Στη ζωή μου, έχω μάθει ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο και γίνονται για καλό.
Έτσι έχω μάθει να λειτουργώ και αυτή η είναι μια από τις βασικές φιλοσοφίες που έχω για τη ζωή.
Να προσπαθώ δηλαδή, από κάθε τι αρνητικό που μπορεί να τύχει, να βγάζω κάτι θετικό.
Βέβαια, εύλογα θα αναλογιστεί κάποιος: «τι καλό να βγάλεις από έναν αποκλεισμό από τη Λαμία και την πρόωρη απώλεια ενός βασικού στόχου»…
Εν μέρει συμφωνώ, γιατί όπως και να το κάνουμε, δεν χωνεύεται εύκολα, να μην μπορείς να βάλεις ένα γκολ στη Λαμία, σε 300+ αγωνιστικά λεπτά και το χειρότερο, να σε αποκλείει από τη συνέχεια του θεσμού που επένδυσες για διάκριση.
Τι θετικό βγάζω από ένα γεγονός, που μας φαρμάκωσε και μας έσκισε τη ψυχή;
Οτι ήρθε, στο χρονικό σημείο που έπρεπε.
Τι εννοώ με αυτό;
Πολύ απλά, οτι η ομάδα βιώνει μια βαθιά κρίση και είναι ξεκάθαρο, ότι αν έρχονταν μια πρόκριση επί της Λαμίας στο 123ο λεπτό με πέναλτι, δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση ότι θα διόρθωνε το πρόβλημα.
Ίσα-ίσα που πιστεύω ότι θα το έκανε χειρότερο.
Γιατί πολύ απλά, θα υπήρχε η ικανοποίηση της πρόκρισης (έστω με το στανιό…), αλλά το ολοφάνερο πρόβλημα που υπάρχει, θα παραχώνονταν, όπως οι ακαθαρσίες κάτω από τα φύλλα και θα προχωρούσαμε παρακάτω.
Είναι βέβαιο, ότι ακόμη κι αν έρχονταν στραπάτσα στο πρωτάθλημα, με αρνητικά αποτελέσματα και βαθμολογικές απώλειες, όλα θα περνούσαν σε δεύτερη μοίρα, καθώς όλοι θα είχαμε εναποθέσει τις όποιες ελπίδες για διάκριση στο κύπελλο και θα περιμέναμε τους αγώνες με τον Παναθηναικό…
Κάπως έτσι θα κυλούσε και ο Φεβρουάριος και φυσικά θα χάνονταν η χρονιά.
Τώρα, μετά από αυτό το κάζο, είμαστε κατάφατσα με μια σκληρή πραγματικότητα και πάνω από όλα, βρισκόμαστε στο χρονικό σημείο που πρέπει και επιβάλλεται να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις, για το μέλλον της ομάδας.
Ο ΑΡΗΣ περνάει μια βαθιά κρίση και σήμερα που μιλάμε, (Πέμπτη 27 Ιανουαρίου), βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο χρονικό σημείο, στο οποίο ο έχων το γενικό πρόσταγμα της ομάδας, ο χρηματοδότης και ιδιοκτήτης Θόδωρος Καρυπίδης, καλείται να διαχειριστεί την κρίση και να πάρει σοβαρές αποφάσεις.
Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, αυτός έχει το
μαχαίρι, αυτός έχει και το καρπούζι…
Αυτός είναι που πρέπει να αξιολογήσει την κατάσταση, να δει που βρίσκεται αυτή την στιγμή η ομάδα και φυσικά να δρομολογήσει όλες εκείνες τις ενέργειες που απαιτούνται, προκειμένου να προχωρήσει στην επόμενη μέρα.
Τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή είναι συγκεκριμένα.
Ο ΑΡΗΣ έχασε από νωρίς τον πρώτο του στόχο, αυτόν της ευρωπαικής διάκρισης με την πρόκριση στους ομίλους της ευρωπαικής διοργάνωσης και χθες, απώλεσε και το δεύτερο εκ των τριών στόχων που είχε για φέτος, αυτόν της διεκδίκησης του κυπέλλου.
Έμεινε ο στόχος της διάκρισης μέσω πρωταθλήματος, με την είσοδο στα play off και την έξοδο στις επόμενες ευρωπαικές διοργανώσεις.
Η ομάδα έχει μπροστά της οκτώ αγώνες και τις μαθηματικές ελπίδες για να υλοποιήσει τον στόχο της.
Να μπει στα play off και να διεκδικήσει ένα ευρωπαικό εισιτηριο, κλείνοντας τη χρονιά, έστω κι έτσι, μερικώς επιτυχημένη.
Το ζήτημα όμως είναι τι θέλει να κάνει ο Θ. Καρυπίδης.
Ο δρόμος που έχει, είναι συγκεκριμένος.
Πρώτα απ΄όλα να στηρίξει την ομάδα.
Την ομάδα που αυτός έχει χρηματοδοτήσει και πιστώνεται, όλη αυτή την πορεία που έχει πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια.
Ο ΑΡΗΣ του Καρυπίδη, πέτυχε τα τρία προηγούμενα χρόνια, να έχει μια σταθερή πορεία και να εξασφαλίζει την έξοδο του στην Ευρώπη.
Ο ΑΡΗΣ του Καρυπίδη, πέτυχε την επαναφορά του στη πρώτη γραμμή του ελληνικού ποδοσφαίρου και κατάφερε να αποκαταστήσει σε σημαντικό βαθμό την αξιοπιστία του και την αποδοχή του από την ποδοσφαιρική πιάτσα, ως μια πολύ καλή ομάδα, μια υπολογίσιμη ανερχόμενη δύναμη, δημιουργώντας (οχι άδικα) προσδοκίες στον κόσμο της, αλλά και στο σύνολο των ποδοσφαιρόφιλων.
Αυτά είναι δεδομένα και αδιαπραγμάτευτα κεκτημένα για τον ΑΡΗ του Καρυπίδη και όσο και να θέλει κάποιος, δεν μπορεί να τα αγνοήσει και να μην τα αναγνωρίσει.
Επειδή λοιπόν, όλα αυτά είναι αξιόλογα και θαυμάσια, αλλά δυστυχώς, δεν απέχει και πολύ μακριά, από το να διαλυθούν και να χαθούν, ΤΩΡΑ, είναι η πιο κρίσιμη στιγμή.
Τώρα λοιπόν, πρέπει να στηριχθεί αυτή η ομάδα.
Πώς θα στηριχθεί;
Τρεις είναι οι άξονες.
Α. Κάνοντας τις απαραίτητες μεταγραφές, για να ενισχυθεί.
Β. Προχωρώντας σε ανανεώσεις των συμβολαίων, με τους ποδοσφαιριστές που πρέπει να μείνουν.
Γ. Δίνοντας τον ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΩΝΑ, για τη δικαίωση και την επιστροφή των έξι βαθμών, είτε μέσα από το CAS, είτε από την ίδια την Ε.Π.Ο. με τη διαδικασία αναψηλάφησης της υπόθεσης, είτε με Κυβερνητική παρέμβαση, όπως έχει γίνει για όλους τους αντιπάλους.
Τέλος.
Δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι και κυρίως, δεν μπορεί να χαθεί άλλος χρόνος.
Από κει και πέρα, όσον αφορά το κομμάτι προπονητής…
Ξεκάθαρα και αδιαπραγμάτευτα, πρέπει να ληφθούν αποφάσεις.
Οι επιλογές που έχει ο Καρυπίδης είναι συγκεκριμένες.
Η πρώτη του επιλογή, είναι να στηρίξει τον Άκη Μάντζιο ως το τέλος της χρονιάς.
Όπως το έπραξε μετά την τραγική εντός έδρας ήττα από τα Γιάννενα και ανέλαβε ο ίδιος την ευθύνη.
Άρα, στη πρώτη επιλογή, παίρνει τα ρίσκα του, βάζει πλάτη, κρατάει τον Μάντζιο, το ανακοινώνει και φυσικά τον στηρίζει.
Η δεύτερη επιλογή, είναι να λύσει τη συνεργασία και να προχωρήσει με μια υπηρεσιακή κατάσταση (πχ Τερζής) μέχρι το τέλος της χρονιάς, ψάχνοντας παράλληλα, τον επόμενο προπονητή που θα συνεργαστεί, ούτως ώστε να ετοιμαστεί η ομάδα της επόμενης περιόδου.
Στην επιλογή αυτή, επίσης παίρνει τα ρίσκα του για την επίτευξη ή όχι, του στόχου της ευρωπαικής εξόδου.
Επιλογή τρίτη, είναι να αποφασίσει τώρα να πάρει καινούργιο προπονητή και μέχρι να συμφωνήσει, προχωρά με μια προσωρινή υπηρεσιακή κατάσταση.
Τον ανακοινώνει, τον φέρνει από τώρα στην ομάδα, να μπει στο κλίμα, να δει τις συνθήκες, να προσαρμοστεί στο περιβάλλον και φυσικά, να έχει την καλύτερη δυνατή εικόνα για να αξιολογήσει το υλικό και να οργανώσει την ετοιμασία της επόμενης περιόδου.
Όπως και να χει θα τονίσω για ακόμη μια φορά, ότι η χρονιά σε καμία περίπτωση δεν έχει χαθεί.
Όσο η ομάδα έχει μαθηματικές ελπίδες, η χρονιά δεν έχει χαθεί και όλοι μας, διοίκηση, ομάδα και κόσμος, είμαστε υποχρεωμένοι εν ονόματι της ιστορίας του Συλλόγου και των ιδανικών που πρεσβεύει, να μην παρατήσουμε τη μάχη.
Υπάρχει και το μεγάλο ζήτημα για την αποκατάσταση της αδικίας και της επιστροφής των έξι βαθμών.
Αυτό πρέπει να γίνει ΣΗΜΑΙΑ.
Τώρα είναι η πιο κρίσιμη στιγμή και για αυτή την υπόθεση.
Από κει και πέρα, τα σίγουρο είναι ότι η ομάδα έχει ξεκάθαρα θέμα ψυχολογικό.
Μπορεί όμως και πρέπει να συνέλθει.
Οι παίκτες μας, πρέπει να συνέλθουν και να ξαναβρούν το χαμένο τους εαυτό.
Ωστόσο, είναι δεδομένο ότι χρειάζεται ενίσχυση.
Μια ενίσχυση η οποία άργησε και δυστυχώς, το πληρώσαμε ακριβά, με τον αποκλεισμό από τη Λαμία…
Είναι ξεκάθαρο ότι κάποιες κινήσεις δεν είναι απλά απαραίτητες να γίνουν, αλλά επιβεβλημένες.
Δεν χρειάζονται τσαπατσουλιές και επιπολαιότητες.
Θέλει πολύ μεγάλη προσοχή, στην κάθε απόφαση που θα ληφθεί.
Ο Θόδωρος Καρυπίδης, έχει εισπράξει μια πρωτοφανή αποδοχή και στήριξη από το σύνολο του κόσμου.
Είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό με όλα αυτά που έχει δώσει και συνεχίζει να δίνει στην ομάδα.
Ωστόσο, τώρα είναι που χρειάζεται να κάνει προσεκτικές κινήσεις, οι οποίες θα δείξουν για ακόμη μια φορά, ότι μπορεί να κουμαντάρει το καράβι.
Δεν πρέπει να χαθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου προς το πρόσωπο του.
Πρέπει να πάρει το παιχνίδι πάνω του, να κάνει τις σωστές επιλογές και να πάρει τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις.
Να στηρίξει την ομάδα, να την προστατεύσει, να την ενισχύσει για να μπορέσει να βγει στην Ευρώπη και να σωθεί η παρτίδα.
Ο θυμόσοφος λαός, έχει μια παροιμία…
«Ο καλός ο καπετάνιος, στη φουρτούνα φαίνεται…»
Το καράβι που λέγεται ΑΡΗΣ, είναι πολύ μεγάλο και δύσκολο.
Έχει απαιτήσεις και τρομερή πίεση.
Τώρα λοιπόν που το καράβι έχει πέσει σε τρικυμία, ο καπετάνιος είναι αυτός που μπορεί να το οδηγήσει ξανά σε ήρεμα και γαλήνια νερά.