Από τη στιγμή που φαινόταν πως με τον Σιαλμά ο ΑΡΗΣ δεν θα τα έβρισκε, έπρεπε την τελευταία στιγμή να αποκτηθεί ακόμη ένας φορ περιοχής.
Στα δύο εντός έδρας παιχνίδια ο ΑΡΗΣ έχει πετύχει έξι γκολ, ενώ στο ένα εκτός κανένα. Τα τρία με την Καστοριά επετεύχθησαν όλα με στημένες φάσεις, ενώ με τον Εθνικό Νέου Αγιονερίου το ένα με στημένη φάση, του Παπαδόπουλου έξω από την περιοχή και Χιντασέλι από κάθετη μπαλιά του Πόι.
Ο τρόπος που επιτίθεται στα παιχνίδια του είναι συγκεκριμένος. Κάτω η μπάλα, γρήγορες εναλλαγές της μπάλας με τους παίκτες να βρίσκονται σε κοντινές αποστάσεις. Ποτέ δεν σηκώνεται η μπάλα και οι σέντρες είναι ελάχιστες στα 90 λεπτά. Παρόλα αυτά κάθε ομάδα στον κόσμο αναγκάζεται ορισμένες φορές ανάλογα και με τον τρόπο που αμύνεται ο αντίπαλος να αλλάζει κατά διαστήματα τον τρόπο παιχνιδιού της.
Ειδικά όταν υπάρχουν ειδικές καταστάσεις. Θα χρειαστεί να «χτυπήσει» και μέσα από την μεγάλη περιοχή ή θα χρειαστεί να διασπάσει και τις άμυνες με το ψηλό παιχνίδι. Για να το κάνει αυτό όμως χρειάζεται έναν κλασικό φορ περιοχής που με το ύψος και τον όγκο του θα μπορεί να ανοίγει διαδρόμους για τους συμπαίκτες του αλλά και να εκτελεί από πλεονεκτική θέση.
Αυτόν τον παίκτη όμως δεν τον έχει. Τα χαρακτηριστικά του Καπνίδη μπορεί να πλησιάζουν κάπως σε αυτόν τον επιθετικό που μπορεί να βοηθήσει σε τέτοιες καταστάσεις, αλλά ως ένα σημείο. Ο ΑΡΗΣ χρειαζόταν ένα ψηλό φορ ώστε στο δεύτερο και τρίτο πλάνο της ομάδας να μπορέσει να βοηθήσει ουσιαστικά. Δεν αποκτήθηκε ποδοσφαιριστής με αυτά τα χαρακτηριστικά καθαρά λόγω απόφασης του προπονητή. Το εξήγησε άλλωστε και στην χθεσινή συνέντευξη τύπου.