Η αλήθεια του Χαριστέα και η… μεγαλύτερη εικόνα

από Νίκος Παπαδόπουλος

Ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει για το ντέρμπι… αγανάκτησης με την ΑΕΚ και τις προεκτάσεις του θέματος με την διαιτησία.

Προσωπικά έχω αποδεχθεί ότι τα ματς με τους υπόλοιπους “μεγάλους” θα έχουν συχνά-πυκνά κόντρα διαιτησίες. Φέτος όμως ζούμε κάτι διαφορετικό. 

Οι κακές διαιτησίες αποτελούν ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο για την ομάδα, φτάνοντας σε σημείο να σκέφτεσαι πονηρά. “Υπάρχει σκοπιμότητα; Εκπορεύεται από κάπου; Ή απλά η πλειοψηφία των Ελλήνων διαιτητών είναι ανίκανοι;”

Οσοι ανίκανοι και αν είναι όμως, δεν γίνεται να μην είδαν τουλάχιστον δύο πέναλτι σε Φετφατζίδη, Λάρσον ή την δεύτερη κίτρινη που δινόταν στον Σβάρνα. Άρα αυτόματα πάμε στην άλλη εκδοχή…

Το πρόβλημα με την ελληνική διαιτησία αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο όταν προέρχεται από τον Άγγελο Χαριστέα. Οχι έναν πρόεδρο ή έναν ακόμη παράγοντας της σειράς, αλλά από έναν άνθρωπο που έπαιξε χρόνια στο εξωτερικό και έζησε το πραγματικό ποδόσφαιρο. 

Αφού αγανάκτησε λοιπόν και ο Χαριστέας, που έφυγε νωρίς και ευτυχώς για αυτόν έμαθε αλλιώς τα πράγματα, φαντάσου… Είπε μεγάλη αλήθεια. Άλλα όχι όλη την αλήθεια. 

Δεν ήθελε φυσικά να κρύψει κάτι, ούτε είχε δόλο. Προς Θεού. Απλά τα κακά του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι αλυσίδα. Και όλα ξεκινούν από αυτούς που το διοικούν. 

Ομοσπονδίες, αρχιδιαιτητές, Ενώσεις, πρόεδροι, παράγοντες και μετά έρχονται οι διαιτητές. Είναι μεγάλο πρόβλημα αλλά μέρος του συνολικού προβλήματος. 

Άλλοτε η διαιτησία μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά κατ΄εντολής από μία ομάδα. Άλλες φορές ο διαιτητής απλά λειτουργεί υπό το βάρος του μεγέθους που έχει ένας παράγοντας. Άλλες φορές απλά οι διαιτητές είναι κάκιστοι. 

“Δεν γίνονται αυτά στο εξωτερικό”, θα ρωτήσει κάποιος. Γίνονται, αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό. Γιατί; Διότι εκεί έχουν και ένα καλό ποδοσφαιρικό προϊόν για να ασχοληθούν. Με αυτό καταπιάνονται πρώτα και επενδύουν σε αυτό. Εμείς στην Ελλάδα κάθε Σαββατοκύριακο ασχολούμαστε με την διαιτησία. Ποδοσφαιρικά κινούμαστε στην μετριότητα. Και ο καθρέφτης είναι η παρουσία μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. 

Οταν λοιπόν αλλάξουν τροπάρι 2-3 παράγοντες, λειτουργήσουν σωστά Ομοσπονδίες και Ενώσεις, θα αλλάξει και η διαιτησία. Θα ασχοληθούμε περισσότερο και με την βελτίωση του προϊόντος. Μην διαβάσουμε όμως ξανά για ανακοινώσεις των διαιτητών περί μπούλινγκ από ομάδες και Τύπο. Με διαιτησίες όπως η χθεσινή, είναι το φυσικό επακόλουθο. Άσχετα αν επηρεάζεστε ή απλά είστε ανίκανοι. Διότι υπάρχουν και κάποιοι λίγοι που σφυρίζουν -ακόμα- καλά. 

Επιστρέφω στο χθεσινό ματς…

Με εξαίρεση τα πρώτα πεντάλεπτα σε πρώτο και δεύτερο μέρος, ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος. Η ΑΕΚ έχει δύο φάσεις. Μία του γκολ και άλλη μία με τον Αλμπάνη στο 34′. Από εκεί και πέρα κλείστηκε πίσω όπως αναμενόταν, ειδικά από την στιγμή που προηγήθηκε νωρίς. 

Ένα από τα 81 λάθη του ΑΡΗ -τόσα είχε και η ΑΕΚ- ήταν αυτό που κόστισε. Και από παίκτη που δεν το περιμένεις. Υπάρχει όμως και η αργή αντίδραση των υπόλοιπων στο αμυντικό τρανζίσιον. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο.

Είχες την ευκαιρία με τον Δεληζήση ή ακόμα καλύτερα εκείνη του Ντουρμισάι. Έφτιαξες κάποιες φάσεις. Απλά ο ΑΡΗΣ αναγκάστηκε αρκετές φορές να πάει το παιχνίδι στον αέρα, όπου η ΑΕΚ ήταν καλύτερη. Και φυσικά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον φυσιολογικό εκνευρισμό των παικτών από τις αποφάσεις του Καραντώνη. 

Σε γενικές γραμμές όμως και δεδομένων των συνθηκών, μία χαρά τα πήγε. Τώρα πρέπει να κάνει το καθήκον του κόντρα στην Λαμία και τον Ατρόμητο, για να μην ρισκάρει με τυχόν θαύματα τις τελευταίες δύο αγωνιστικές. 

Προτεινόμενα Άρθρα

ALLABOUTARIS TV! ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ ALLABOUTARIS.GR ΣΤΟ YOUTUBE!

X