Ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει στο AllAboutARIS για την εμφάνιση και την ισοπαλία του ΑΡΗ στην Λαμία.
Το παιχνίδι της Λαμίας δεν ήταν κάποια εξαίρεση στον κανόνα όσον αφορά την εικόνα του ΑΡΗ σε αυτό αλλά και το τελικό αποτέλεσμα.
Η μόνη… παραφωνία είναι το σκορ. Η αμυντικογενής προσέγγιση των γηπεδούχων και η δυσκολία του ΑΡΗ απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις, καθιστούσαν δύσκολο να σημειωθεί ένα σκορ όπως το χθεσινό. Φτάσαμε όμως να έχουμε τέσσερα γκολ σε 55 λεπτά αγώνα!
Δεν ήταν βέβαια ένα παιχνίδι στο οποίο σημειώθηκαν συνεχόμενες κλασσικές ευκαιρίες εκατέρωθεν για να φτάσουμε στο 2-2. Οι καλές στιγμές των δύο ομάδων ήταν μετρημένες. Η λεπτομέρεια ήταν η αποτελεσματικότητά τους. Ή και η τύχη τους. Αυτή της Λαμίας συγκεκριμένα στο πρώτο γκολ που πέτυχε.
Από πλευράς ΑΡΗ, δεν είδαμε κάτι το οποίο δεν περιμέναμε. Σχεδόν πάντα η ομάδα δυσκολεύεται σε τέτοια ματς. Στον χώρο, είναι ίσως η καλύτερη στην Ελλάδα. Όταν όμως συναντάει τέτοιες άμυνες, τα βρίσκει σκούρα. Και πρέπει είτε να προτάξει την ατομική ποιότητα των μεσοεπιθετικών της είτε να πάρει πράγματα στις στατικές φάσεις.
Χθες έκανε το πρώτο. Και χρειάστηκε μόλις τρία λεπτά ποιότητας, αφού αμφότερα τα γκολ που πέτυχε ήταν πολύ όμορφα και είχαν μπόλικη τεχνική. Ένα αποτέλεσμα ατομικών προσπαθειών αλλά και του χαρακτήρα που επέδειξε αμέσως μετά το δεύτερο… κρύο γκολ της Λαμίας στο ξεκίνημα της επανάληψης. Ίσως αποτέλεσμα και όσων ειπώθηκαν στην ανάπαυλα, αφού το μάτι του Ένινγκ… γυάλιζε. Και όχι άδικα. Ένας χαρακτήρας τον οποίο επέδειξε η ομάδα και έχει αξία στο χρονικό σημείο που βγήκε στην επιφάνεια.
Οσον αφορά αποκλειστικά το υπόλοιπο ποδοσφαιρικό κομμάτι του χθεσινού ματς, ο ΑΡΗΣ δυστυχώς δεν είχε να επιδείξει κάτι άλλο. Κάκιστος στο πρώτο μέρος, με την Λαμία να πηγαίνει το ματς στην δύναμη και τον ΑΡΗ να υστερεί, όπως υστέρησε και στο κομμάτι της δημιουργίας. Πιέστηκε στην πρώτη πάσα, πήγε σε αναποτελεσματικές μακρινές μεταβιβάσεις και δεν πήρε πράγματα δημιουργικά από τα χαφ και τα εξτρέμ του. Στην επανάληψη προέταξε χαρακτήρα, ποιότητα και διαχειρίστηκε σαφώς καλύτερα το ματς αλλά χωρίς το κάτι παραπάνω μετά το 53′ για να πάρει και την νίκη.
Δυστυχώς ο ΑΡΗΣ φέτος δεν έχει εύκολες απαντήσεις κόντρα στις ομάδες που θέλουν να…. καταστρέψουν και δεν δίνουν χώρους. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Για αυτό και στα πλέι οφ, όπου δεν θα υπάρχουν τέτοιες ομάδες, πιστεύω ότι θα παρουσιάσει κάτι πολύ καλύτερο και πιο αποτελεσματικό. Αυτό που κάνει δηλαδή στα ντέρμπι. Όσο του το επιτρέψουν φυσικά διάφοροι παράγοντες, εντός και εκτός ομάδας.
Δεν θα είναι ρίσκο αν πούμε ότι η ομάδα αισθάνεται ήδη άνετη. Και ο βαθμός που πήρε χθες, την βοηθάει πολύ σε αυτό. Στάθηκε όρθια ενώ βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο και αυτό της πιστώνεται θετικά στην φάση που βρισκόμαστε και ενώ διανύει μία… ιδιαίτερη χρονιά. Όπως την βοηθάει εξίσου η ισοπαλία στο Αστέρας-ΠΑΟ. Και “διπλό” να βγάλει η Ξάνθη μέσα στον Ατρόμητο, την τελευταία αγωνιστική παίζει με τον ΠΑΟΚ. Άρα αντιλαμβανόμαστε ότι ναι μεν ελπίζει μαθηματικά -και βάσιμα- αλλά δύσκολα προλαβαίνει. Απλά ας περιμένουμε το ΑΕΚ-ΟΦΗ όσον αφορά την 5η θέση.
Τί θέλει τώρα με τον Ατρόμητο; Ένα ροτέισον. Μικρό ή μεγάλο, αυτό θα το αποφασίσει το τεχνικό τιμ. Δεν ήταν άσχημο όμως εν όψει ΑΕΚ. Οχι για λόγους σωματικής κούρασης… Δεν υφίσταται κάτι τέτοιο και οι μετρήσεις το αποδεικνύουν. Περισσότερο για λόγους πνευματικής ξεκούρασης, ώστε να πας στο ΟΑΚΑ με μία… φρέσκια ομάδα απ’ όλες τις απόψεις.
Υ.Γ. Ο SUPER 3 δείχνει τον δρόμο για την διαχείριση καταστάσεων όπως αυτή του Βέλεθ. Η χθεσινή ανακοίνωση ήταν εξαιρετική! Μείνει δεν μείνει, είναι ένας παίκτης που τα δίνει όλα, δέθηκε με την ομάδα και πάνω απ’ όλα είναι καλός χαρακτήρας. Και το γεγονός ότι βάζει την οικογένειά του πάνω απ’ όλα, δείχνει τι άνθρωπος είναι.