Στο ημίχρονο του αγώνα με τον Εργοτέλη, ξύπνησαν άσχημες μνήμες. Μνήμες από την περσινή χρονιά ή ακόμα και από την πρώτη στη Γ’ Εθνική.
Μέχρι που ήρθε η επανάληψη και όλα έσβησαν για να έρθει μία φοβερή ανατροπή. Μία νίκη που μεταξύ άλλων μπορεί να χαρακτηριστεί ως… γροθιά στον εφιάλτη των τελευταίων ετών. Εναν εφιάλτη που πήγε να ξυπνήσει στο Παγκρήτειο αλλά ο ΑΡΗΣ του “έκοψε” τη φόρα.
Ο ΑΡΗΣ φέτος σε Τρίκαλα και Ηράκλειο έχει αποδείξει δύο πράγματα. Οτι όσο κακός και αν είναι, πάντα θα βρίσκει τον τρόπο για να παίρνει αυτό που θέλει. Γιατί φέτος είναι μία ομάδα που έχει ψυχή, μέταλλο. Δεν λέει απλά ότι θέλει την άνοδο. Το δείχνει. Και όπως είχε πει και ο Γκιστάβ Φλομπέρ, “μία ψυχή μετριέται από το μέγεθος της επιθυμίας της”. Και στον ΑΡΗ υπάρχει μπόλικη επιθυμία. Αρα κατά συνέπεια μπόλικη ψυχή.
Βέβαια δεν είναι μόνο αυτά καθώς υπάρχει και το καθαρά αγωνιστικό. Το πρώτο ημίχρονο θύμισε αρκετά εκείνο των Τρικάλων. Με έναν ΑΡΗ δηλαδή που δέχθηκε πίεση ψηλά και αποσυντονίστηκε. Με ένα κέντρο δυσλειτουργικό και μία συνολική αμυντική συμπεριφορά που δεν θύμιζε τα προηγούμενα παιχνίδια, επιτρέποντας στον πολύ καλό Εργοτέλη να κυκλοφορεί με άνεση τη μπάλα. Το καθαρό μυαλό έλειπε και κατά συνέπεια το κράτημα της μπάλας μαζί με τον ορθολογικό τρόπο ανάπτυξης. Η μόνη διαφορά με τα Τρίκαλα ήταν ότι ο Εργοτέλης έβγαλε φάσεις και έκανε δύο γκολ, τα οποία όμως δεν μπόρεσε να διαχειριστεί.
Η διαφορά ποιότητας φάνηκε στην επανάληψη. Εκεί όπου το 2-0 βάρυνε το νεανικό ρόστερ των γηπεδούχων, που στερούνται εμπειρίας και κουράστηκαν γρήγορα, συν το λάθος του Γκώνια που δεν “τράβηξε” την ομάδα του πίσω, κόντρα σε έναν ΑΡΗ που ήταν δεδομένο ότι θα τα παίξει όλα για όλα. Ενας ΑΡΗΣ ο οποίος έβγαλε στο χορτάρι εγωισμό, ταυτότητα ως ομάδα και μία πίεση διαρκείας που δείχνει καλή φυσική κατάσταση. Συν το βάθος του πάγκου που φάνηκε με την κίνηση του Σπανού να ρίξει στο ματς τον Ντούνη, μαζί με την εμφάνιση του Πλατέλλα που έδειξε πόσο μεγάλη διαφορά μπορεί να κάνει στη φετινή ομάδα.
Εν κατακλείδι,ο ΑΡΗΣ έπαιξε πάλι με τη φωτιά. Εφτασε πολύ κοντά στο να… καεί αλλά τη γλίτωσε. Και με ανατροπές όπως τη χθεσινή παίρνει ψυχολογία, στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα στους υπόλοιπους ότι για να τον κερδίσουν θα περάσουν δύσκολα…