Μία από τις πολλές προκλήσεις του ΑΡΗ κόντρα στον Παναθηναϊκό ήταν να περιορίσει την πιο αποτελεσματική ομάδα του πρωταθλήματος.
Ηταν η πρώτη φορά που οι “πράσινοι” έμειναν στο μηδέν στο φετινό πρωτάθλημα. Κάτι που ήταν πρωτίστως αποτέλεσμα μίας εξαιρετικής συνολικής ανασταλτικής λειτουργίας του ΑΡΗ αλλά και ειδικότερα τριών παικτών στα μετόπισθεν. Του τερματοφύλακα και των δύο κεντρικών αμυντικών.
Οσο και αν ο ΑΡΗΣ περιόρισε αποτελεσματικά το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στον άξονα, υπήρξαν οι φορές που οι “πράσινοι” έβγαλαν χαμηλά μπάλες στην περιοχή ή με φορτώματα.
Φαμπιάνο και Μπράμπετς έκαναν ίσως το καλύτερό τους φετινό παιχνίδι δίπλα-δίπλα. Ο Βραζιάνος ήταν στα γνωστά του στάνταρ με 16 απομακρύνσεις – οι έντεκα ψηλά- και έξι κλεψίματα, έχοντας όμως συμπαράσταση και τον Τσέχο.
Ο Μπράμπετς επέστρεψε μετά από καιρό στις καλές εμφανίσεις, με περισσότερη σιγουριά και ασφάλεια στις ενέργειές του και με επτά κλεψίματα στο ματς.
Ηταν ένα ματς στο οποίο αμφότεροι επιφορτίστηκαν με το ανασταλτικό κομμάτι και ειδικά ο Φαμπιάνο που δεν πήρε τόσα μέτρα στο γήπεδο, παρά μόνο κάποιες σημαντικές βοήθειες έξω από την περιοχή που συνέβαλαν στον περιορισμό του ΠΑΟ από τον άξονα,
Ο ΑΡΗΣ κατάφερε να αλλοιώσει την ποιότητα των τελικών του Παναθηναϊκού και την αποτελεσματικότητά του στο τελευταίο τρίτο. Ακόμα πάντως και στις 2-3 κλασσικές ευκαιρίες των πράσινων υπήρχε ο Κουέστα με συνολικά οκτώ επεμβάσεις και την πιο δύσκολη στο τετ α τετ του Ιωαννίδη στο πρώτο ημίχρονο.