Ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει στο AllAboutARIS για την πρώτη τοποθέτηση του Άγγελου Χαριστέα, το πλάνο που έχει στο μυαλό του και την υπομονή που χρειάζεται
Πριν ξεκινήσει η χθεσινή συνέντευξη του Άγγελου Χαριστέα, υπήρχαν τέσσερις κατηγορίες Αρειανών. Αυτοί που περίμεναν να ακούσουν για τον Ένινγκ. Εκείνοι που… ανυπομονούσαν να δουν τι θα πει για την προηγούμενη κατάσταση, άλλοι που ήθελαν απλά να καταγράψει το πλάνο του για την ομάδα και μία τέταρτη που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω.
Για τον Γερμανό τεχνικό τα πράγματα είναι λίγο-πολύ γνωστά και έχουν καταγραφεί όλες τις προηγούμενες μέρες.. Όσον αφορά την προηγούμενη κατάσταση, ένας άνθρωπος όπως ο Χαριστέας είναι δεδομένο ότι δεν θα μιλούσε με πολλές λεπτομέρειες διότι είναι τέτοιος ο χαρακτήρας του. Και ενδεχομένως αν το έκανε, να υποβάθμιζε και την ουσία της τοποθέτησής του. Δηλαδή όσα έχει στο μυαλό του ως διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος για τον δικό του ΑΡΗ.
Ο,τι γράφεται, δεν ξεγράφεται. Το θέμα είναι λοιπόν πλέον τι μπορεί να γίνει στην ΠΑΕ. Τι μπορεί να αλλάξει. Και είναι η πρώτη φορά μετά από χρόνια -αν όχι γενικά- που ένας ένας άνθρωπος ήρθε στον ΑΡΗ και έχει στο μυαλό του κάτι πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα.
Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει οι ομάδες να ακολουθούν ένα πλάνο ανάλογα με το ποιος είναι τεχνικός διευθυντής ή προπονητής. Κάθε φορά που σημειώνεται αλλαγή σε κάποιο από αυτά τα πόστα, έρχεται και ένα… κύμα διαφοροποιήσεων σε αρκετά πράγματα μέσα στους συλλόγους. Καμία σχέση δηλαδή με αυτό που θα επιδιώξει ο Χαριστέας.
Δεν θα πούμε ότι είναι ριζοσπαστικό ούτε θα χαρακτηρίσουμε με άλλα κοσμητικά επίθετα για να δώσουμε στόμφο. Απλά ο Χαριστέας φέρνει ένα μοντέλο πολύ… ξένο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πολύ ευρωπαϊκό. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι είναι βασισμένο στις επιταγές του σύγχρονου ποδοσφαίρου το οποίο στην Ελλάδα… αγνοείται από πολλές απόψεις.
Ο διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος θέλει να δώσει μία ταυτότητα στην ομάδα αγωνιστικά και οργανωτικά. Εναν τρόπο λειτουργίας που αφορά ολόκληρο το φάσμα της ΠΑΕ και όχι απλά το αγωνιστικό κομμάτι, επηρεασμένος φυσικά από όσα έχει ζήσει στο εξωτερικό ως ποδοσφαιριστής. Να έρχονται δηλαδή στοχευμένα παίκτες ή προπονητές, ανάλογα με την σταθερή αγωνιστική φιλοσοφία που θέλεις να αποκτήσεις.
Πιο απλά ο στόχος είναι η δημιουργία μίας σταθερής κατάστασης. Δηλαδή όχι ένα πλάνο… πυροτέχνημα αλλά σε βάθος χρόνου όπως το έχει ο διευθυντής της ομάδας στο μυαλό του. Και στο οποίο όποιος κι αν έρχεται, θα καλείται να προσαρμοστεί. Παίκτης, προπονητής, γυμναστής ή ακόμα και τεχνικός διευθυντής. Από το πως λειτουργεί η ΠΑΕ μέχρι και το αγωνιστικό προφίλ της ομάδας το οποίο δεν θα μεταβάλλεται αλλά θα υπάρχει η διαχείρισή του από τα εκάστοτε στελέχη. Κι η σταθερότητα είναι αυτή που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για κάτι καλό.
Δεν είναι βέβαια εύκολο το εγχείρημα διότι… Ελλάδα είμαστε. Απαιτείται ένας συνδυασμός πολλών πραγμάτων. Ποδοσφαιρική γνώση η οποία υπάρχει και έχει περιθώρια βελτίωσης. Υπομονή, χρήματα, στελέχωση και στήριξη. Διότι τέτοια πλάνα κρίνονται στα δύσκολα. Και στα δύσκολα είναι που πρέπει να μείνουν όρθια.
Το γεγονός λοιπόν ότι μιλάμε για κάτι πολύ διαφορετικό και πρωτόγνωρο απ’ όσα έχουμε ζήσει, το κάνει ενδιαφέρον για να παρακολουθήσεις πως θα εξελιχθεί. Είναι φιλόδοξο. Μπορεί να πετύχει, μπορεί και όχι και να χρειαστεί να δοκιμάσεις μία άλλη φιλοσοφία στο τέλος. Διότι πρέπει να είμαστε και ρεαλιστές. Αυτό που έχει στο μυαλό του ο Χαριστέας, είναι και αρκετά δύσκολο! Δεν θα το ξέρουμε όμως αν δεν δοκιμάσουμε. Και από τη στιγμή που αρκετά στο παρελθόν αποδείχθηκαν “πυροτεχνήματα” ή αποτυχία, ο ΑΡΗΣ δεν έχει να χάσει κάτι.
Στη διάρκεια της φετινή σεζόν βέβαια είναι δύσκολο να το δούμε σε μεγάλο βαθμό. Πρέπει όμως να είναι 100% έτοιμο για να μπει σε διαδικασία φουλ υλοποίησης από το καλοκαίρι.
Για τον Ένικγκ είναι λογικό να υπάρχει επιφύλαξη. Δεν σε… ψήνει σαν βιογραφικό, οκ. Αλλά ο Χαριστέας των θετικών δειγμάτων έως τώρα, τον πιστεύει. Θα κριθεί θετικά ή αρνητικά για την επιλογή του Γερμανού. Θα τον δούμε και σίγουρα θα μπορούμε να πούμε περισσότερα μετά την επίσημη παρουσίασή του.