Εμφανίσεις σαν και τη σημερινή, πιστοποιούν ότι μόνο τυχαία δεν έχει βγει το σύνθημα «ΑΡΗ γερά, εσύ θα ξαναφέρεις το μπάσκετ στο Βορρά».
Παιχνίδια σαν και αυτό που τελείωσε πριν λίγο, δίνουν στον καθένα από μας να καταλάβει τι εστί μπασκετικός ΑΡΗΣ. Πρόκειται για μια ομάδα η οποία διαχρονικά δεν λογάριαζε και δεν λογαριάζει από μπάτζετ.
Άλλωστε τα χρήματα δεν παίζουν μπάσκετ. Αυτό που παίζει μπάσκετ είναι η ψυχή, η θέληση, και το πάθος για τη νίκη. Πόσες ομάδες με πολλαπλάσιο προϋπολογισμό από αυτόν του ΑΡΗ έχουν παραταχθεί απέναντι του στο πάλαι ποτέ Αλεξάνδρειο; Πάμπολλες! Από την Τρέισερ Μιλάνου, την Μπαρτσελόνα και τη Γιουγκοπλάστικα μέχρι την Μπενετόν του Μάικ Νταντόνι και τους… δικούς μας Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και ΑΕΚ σ’ εκείνο το επικό final four του 1998 στη Θεσσαλονίκη. Όλες έφυγαν με κατεβασμένο το κεφάλι. Δεν άντεξαν…
Και μιας και πήγαμε 15 χρόνια πίσω σ’ εκείνο το θρυλικό final four του Κυπέλλου, όλοι μας θυμόμαστε εκείνες τις εικόνες αμέσως μετά το τέλος του αγώνα με τη φιναλίστ στο κύπελλο πρωταθλητριών εκείνης της χρονιάς, ΑΕΚ. Το Λιαδέλη και το Σιούτη να κάνουν σα μικρά παιδιά από τη χαρά τους και να γίνονται «ένα» με τον κόσμο. Τον Αγγελίδη με τον Γαλακτερό να λικνίζονται στους ρυθμούς των συνθημάτων που έδινε το πέταλο του «Παλέ». Τον Μάριο Μπόνι να χτυπά το τύμπανο…
Εικόνες του παρελθόντος που όμως τις αντίκρισαν ξανά όσοι παρακολούθησαν τον ημιτελικό με τον Πανιώνιο που έληξε πριν από λίγο. Με διαφορετικούς, φυσικά, πρωταγωνιστές. Στα πρόσωπα τον τότε παικτών του ΑΡΗ, βάλτε όποιους από την τωρινή ομάδα εσείς θέλετε. Η ουσία όμως παραμένει ίδια. Πριν το παιχνίδι οι περισσότεροι μιλούσαν για έναν ανώτερο Πανιώνιο και έναν ΑΡΗ που όσο φιλότιμες προσπάθειες και να κάνει, έχει τη σημαντική απώλεια των ξένων.
Λογάριαζαν όμως χωρίς τον… ξενοδόχο! Τι να πρωτοπεί κανείς γι αυτούς τους παίκτες και γι αυτόν τον προπονητή. Οι δηλώσεις του Ζήση Σαρικόπουλου τα λένε όλα. Ομάδα, με το «Ο» κεφαλαίο. Ο Βαγγέλης Αγγέλου το πιστώνεται αυτό. Πολύ δουλειά και μεγάλη προσπάθεια απ’ όλους για να μπορέσει ο ΑΡΗΣ να φτάσει ως εδώ. Σε αυτήν την ομάδα όμως αναπόσπαστο κομμάτι είναι ο κόσμος της. Όπως και τότε. ‘Όπως πάντοτε. Αυτό το δέσιμο που υπάρχει ανάμεσα σε ομάδα και κόσμο δύσκολα το συναντάς αλλού. Είναι κάτι το οποίο δεν αγοράζεται όσο μεγάλο μπάτζετ και να έχεις. Όσους ξένους και να έχεις… Σήμερα έβλεπες στο μάτι των παικτών του ΑΡΗ, αυτή τη σπίθα που είχε και κόσμος στα μάτια. Από το πρώτο λεπτό. Δεν θα το έχαναν αυτό το παιχνίδι.
Και τώρα, τελικός! Μετά από εννέα χρόνια ξηρασίας, έρχεται αυτό το ραντεβού της 9ης Φεβρουαρίου. Ο ΑΡΗΣ θα παραταχθεί ανταγωνιστικός απέναντι είτε στον Παναθηναϊκό, είτε στον Ολυμπιακό. Είναι κάτι που επιτάσσει η ιστορία του και οι εκατομμύρια οπαδοί του σε όλο την υφήλιο. Άλλωστε, την τελευταία φορά που πήγε ο ΑΡΗΣ να παίξει τελικό στο Ηράκλειο, κάτι του έκλεψαν. Μήπως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να το πάρει πίσω;