Με την χθεσινή αναμέτρηση κόντρα στον Παναθηναϊκό, ο ΑΡΗΣ ολοκλήρωσε τις φετινές υποχρεώσεις του στο Λεκανοπέδιο Αττικής.
Σε ένα κακό παιχνίδι οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύτηκαν την ανεξήγητη νωχελικότητα των “κιτρινων” και πήραν ένα τρίποντο πιο πολύ ψυχολογίας παρά ουσίας.
Για τον ΑΡΗ όλα πήγανε στραβά στο παγωμένο ΟΑΚΑ. Δεν αξιοποίησε τις όποιες ευκαιρίες του δόθηκαν να σκοράρει έχοντας μια φλύαρη υπεροχή στο πρώτο ημίχρονο. Ο ψυχωμένος Παναθηναϊκός κατάφερε να μπει σε θέση οδηγού με το γκολ του Χρήστου Δώνη στο 63’, σε μια φάση που η δεξιά πλευρά της άμυνας του ΑΡΗ εκτέθηκε ανεπανόρθωτα.
Η είσοδος των Ματίγια και Φετφατζίδη στον αγώνα, ελάχιστα μετά μετά το γκολ, δεν μπόρεσαν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό. Εντέλει ο Παναθηναϊκός κλείδωσε το τρίποντο με ένα ωραίο γκολ του Ινσούα στο 74’. Το 2-0 έμεινε έως το τέλος με τον ΑΡΗ να μην μπορεί να αντιδράσει ούτε στο ελάχιστο για να φύγει έστω με ένα υπέρ του γκολ.
Η χθεσινή ήττα της ομάδας του Σάββα Παντελίδη έρχεται να προστεθεί στις ήδη κάκιστες παρουσίες των “κίτρινων” επί Αθηναϊκού εδάφους για την τρέχουσα σεζόν.
Είναι χαρακτηριστικό πως οι 5 από τις 10 φετινές ήττες του ΑΡΗ έλαβαν χώρα στην πρωτεύουσα, με την μόνη νίκη να επιτυγχάνεται κόντρα στον από καιρό υποβιβασμένο Απόλλων Σμύρνης. Παράλληλα σε 6 εκτός έδρας αναμετρήσεις με ομάδες της Αττικής εκτέθηκε αμυντικά δεχόμενος συνολικά 16 γκολ (δηλαδή παραπάνω από τα μισά γκολ που δέχτηκε σε ολόκληρο το πρωτάθλημα).
Είναι ολοφάνερο πως ο ΑΡΗΣ πάσχει από ένα είδους “σύνδρομο των Τεμπών” που του κόβει τα πόδια όποτε αγωνίζεται στην Αθήνα. Είτε γιατί η ομάδα έχει έλλειψη αυτοπεποίθησης είτε γιατί δεν έχει χτίσει χαρακτήρα αγωνιστικά μεγάλης ομάδας που της επιτρέπει να χτυπάει όλα τα ματς μέσα-έξω ανεξαρτήτως αντιπάλου. Δεν δικαιολογείται ένα σύνολο σαν τον ΑΡΗ που έχει υψηλές φιλοδοξίες να φοβάται τόσο πολύ τέτοια ματς. Πόσο μάλλον όταν ο χθεσινός του αντίπαλος είναι στην χειρότερη φάση της ιστορίας του.
Είναι η λεγόμενη “νοοτροπία του νικητή” που γράφαμε στις αρχές της σεζόν η οποία είναι απαραίτητη για μια ομάδα που θέλει να ξεφύγει από την χρυσή μετριότητα.
Κατά την άποψη μου, όσο και αν αυτό πονάει, η έλλειψη τέτοιας νοοτροπίας είναι και ο λόγος που ο ΑΡΗΣ δεν έχει κατακτήσει ούτε έναν ποδοσφαιρικό τίτλο εδώ και δεκαετίες. Θα πρέπει να περάσει πολλά ακόμη αυτή η ομάδα, ακόμη περισσότερο να δουλέψει σκληρά για να καταφέρει να ξορκίσει αυτό τον “δαίμονα”.
Είναι αναμενόμενο να υπάρχει στεναχώρια και έως ένα σημείο οργή από τον κόσμο της ομάδας για την αρνητική παράδοση που διαιωνίζεται. Ωστόσο οι “κίτρινοι” δεν έχουν βγει ακόμη από τους στόχους τους. Βρίσκονται σταθερά στην 5η θέση και με μια μεγάλη –σε διαφορά τερμάτων- νίκη κόντρα στον Ατρόμητο την επόμενη αγωνιστική μπορούν να χτυπήσουν ακόμη και 4αδα. Σε γενικότερα πλαίσια η ομάδα είναι φορμαρισμένη, έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια και μόνο με αυτοκτονία θα χάσει το φετινό Ευρωπαϊκό εισιτήριο.