Δεν κύλησε καθόλου καλά η χθεσινή μέρα για τον ΑΡΗ, με τα δύο παιχνίδια των "Κιτρινόμαυρων" να παίρνουν αρνητική τροπή. Στο τμήμα μπάσκετ, φαίνεται να είναι πιο σοβαρή η κατάσταση…
Ο απόηχος της διπλής αγωνιστικής δράσης σε “Nick Galis Hall” και Νέα Σμύρνη, μπορεί να χαρακτηριστεί το λιγότερο ως αρνητικός. Οι “Κιτρινόμαυροι” εμφανίστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, αφήνωντας βαθμούς και στις δύο περιπτώσεις. Είναι ξεκάθαρες ήττες νοοτροπίας και στις δύο περιπτώσεις. Το θέμα είναι πως κάποια στιγμή ο ΑΡΗΣ θα σταματήσει να έχει την “πολυτέλεια” να πετάει βαθμούς δεξιά και αριστερά.
Ας τα πάρουμε με την σειρά που έγιναν χρονικά. Είναι φυσιολογικό η ομάδα να παρουσιάζει τέτοιες διακυμάνσεις στην απόδοση της, όχι όμως να πετάει ένα ολόκληρο ημίχρονο. Και αν θεωρήσουμε πως η ομάδα ήταν απλά σε κακή μέρα, είναι ανεπίτρεπτο σε εντός έδρας παιχνίδι με αξιωσημείωτη παρουσία κόσμου -που σε καμία περίπτωση δεν θεωρούνται δεδομένοι- να φέρνεις το παιχνίδι στα μέτρα σου και να πετάς συνεχόμενες ευκαιρίες για να το τελειώσεις. Και σε ένα ήδη αποδυναμωμένο ρόστερ χωρίς επιλογές, περιμένεις τα “βαριά” ονόματα να κάνουν την διαφορά σε κρίσιμες στιγμές. Το πρόβλημα δεν είναι απλά ότι δεν έρχονται βοήθειες από τους παίκτες του πάγκου, αλλά ότι υπάρχουν και βασικοί παίκτες που δεν προσφέρουν τα όσα περίμενε ο Σούλης Μαρκόπουλος.
Είναι μονόδρομος το τι πρέπει να γίνει στο μπάσκετ. Ή αλλάζει… ή αλλάζει. Όλες οι ομάδες του πρωταθλήματος αλλάζουν παίκτες σαν τα πουκάμισα και ο ΑΡΗΣ απλά κοιτάζει τα τελευταία παιχνίδια. Ο προβληματισμός μου έγκειται στο γεγονός ότι η ΚΑΕ στέκεται στην καλοκαιρινή άρση των μπαν και δεν κινείται με την ίδια ταχύτητα τώρα. Για να κινηθεί βέβαια πρέπει να κάνει ξανά μια σειρά ορισμένων κινήσεων, ώστε να έχει το δικαίωμα να αποκτήσει τους παίκτες που επιθυμεί. Υπάρχουν “καλές” και “κακές” ήττες στον αθλητισμό αλλά η χθεσινή είναι ξεκάθαρα κακή. Είναι από αυτές τις μέρες που ψάχνεις την νίκη με “μισό-μηδέν”. Ίσως αυτή η παρουσία του κόσμου στα γραφεία της ΚΑΕ ΑΡΗΣ να είναι προπομπός εξελίξεων, οι οποίες θα έπρεπε να έρθουν εδώ και δύο τουλάχιστον αγωνιστικές.
Στα ποδοσφαιρικά τώρα, από πέρσι ο ΑΡΗΣ μου δίνει την εντύπωση ότι και στραβά να του πάει το παιχνίδι, θα βρει τρόπο να σκοράρει και να διεκδικήσει οποιοδήποτε παιχνίδι. Ίσως το ίδιο να πιστεύουν και οι παίκτες και να είναι τόσο “ευγενικοί” με κάθε αντίπαλο τους. Υπάρχουν παιχνίδια που φταίει ο παράγοντας-τύχη, αλλά το χθεσινό δεν είναι ένα από αυτά. Κυριολεκτικά ανεπίτρεπτο να έχεις 45 λεπτά αριθμητικό πλεονέκτημα απέναντι στον Πανιώνιο των χιλίων προβλημάτων και να ξυπνάει ο ποδοσφαιρικός εγωισμός των παικτών μετά το 1-0.
Ο δεύτερος γύρος του πρωταθλήματος… αρχίζει τον Δεκέμβριο και ως τότε πρέπει να έχει εξαφανιστεί πάσης φύσεως ποδοσφαιρική αφέλεια. Με την έλευση του Ένινγκ, τα πλάγια μπακ έχουν σαφέστατη εντολή να ανεβαίνουν τόσο… όσο προκειμένου να μην μένουν κενοί χώροι πίσω. Ήρθε νομίζω και η ώρα του Γερμανού να κάνει μερικές αλλαγές προσώπων γιατί κάποιοι παίκτες χρειάζονται… αποφόρτιση, ενώ πρέπει να παρθούν και οριστικές αποφάσεις για το ποιοί παίκτες δεν υπολογίζονται ενόψει Ιανουαρίου. Παράλληλα καλείται να κερδίσει το εντός έδρας παιχνίδι της επόμενης Κυριακής (10/11 – 15:00) κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, ώστε να πάει στην διακοπή του πρωταθλήματος με ένα θετικό σερί και 10 πόντους σε 4 αγώνες υπό τις οδηγίες του Ένινγκ, να δουλέψει και να παρουσιαστεί έτοιμος μέσα στο ΟΑΚΑ για να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ (24/10 – 19:30).
Υ.Γ. Πρέπει να σταματήσει αυτή η αστειότητα. Δια μαγείας απαγορεύτηκε η μετακίνηση του ΑΡΗ στην Ξάνθη, ενώ 24 ώρες πριν την σέντρα έκλεισε… πριν ανοίξει η θύρα των φιλοξενούμενων στη Νέα Σμύρνη. Ο ΑΡΗΣ είναι μέσα στις 3-4 ομάδες που μπορεί να έχει τον κόσμο του ΟΠΟΥ και αν παίζει. Μπορεί να απαγορέυονται οι απαγορεύσεις όπως αναφέρει και ο σύνδεσμος, αλλά πρέπει να δοθούν ξεκάθαρες λύσεις…