Στο ΟΑΚΑ ο ΑΡΗΣ είδε την πολύ άσχημη όψη της προσαρμογής και των αγωνιστικών αδυναμιών του μέχρι στιγμής.
Το βαρύ 4-0 από την ΑΕΚ ήρθε για να μετατρέψει τον προβληματισμό που υπήρχε, σε αγωνιστική κρίση. Και είναι η πρώτη που καλείται να διαχειριστεί αυτή η νέα ομάδα που “χτίζεται” φέτος.
Αν αφήσουμε στον άκρη το ντροπιαστικό σκορ, η ομάδα δεν διέφερε πολύ από τα υπόλοιπα παιχνίδια της. Είχε ένα καλό διάστημα στο ματς -το πρώτο ημίχρονο στην προκειμένη περίπτωση- δεν απείλησε και δέχθηκε πάλι γκολ που ήρθαν από ατομικά λάθη και την αδυναμία της στις επιστροφές όταν ο αντίπαλος “χτυπάει” στην κόντρα. Συν φυσικά την έλλειψη αντίδρασης όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Το είδαμε στο 1-2 του ΠΑΟΚ. Επαναλήφθηκε και στο 2-0 της ΑΕΚ. Απλά στη δεύτερη περίπτωση όλα έγιναν πολύ πιο νωρίς.
Η φιλοσοφία του Πάκο Ερέρα από την οποία ο Ισπανός δεν παρεκκλίνει, έχει δύο όψεις. Η μία είναι το ωραίο ποδόσφαιρο που παρουσιάζει κατά διαστήματα η ομάδα. Δεν είναι όμως ακόμα για πολύ μεγάλα διαστήματα ή όλα τα παιχνίδια, από τη στιγμή που ακόμα δεν μπορεί να το αποδώσει στον απαιτούμενο βαθμό και έχει κάποιους ποδοσφαιριστές οι οποίοι είτε δεν αποδίδουν είτε δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτό.
Για παράδειγμα, με ομάδες όπως τον Λεβαδειακό, τη Λάρισα ή τη Λαμία, μπορεί να αποδώσει αποτελεσματικά. Με ποιοτικές και πιο δεμένες ομάδες όμως, όπως τον ΠΑΟΚ ή την ΑΕΚ, μπορεί να το πληρώσεις. Οπως το πλήρωσες όταν κράτησες ψηλά την ομάδα και έκανε ο ΠΑΟΚ το 1-2 ή στο ΟΑΚΑ με την Ενωση.
Από τη στιγμή λοιπόν που αυτό το οποίο θέλει ο Ερέρα δεν είναι ακόμα εφικτό στον βαθμό που απαιτείται, υπάρχει η σκοπιμότητα. Να δώσεις για παράδειγμα τη μπάλα στην ΑΕΚ και να ανεβάσει τις γραμμές της, για να χτυπήσεις εσύ στην κόντρα με την ποιότητα και την ταχύτητα των μεσοεπιθετικών σου. Δεν είναι τυχαίο ότι η μόνη καλή φάση του ΑΡΗ στο ΟΑΚΑ με τον Γκάμα, ήρθε στην κόντρα. Διότι στο σετ παιχνίδι τα άκρα ακόμα δεν μπορούν να βοηθήσουν ενώ οι χαφ δεν πατούν περιοχή και δεν βοηθούν όσο πρέπει στο δημιουργικό κομμάτι. Ειδικά στο 4-3-3 που είναι ακόμα πιο απαραίτητο.
Ο Ερέρα πιστεύει στην ομάδα του και κυρίως στην φιλοσοφία του, χωρίς διαλλακτικότητα και ρισκάροντας. Είναι ο δύσκολος δρόμος που έχει επιλέξει για το πρότζεκτ ενός ΑΡΗ που θα παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο και θα επιβάλλεται του αντιπάλου. Αξίζει να στηριχτεί. Και μπορεί στο τέλος να του “βγει”. Είναι πιθανό, αφού η ομάδα παρουσιάζει βελτίωση και η εικόνα του πρώτου μέρους στο ΟΑΚΑ είναι δικό του έργο. Αρκεί για την ώρα να μην είναι τόσο απόλυτος σε αυτή τη φιλοσοφία που βελτιώνει και… πληγώνει ταυτόχρονα την ομάδα. Μπορεί να το… μοιράσει κάπως. Να αρχίσει να προσαρμόζεται και να διαχειρίζεται κάποια παιχνίδια ανάλογα με τον αντίπαλο και την εξέλιξη τους. Τουλάχιστον μέχρι να αρχίσει να βλέπει μέσα στο γήπεδο αυτό που θέλει, στον βαθμό που απαιτείται για να θεωρηθεί πετυχημένο. Μαζί φυσικά με κάποιες αλλαγές προσώπων στα πλάνα του, αφού ορισμένοι παίκτες στους οποίους επιμένει δεν ανταποκρίνονται. Και υπάρχουν κι άλλοι που περιμένουν την ευκαιρία τους…
Ηρθε λοιπόν η ώρα, εν όψει των επόμενων αγώνων, να πάρει γενναίες αποφάσεις. Αν το κάνει και του βγουν, καλώς. Διαφορετικά, η στήριξη που υπάρχει μπορεί να αρχίσει να εξασθενεί…