Υπάρχουν ματς που πρέπει να κερδίσεις… με μισό πόντο. Υπάρχουν ματς που το ζητούμενο είναι οι δύο βαθμοί και μπορείς να "ζήσεις" με τις ατέλειες και τα λάθη. Τέτοιο ήταν και το χθεσινό ντέρμπι για τον ΑΡΗ.
Όχι, δεν έπρεπε να κερδίσει με… μισό πόντο ο ΑΡΗΣ μόνο επειδή είχε απέναντί του τον «αιώνιο» αντίπαλο. Έπρεπε να το κάνει γιατί ουσιαστικά τώρα βρίσκεται σε… περίοδο προετοιμασίας και κάθε αποφυγή απώλειας έχει μεγάλη σημασία.
Κριτική για μία ομάδα η οποία έχει μόλις λίγες μέρες που μαζεύτηκε, είναι δύσκολο να γίνει. Κανονικά, έχοντας προετοιμασία μόλις τεσσάρων ημερών με πλήρες ρόστερ, ο ΑΡΗΣ θα έπρεπε να παίζει χθες φιλικό ματς, και αντ’ αυτού αγωνίστηκε για την πρεμιέρα του πρωταθλήματος και μάλιστα σε έναν αγώνα που είχε το «πρέπει» αναφορικά με το αποτέλεσμα, για αγωνιστικούς και ψυχολογικούς λόγους.
Τα οφέλη της νίκης
Τηρουμένων των αναλογιών, η σούμα βγάζει κέρδος. Και για τη νίκη καθαυτή, και για τα πρώτα στοιχεία που έκαναν την εμφάνισή τους στα μάτια όλων. Για τη νίκη δε χρειάζονται πολλές επεξηγήσεις. Πρεμιέρα, «αιώνιο» ντέρμπι, ένα ματς που τα δύο προηγούμενα χρόνια χάθηκε, άρα η ομάδα ξεκινά γρήγορα – γρήγορα με +1. Επίσης, χαρά για τον κόσμο που ακόμα ήταν σοκαρισμένος από το ποδοσφαιρικό παιχνίδι με την ΑΕΛ, αλλά και ακόμα εντονότερη κίνηση στα διαρκείας. Τα οφέλη είναι πολλά.
Όσο για την εικόνα; Επιβεβαιώθηκε ότι ο φετινός ΑΡΗΣ έχει ποιότητα. Αθλητικός δεν είναι, όμως είναι ίσως η πιο «μπασκετική» ομάδα της Α1. Ομάδα που δεν επένδυσε στη «λοταρία» των φτηνών Αμερικανών, αλλά σε παίκτες που ξέρουν πολύ μπάσκετ και έχουν την ποιότητα να παίρνουν πάνω τους το παιχνίδι.
Επίσης σημαντικό: Ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα. Όταν μπήκε το τρίποντο του Σμιθ που έγραψε το 70-70, πολλοί είδαν… το περσινό και προπέρσινο έργο να επαναλαμβάνεται. Φέτος, όμως, όχι…
Αυτοί που ξεχώρισαν
Ο Ντραγκίτσεβιτς είναι μια κατηγορία μόνος του, αφού παίκτη με το μπασκετικό iq του δεν είχε ο ΑΡΗΣ ακόμα και σε πιο «πλούσια» χρόνια.
Ο Γκετσεβίτσιους με τέσσερις μέρες στη Θεσσαλονίκη έβαλε 13 πόντους χωρίς… να το καταλάβει κανείς (άνθρωπος του ΑΡΗ έλεγε χαριτολογώντας μετά το ματς «νόμιζα ότι είχε 5, πότε τους έβαλε τους 13;»).
Ο Μόρις μόλις… κατάλαβε πού βρισκόταν έδειξε κάποια στοιχεία απ’ αυτά που τον έκαναν να παίξει στο ΝΒΑ. Είναι ο παίκτης που χρειάζεται τον περισσότερο χρόνο προσαρμογής και στην άμυνα… πήρε ένα μάθημα από τον Σμιθ, αν και έδειξε ότι στα “ψηλά” είναι εξαιρετικός (η τάπα στον Σαρικόπουλο ήταν χάι λάιτ).
Ο Σλαφτσάκης ήταν η ζωντανή απόδειξη ότι σε τέτοια ντέρμπι, ο Έλληνας παίκτης μπορεί να κάνει τη διαφορά. Με το πάθος του, την άμυνά του και χθες με τους κρίσιμους πόντους του.
Αφήσαμε τελευταίο τον Λευτέρη Μποχωρίδη, ο οποίος χρήζει ειδικής αναφοράς. Σε ένα παιχνίδι που πέρυσι τον άφησε άυπνο για μέρες, μετά από ένα ταραχώδες καλοκαίρι, ο αρχηγός του ΑΡΗ έκανε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του, αγγίζοντας το τριπλ νταμπλ, διαλύοντας το σύστημα αξιολόγησης με 36 μονάδες και, το κυριότερο, «χτυπώντας» σε καίρια σημεία. Στο πρώτο μέρος, όταν ο ΑΡΗΣ μετέτρεψε το 14-16 σε 39-28, και στο τέλος, όταν έκρινε το ματς.
Δεν ήταν μόνο οι 24 πόντοι του (14 και 10 ανά ημίχρονο). Ο 25χρονος γκαρντ τελείωσε το πρώτο ημίχρονο με μηδέν ασίστ και στο τέλος του αγώνα είχε επτά! Η συνεργασία του κυρίως με τον Ντραγκίτσεβιτς ήταν υποδειγματική και αποδείχτηκε αυτό που περιγράφαμε στο προηγούμενο σημείωμα: Ότι τόσο ο Μποχωρίδης, όσο και οι υπόλοιποι Έλληνες παίκτες, θα είναι πολύ καλύτεροι φέτος, έχοντας δίπλα τους καλύτερους ξένους.
Οι «πλάβι» και η περίπτωση Τάλτον
Δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο ΑΡΗΣ κέρδισε έχοντας τους μισούς ξένους του σε μέτρια έως κακή μέρα, αφού του Τάλτον δεν του πήγε τίποτα, ο Μιλόσεβιτς ήταν επίσης άστοχος (ενώ χρεώνεται και το μη φάουλ στον Σμιθ που οδήγησε το ματς στην παράταση) και ο Γκάγκιτς δε «συμμετείχε» τόσο κυρίως επιθετικά. Πρόκειται, όμως, για τρεις καλούς παίκτες οι οποίοι είναι δύσκολο να μην προσφέρουν στη συνέχεια.
Και επειδή ο κόσμος έχει τη συνήθεια να… στοχοποιεί κάποιον παίκτη, ας μη συνεχιστεί η ασύστολη κριτική στον Τάλτον. Για έναν πόιντ γκαρντ πάντα έχει σημασία ο βαθμός ετοιμότητας του συνόλου, ενώ ο ίδιος χθες έχασε σουτ που άλλη μέρα θα βάλει. Ναι, ίσως έπρεπε να μείνει λιγότερο στο παρκέ και να πάρει περισσότερο χρόνο ο πιο «εγκεφαλικός» Φλιώνης. Εν τέλει, η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών κόμπο γκαρντ πάντα έχει κάτι… ινδιάνικο στο παιχνίδι της και ο ΑΡΗΣ πρέπει να ζήσει μ’ αυτό, όπως κάνουν και πιο πλούσιες ομάδες. Δείτε τον Μπόλντγουϊν στον Ολυμπιακό…
Όχι βέβαια ότι η ανετοιμότητα «καλύπτει» τα πάντα. Ο Μαρκόπουλος σημείωσε πολλά στο μπλοκάκι του. Όπως το ότι η ομάδα πήγε να χάσει το ματς από έναν παίκτη (τον οποίο κατά διαβολική σύμπτωση ήθελε να φέρει στον ΑΡΗ), ή οι 13 χαμένες βολές. Από την άλλη, ο ΑΡΗΣ του πρώτου ημιχρόνου έδειξε ότι η άμυνα θα είναι όπλο του.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι έχει ποιότητα. Και όταν φτάσει σε ένα επιθυμητό σημείο συνοχής, θα τη βγάλει περισσότερο στο παρκέ. Μέχρι τότε, ο στόχος είναι οι λιγότερες δυνατές απώλειες. Γι’ αυτό ήταν τόσο σημαντική η χθεσινή νίκη…