Νικών και απαντήσεων συνέχεια για τον ΑΡΗ σε όλα τα επίπεδα. Καταρχήν στο αγνωστικό. Η ΑΡΗΣ απέναντι σε μια ομάδα παρωχημένης αγνωστικής συμπεριφοράς που δεν τιμά την ιστορία της, πέτυχε μια νίκη ξεκάθαρη και κρυστάλλινη.
Κατόρθωσε να κερδίσει το αντιποδόσφαιρο που επέλεξε ο προπονητής και ο μεταφραστής της ΑΕΛ, το αντιποδόσφαιρο των διαρκών καθυστερημένων, διαμαρτυριών, ψευτοτραυματισμών, σκληρών μαρκαρισμάτων. Σε απόλυτη συνέργια με έναν διαιτητή επίσης μιας άλλης εποχής, που έκλεινε το μάτι στις καθυστερήσεις, ανέχονταν τους ψευτοτραυματισμούς, έκανε ότι μπορούσε και ο ίδιος ώστε ο ΑΡΗΣ να μην βρει ρυθμό. Δεν θυμάμαι άλλη φορά στα 40 χρόνια που βλέπω ποδόσφαιρο διαιτητή να γυρίζει δυο φορές πίσω τη φάση για να εκτελεσθεί ένα φάουλ λίγο έξω από τη μεγάλη περιοχή της ομάδας που το κέρδισε. Απίστευτο, δείγμα των ξεκάθαρων προθέσεων του διαιτητή να βοηθήσει την ΑΕΛ να σπάσει το ρυθμό του αγώνα.
Χάρισε μια κόκκινη κάρτα, έπνιξε ένα πέναλτι, έδωσε ρεσιτάλ διαιτησίας που ευνοεί την φιλοξενούμενη-αδύναμη ομάδα. Σε οπαδικό επίπεδο, ο ΑΡΗΣ κατέδειξε την γελοιότητα των κλισέ περί Big4 και άλλων τέτοιων αηδιών. Ο απλός έλληνας φίλαθλος, ιδιαίτερα έξω από τα σύνορα της Θεσσαλονίκης όπου αποθεώνεται η καφρίλα και το σανό ταΐζεται με τα τσουβάλια, ποτέ δεν ενστερνίστηκε αυτήν
την βλακεία που μοναδικό στόχο είχε την προσβάλει την ιστορία, την κοινωνική αποδοχή, το μέγεθος και την επιρροή του Συλλόγου μας και να αποδυναμώσει και να αποθαρρύνει τον τεράστιο και περήφανο λαό μας. Πάρτε τώρα τις φωτογραφίες και βάλτε τες εκεί που ξέρετε.
Για να μάθετε Σβετλάνες ότι όσα χρήματα και να σκορπίσετε, όσους και να εξαγοράσετε, υπάρχει τεράστιο μέρος αυτής της πόλης που δεν είναι φτηνό, δεν εξαγοράζεται, δεν πουλιέται καταρχήν σε καμία τιμή. Για δε τους πολιτικούς, θα ασχοληθώ ξεχωριστά με τον καθένα σύντομα. Η ΔΕΘ πλησιάζει… Αν ξαναπλώσετε χέρι συμπόνιας στον ΑΡΗ θα σας κοπεί από τη ρίζα. Όχι από εμένα. Από την πόλη του Θεού ΑΡΗ που επανέρχεται σαν από λήθαργο. “Σαν ηφαίστειο που ξυπνά, από απ’ όνειρο βαθύ, σαν ηφαίστειο που ξυπνά έξι χρονιές σβηστό…”.
Στις Σβετλάνες τεμενάδες και υποταγή και στον ΑΡΗ συμπόνια και καλός λόγος; Να τον βάλετε λοιπόν τον καλό λόγο στην π@τ@ρα σας, την ώρα που σκύβετε να φιλήστε το πόδι του εφταμηνίτικου. Αλλά με εσάς θα τα πούμε σύντομα, με τον καθένα ξεχωριστά. Από περιφερειάρχη και δήμαρχο, μέχρι τον κάθε βουλευτή ξεχωριστά. 22.000 χιλιάδες Αρειανοί σε έναν αγώνα απέναντι στη ΑΕΛ, τον οποίο μάλιστα μετέδιδε το ελεύθερο κανάλι η ΕΡΤ, με μια μόνο ημέρα προπώληση εισιτηρίων. Επειδή βλάκες δεν είστε, απλά είστε πονηροί και καιροσκόποι, ελπίζω να λάβατε το μήνυμα. Αν όχι, θα την ακούσετε στερεοφωνικά.
Προσκυνώ την ψυχή αυτού του Συλλόγου που λέγεται ΑΡΗΣ. Καμία ομάδα στον κόσμο, δίχως τίτλο κοντά πενήντα χρόνια, με τρεις υποβιβασμούς, δυο χρονιές στη Γ΄ Εθνική, δεν θα κατόρθωνε αυτό που κατορθώνει η Αρειανή ψυχή. Να σιγοκαίει και να διψά. Να πιστεύει, να ελπίζει και να διεκδικεί. Υπάρχουν άνθρωποι που γεννήθηκαν και εγκατέλειψαν αυτόν τον κόσμο δίχως να γευτούν τη χαρά ενός ποδοσφαιρικού τίτλου. Κι όμως, τα παιδιά τους είναι εκεί. Δυο τέτοια 18χρονα παλικάρια, δίδυμα, ευτύχισα να γνωρίζω το βράδυ της Κυριακής στο γήπεδο. Ο πατέρας γεννηθείς το 1970, μια ημέρα μετά τον τελικό και το κύπελλο στο Καυτανζόγλειο όπως μου είπαν. Έχασε την άνιση μάχη το καλοκαίρι. “Για τον μπαμπά” φώναζαν στο πρώτο γκολ αγκαλιασμένα. Για όλους αυτούς του μπαμπάδες και τις μαμάδες θα πω εγώ, που κρατούν αυτήν τη φλόγα άσβεστη.
ΥΓ. 1. Δεν μπορεί να απαιτούμε από τον πρόεδρο του ΑΡΗ, τον Θοδωρή Καρυπίδη, να γιγαντώσει τον ΑΡΗ επικοινωνιακά και την ίδια στιγμή δημοσιογράφος που κάνει ρεπορτάζ ΑΡΗ σε μεγάλης εμβέλειας ιστοσελίδα να γράφει για “περισσότερους από 15.000 θεατές”.
Είναι αδιανόητο. Είναι ραγιαδισμός αλλά είναι και παραποίηση της πραγματικότητας. Αντί να ψαλιδίζεις και να μικραίνεις τον κόσμο του ΑΡΗ, πάρε μαθήματα πως θάβονται τα γεγονότα και πως παραποιείται η πραγματικότητα (βλέπε ΥΓ. 4).
ΥΓ. 2. Το ίδιο αδιανόητο είναι το γεγονός ότι παρέμεινε κλειστό όλο το δεύτερο πέταλο στο Καυτανζόγλειο. Με απόλυτο σεβασμό στην ιστορία της άλλης γνήσιας ομάδας της Θεσσαλονίκης, του Ηρακλή, ναι, έπρεπε να μείνει κλειστή η θύρα 10 και καλώς έμεινε κλειστή. Αλλά το υπόλοιπο πέταλο γιατί; Στο μοναδικό πέταλο που διατέθηκαν φθηνά εισιτήρια η κατάσταση ήταν πραγματικά ανυπόφορη και τριτοκοσμική. Ο ένας πάνω στον άλλον, στα όρια της λιποθυμίας. Γιατί;
ΥΓ.3. Παιδάκια της πλατείας, ακόμη δεν έχετε καταλάβει ότι σας έχουν από κοντά για να βρίσκουν οπαδικά πατήματα στην πρωτεύουσα; Διότι διαφορετικά, ούτε τα διόδια των Αφιδνών δεν θα περνούσαν. Χεσμένους σας έχουν, να σας δολοφονήσουν επιχείρησαν. Το γήπεδο σας θέλουν για να πατάνε πόδι στην Αθήνα. Θα ξυπνήσετε κάποτε και εσείς, όπως ξυπνάει και η υπόλοιπη ποδοσφαιρική Ελλάδα, και θα καταλάβετε ότι αν αφαιρέσεις τη λάμψη του χρήματος, ότι απομένει από την ομάδα του Ρώσου είναι φτηνό και ψεύτικο.
ΥΓ.1-4. Πριν κάποια χρόνια με φωτοβολίδα δολοφόνησαν έναν φίλαθλο. Εχθές πάλι οπαδοί της ίδιας ομάδας πέταξαν φωτοβολίδα με όπλο ευθείας βολής. Η μη παραδειγματική τιμωρία τους ιδιαίτερα μετά τις κορώνες Βασιλειάδη για μηδενική ανοχή σε φαινόμενα βίας, θα αποτελεί ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΟΛΚΗΣ και θα οπλίσει το χέρι του επόμενου που ενδεχομένως να μην αστοχήσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μιλάμε για φαινόμενο βίας. Μιλάμε για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Αυτός που έστρεψε το πιστόλι ευθείας βολής σε κερκίδα γεμάτη με κόσμο ήξερε το ενδεχόμενο αποτέλεσμα της πράξης του, το αποδέχθηκε και επεδίωξε τον τραυματισμό άλλων φιλάθλων. Βασιλειάδη, θα το θάψεις; Αν το θάψεις, θάψε μαζί και το πολιτικό κύρος και την ανθρώπινη υπόληψή σου. Αν το θάψεις, παράτα τα και τράβα σπίτι σου. Αρκετά σε εξευτέλισαν πέρυσι. Εκτός κι αν το πιστόλι που όλη η Ελλάδα “θαύμασε”, σε τρόμαξε πραγματικά.