Αν και βρίσκομαι σε περίοδο διακοπών και ως τις 2 Αυγούστου θα συνεχίσω να απολαμβάνω την καλοκαιρινή μου άδεια, είπα να αποτυπώσω κάποιες σκέψεις για όλα αυτά που γίνονται στην ομάδα.
Θεού θέλοντος κι αν όλα πάνε καλά, εμείς θα τα ξαναπούμε στο live του All About ARIS TV την Τετάρτη 3 Αυγούστου.
Ξεκινώ λοιπόν το σχόλιο μου από την χθεσινή κλήρωση του πρωταθλήματος.
Σίγουρα σαν μια πρώτη ματιά, το πρόγραμμα του ΑΡΗ είναι αρκετά απαιτητικό.
Δεν θέλω όμως να μπω καθόλου στη διαδικασία της θεωρητικής ανάλυσης, των εικονικών υπολογισμών και των υποθετικών προσεγγίσεων.
Αυτά θα τα δούμε βήμα-βήμα και αγώνα με τον αγώνα όταν αρχίσει το πρωτάθλημα.
Σε αυτό που θέλω να σταθώ όμως, είναι στο πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος σκέψης του Αρειανού και πως έχει αρχίσει να αλλάζει η νοοτροπία του.
Μου αρέσει αυτό που βλέπω, αυτό που ακούω, αυτό που εισπράττω στις συζητήσεις που κάνω.
Το χαίρομαι πραγματικά και το απολαμβάνω που πλέον οι απανταχού Αρειανοί, δεν κρύβονται και το λένε στα ίσα:
«ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ»
Δεν το ψιθυρίζουν στα μουλωχτά, ούτε το λένε, απλά για να το πουν, ζούλα και διακριτικά.
Το πιστεύουν.
Γιατί βλέπουν τις κινήσεις που έχουν γίνει, με τους ποδοσφαιριστές που έχουν έρθει και την ομάδα που δημιουργείται και πιστεύουν ότι αυτός ο ΑΡΗΣ, μπορεί και θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα.
Ναι, δεν είναι ούτε αστείο, ούτε λόγια να χαμε να λέγαμε.
Στον ΑΡΗ υπάρχει πίστη, υπάρχει αισιοδοξία, υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προσδοκία.
Υπάρχει θετική σκέψη και ωραία ενέργεια.
Το τι θα γίνει θα φάνει στο τέλος.
Δεν ξέρω εάν στο τέλος της χρονιάς θα τα καταφέρουμε.
Δεν μπορώ να ξέρω, εάν στις 14 Μαίου 2023, όταν και θα ολοκληρωθεί η αγωνιστική περίοδος 2022-23 ο ΑΡΗΣ θα έχει καταφέρει να κατακτήσει το πρωτάθλημα, μετά από 77 ολόκληρα χρόνια…
Μακάρι να το δούμε και να το ζήσουμε.
Μακάρι να τα καταφέρει αυτός ο χιλιοπληγωμένος και χιλιοβασανισμένος λαός, να πανηγυρίσει έναν τίτλο.
Όπως και να χει όμως, ότι και να γίνει τελικά, για αυτό που είμαι απόλυτα σίγουρος, είναι ότι αυτή η ομάδα, με την σταθερή πρωταγωνιστική πορεία που πραγματοποιεί τα τελευταία χρόνια, έχει βάλει ξανά μέσα στη ψυχή και στο μυαλό των Αρειανων, αυτή τη μαγική, αλλά και επί χρόνια παροπλισμένη λέξη : «ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ»
Μεγάλη υπόθεση.
77 χρόνια έχουν περάσει από τη στιγμή που ο Κλέανθης Βικελίδης, αρχηγός του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ, σήκωνε για τελευταία φορά το τρόπαιο του πρωταθλητή.
Επίσης πάνε πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που ο ΑΡΗΣ χτύπησε στα ίσα το πρωτάθλημα…
Το 1993-94 ήταν η τελευταία χρονιά που ο ΑΡΗΣ το διεκδίκησε μέχρι τέλους και το χάσαμε με εκείνες τις δυο συνεχόμενες ισοπαλίες στην Έδεσα και στη Λιβαδειά.
Από τότε, μόνο αναλαμπές…
Σε έναν Σύλλογο, όπου έτσι κι αλλιώς, είναι θεμελιώδες χαρακτηριστικό του στοιχείο το να είναι πρωταγωνιστής.
Για αυτό και ο ΑΡΗΣ ήταν, είναι και θα είναι παντοτινά, ένας από τους μεγαλύτερους Συλλόγους στον ελληνικό αθλητισμό,
Γιατί είναι βαθιά ριζωμένο μέσα στο DNA του, να πρωταγωνιστεί και να διεκδικεί τίτλους.
Δυστυχώς, εξαιτίας αυτής της σταδιακής φθοράς που είχε υποστεί ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ μετά τα μέσα της δεκαετίας του 80, χρόνο με το χρόνο, αυτός ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Σύλλογος, έχανε τον προσανατολισμό του…
Ήταν τότε που είχε διαλυθεί εκείνη η πολύ μεγάλη ομάδα η οποία μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 80 διεκδικούσε κάθε χρόνο το πρωτάθλημα, το οποίο μάλιστα κατέκτησε το 1980 όταν ισοβάθμησε στη πρώτη θέση με τον Ολυμπιακό, αλλά δυστυχώς το έχασε σε αγώνα μπαράζ.
Ήδη λοιπόν από την περσινή περίοδο, οι Αρειανοι, ξαναμιλάνε για πρωτάθλημα.
Φέτος το ονειρεύονται, το πιστεύουν και το φωνάζουν ακόμη πιο δυνατά.
Είναι η ομάδα που δημιουργείται και οι υποσχέσεις που αφήνει, ότι μέρα με τη μέρα και αγώνα με αγώνα, αυτό το υπέροχο σύνολο, θα δένει ακόμη περισσότερο, θα αποκτά συνοχή και αγωνιστική χημεία και θα αποδίδει μέσα στον αγωνιστικό χώρο, όλες αυτές τις αρετές που διαθέτει.
Ωστόσο, δεν πρέπει ποτέ να παραβλέπουμε ότι το θεμέλιο για να φτιάξεις μια ομάδα που θα κάνει πρωταθλητισμό και θα διεκδικήσει μέχρι τέλους όλους τους στόχους της, είναι ένα και λέγεται ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ.
Αυτό είναι το κλειδί.
Για αυτό το λόγο λοιπόν, όλα αυτά καλά και υπέροχα, αλλά τα ξεχνάμε προς στιγμής, ή έστω, τα αφήνουμε στην άκρη…
Η έναρξη του πρωταθλήματος, είναι στις 20 Αυγούστου και μέχρι τότε, έχουμε μπροστά μας τουλάχιστον τρεις αγώνες, κρίσιμους και σημαντικούς (επαναληπτικός με Γκόμελ, συν δύο αγώνες με Μακάμπι).
Κι άν πρώτα ο Θεός περάσουμε και συνεχίσουμε στην επόμενη φάση, θα έχουμε άλλη μια αγωνιστική υποχρέωση στην Ευρώπη (πρώτος αγώνας play off στις 18 Αυγούστου) μέχρι τη πρεμιέρα με το Λεβαδειακό.
Για αυτό λοιπόν, όλα αυτά για το πρωτάθλημα και τις εγχώριες διοργανώσεις, τα αφήνουμε στην άκρη…
Μπροστά μας έχουμε σοβαρές και κρίσιμες ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.
Αρχής γεννωμένης αύριο με την Γκόμελ, στον επαναληπτικό του 5-1, όπου η ομάδα θέλει και πρέπει να κερδίσει, για να σφραγίσει τυπικά κι έτσι όπως πρέπει την πρόκριση για την επόμενη φάση.
Σοβαρά, μετρημένα, αποτελεσματικά και σίγουρα, ο ΑΡΗΣ αύριο στο «Κλ. Βικελίδης» (21:00) θέλει να σφραγίσει την πρόκριση στην επόμενη φάση με νίκη, η οποία θα του προσθέσει επιπλέον χρήσιμους βαθμούς στην ειδική βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ.
Από αύριο το βράδυ, λίγο μετά τις 11, αφήνουμε την Γκόμελ και συγκεντρωνόμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΣ, στον επόμενο αντίπαλο.
Όλος ο Οργανισμός που λέγεται ΑΡΗΣ, Διοίκηση, Ομάδα, Κόσμος, Μ.Μ.Ε. συγκεντρωνόμαστε στο κρίσιμο ζευγάρι των αγώνων με τους Ισραηλινούς.
Είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ το έπαθλο της πρόκρισης στην επόμενη φάση της διοργάνωσης.
Θεωρώ δεδομένο ότι ο Μπούργος με τους συνεργάτες του, έχουν ξεκινήσει ήδη την μελέτη της Μακάμπι…
Τους ξέρουμε σαν ομάδα.
Είναι μια καλή ομάδα, με ποιοτικούς παίκτες και θα χρειαστεί από τους ποδοσφαιριστές μας να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια, να καταθέσουν τη ψυχή τους και στις δύο μάχες, προκειμένου να πάρουν αυτό που όλοι θέλουμε, το έπαθλο της πρόκρισης
Δεν τσιμπάω από αυτά τα πονηρά ρεπορτάζ που διοχετεύουν οι Ισραηλινοί και αφήνουν να διαρρέουν για εσωτερικά προβλήματα που έχουν κλπ κλπ
Αυτά είναι πονηριές και προσπάθειες να μας παραμυθιάσουν και να μας υπνωτίσουν.
Ο ΑΡΗΣ την επόμενη Πέμπτη εκστρατεύει στο Τελ Αβιβ και πάει να δώσει τη πρώτη μεγάλη ΜΑΧΗ.
Και θα πάει ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΣ.