ισχύουν και φέτος.

Δεν έχει κάνει μόνο με τον Τερζή ως πρόσωπο αλλά με έναν άνθρωπο που ξέρει το ρόστερ απ” έξω, γνωρίζει τί θα βρει μπροστά του και γενικά αφουγκράζεται καλύτερα την ελληνική πραγματικότητα.

Με αυτά τα στοιχεία γλιτώνεις τον χαμένο χρόνο με το διάστημα προσαρμογής και μελέτης της κατάστασης από έναν ξένο προπονητή και ειδικά με όσους έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Μία λογική απόφαση του Καρυπίδη… έναν χρόνο μετά. Και η αναφορά στην περσινή σεζόν γίνεται διότι από τότε ξεκινάει η αλυσίδα των σωστών και λάθος επιλογών που οδήγησαν τον ΑΡΗ στην τωρινή του κατάσταση, τουλάχιστον όσον αφορά τον πάγκο του. Βιάστηκε με τον Μπούργος και από τότε ξεκίνησε μία αλυσιδωτή κατάσταση η οποία κατέληξε στον Πάρντιου.

Αυτή τη στιγμή ο ΑΡΗΣ έχει ανάγκη από βαθμούς και άμεση αντίδραση. Πράγματα που πήρε σχεδόν όλες τις φορές που ο Τερζής ανέλαβε υπηρεσιακός. Γιατί; Επειδή ξέρει την ομάδα και μπορεί να την καθοδηγήσει ώστε να βγάλει μία εικόνα με αρχή μέχρι και τέλος στο τακτικό της κομμάτι ως προπονητής. Αυτό μας έχει δείξει όσες φορές ήταν αυτός μπροστά. Και το παρελθόν του ως πρώτος προπονητής είναι ακόμη ένα πάτημα για τον Καρυπίδη ώστε να καταλήξει σε αυτή την επιλογή. Η αποτελεσματικότητα που έχει κατά γενική ομολογία με τον Τερζή στον πάγκο της η ομάδα και οι συνθήκες που απαγορεύουν μία βεβιασμένη κίνηση για προπονητή πριν το καλοκαίρι.

Υπάρχει βέβαια μία βασική διαφορά. Οτι αυτή τη φορά ο Τερζής θα διαχειριστεί τον ΑΡΗ για 15 παιχνίδια και όχι για 3-4. Οπότε θα δοκιμαστεί σε διαφορετικές συνθήκες από αυτές με τις οποίες βρέθηκε αντιμέτωπος τις προηγούμενες φορές.. Έχει παραπάνω πίεση πλέον, αλλά περισσότερο κίνητρο για να πετύχει σε αυτή την κατάσταση και να ενισχύσει το βιογραφικό του.

Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του Καρυπίδη να αποφασίσει πώς θα προχωρήσει. Εφόσον θέλει άλλον προπονητή από το καλοκαίρι και μετά, έχει άπλετο χρόνο για να ψαχτεί, να εξετάσει με ηρεμία όσες επιλογές επιθυμεί και να πάρει την απόφασή του με σωστά κριτήρια. Ακόμα και πριν το τέλος της σεζόν, ώστε να γλιτώσει χρόνο.

Ο άλλος δρόμος, που δεν μπορούμε να αποκλείσουμε, είναι να περιμένει ως το καλοκαίρι για να δει την πορεία με Τερζή και μετά να αποφασίσει αναλόγως. Σε κάθε περίπτωση, ίσως υπάρχουν άλλα που πρέπει να δρομολογηθούν πρώτα ώστε ο ΑΡΗΣ να φτάσει στο κεφάλαιο του προπονητή. Και όλα παράλληλα με την προσπάθεια της ομάδας να κάνει το αυτονόητο μέσα στο γήπεδο μέχρι τον Μάιο, αρχής γενομένης από το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό που θα κρίνει εάν το κλίμα θα γίνει ακόμα πιο τεταμένο ή αν ο ΑΡΗΣ θα μπει σε τροχιά νικών και πρωτίστως ηρεμίας.

 

 

Προτεινόμενα Άρθρα