To… χάπι του ρεαλισμού

από Νίκος Παπαδόπουλος

Ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει στο AllAboutARIS για την νέα και δύσκολη πραγματικότητα που πρέπει να βιώσει ο ΑΡΗΣ για άλλες δύο εβδομάδες και όσα θα πρέπει να συνυπολογίζονται για αυτήν.

Δεν γίνεται να μην πικραίνεσαι με αυτήν την κατάσταση που βιώνει ο ΑΡΗΣ. Δεν γίνεται να μην σε… ρίχνει αυτή η νέα πραγματικότητα που βιώνει η ομάδα από την περασμένη Τετάρτη.

Ολοι μας κοιτάμε απογοητευμένοι, εκνευρισμένοι ή προβληματισμένοι και ξεφυσάμε με τις συνθήκες που επικρατούν στην ομάδα εδώ και περίπου μία εβδομάδα.

Είναι μία κατάσταση που μετά λύπης διαπιστώνω ότι έχει διχάσει τον κόσμο. Αν προκαλεί έκπληξη; Οχι, διότι για τον ΑΡΗ μιλάμε. Αλλά δεν μπορώ να κακολογήσω κανέναν.

Οι φωνές που ακούγονται δυνατά και βγάζουν αγανάκτηση, είναι άνθρωποι που αγαπούν την ομάδα. Είναι καψούρηδες με αυτήν. Και όταν είσαι καψούρης, δεν βλέπεις καθαρά. Το συναίσθημα υπερισχύει του ρεαλισμού, τον οποίο έχει πολύ μεγάλη μερίδα του οργανισμού που λέγεται ΑΡΗΣ.

Τί “λέει” ο ρεαλισμός σε αυτήν την φάση; Οτι ναι μεν υπάρχει στεναχώρια για την εικόνα της ομάδας, αλλά αυτή συμπληρώνεται από κάποια εξτρά και σημαντικά στοιχεία. Λάθη καλοκαιριού, ban, κορωνοϊός, τραυματισμοί, ελλείψεις επιλογών και ένα μικρό σύνολο παικτών που μένει από δυνάμεις παίρνοντας συνεχόμενα 90λεπτα.

Ο ΑΡΗΣ δεν έκανε μεταγραφές τον Ιανουάριο. Ο ΑΡΗΣ δεν ανανέωσε παίκτες, γιατί δεν είχε καμία διάθεση να υποκύψει στις υψηλές απαιτήσεις τους εξ αρχής, ενώ αυτοί που ήθελε από την πρώτη στιγμή ήταν μετρημένοι. Ούτε φυσικά να καλύψει τα 40άρια και τα 50άρια που ζητούσαν κάποιοι για 20 μέρες, ενώ άλλοι δεν έπεφταν ούτε ευρώ από τις απαιτήσες τους.

Φτάσαμε λοιπόν σε σημείο που η ομάδα έχει απομείνει ουσιαστικά με 12 ποδοσφαιριστές και 13 με την επιστροφή του Σόουζα. Γιατί λοιπόν να δώσει ο Καρυπίδης καμία 300άρα ή 400άρα για έναν μήνα; Καλό το γόητρο και η υπερηφάνεια, αλλά στην προκειμένη περίπτωση κοστίζουν πολύ δυστυχώς. Ούτε εμένα μ΄αρέσει αυτή η κατάσταση και ώρες ώρες πιάνω τον εαυτό μου σκασμένο. Οταν όμως βάζω στο τραπέζι όλα τα παραπάνω μαζί και με άλλα πολλά, βλέπω πιο ρεαλιστικά την κατάσταση και το όφελος της ομάδας. Δεν είναι εύκολο πάλι. Βοηθάει όμως για να αντιληφθούμε το καλό της ομάδας μακροπρόθεσμα.

Εάν οι πληροφορίες επιβεβαιωθούν και ο ΑΡΗΣ τελειώσει με το ban μέχρι την επόμενη εβδομάδα, προχωράει κατευθείαν στην υλοποίηση του σχεδιασμού της επόμενης σεζόν. Εκεί θα διαθέσει και τα χρήματα που προτίμησε να μην δώσει και να υποκύψει σε… εκβιασμούς παικτών οι οποίοι προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση ανάγκης στην οποία βρίσκεται. Και βγάζω από την εξίσωση όσους παρέμειναν για το τελικό κομμάτι της χρονιάς.

Αυτά τα παιδιά, μαζί με το υπόλοιπο ρόστερ και το τεχνικό τιμ, είναι άδικο να τα κρίνουμε στα επόμενα ματς. Δεν μπορούμε να ασκήσουμε κριτική ή να στήσουμε στον τοίχο ποδοσφαιριστές και προπονητές που δεν δουλεύουν υπό κανονικές συνθήκες.

Υπάρχουν αφορμές για να ασκήσει κάποιος κριτική στον Ένινγκ για παράδειγμα. Οχι όμως τώρα…

Ο ΑΡΗΣ εγκλωβίστηκε σε μία κατάσταση για την οποία η ΕΠΟ έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης -μαζί με ενδεχόμενο δόλο- ενώ το δικό του είναι πολύ μικρότερο. Εγκλωβίστηκε διότι τα μαζεμένα συμβόλαια που έληγαν, συνέπεσαν με τον κορωνοϊό και το κλείσιμο της “κάνουλας” των εσόδων.

Να είμαστε σκασμένοι; Ναι. Να κάνουμε κριτική; Είναι πάντα απαραίτητη και ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ. Μόνο όμως όταν γίνεται καλοπροαίρετα και με επιχειρήματα. Οχι στην ισοπέδωση.

Ο ΑΡΗΣ βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης αλλά παράλληλα κρατάει και το “κλειδί” για να απεμπλακεί από αυτήν. Δηλαδή να τελειώσει με το ban. Δυστυχώς το πιο πιθανό πλέον είναι να γίνει με τον Καρυπίδη να πληρώνει χρέη που δεν είναι δικά και δεν περιλαμβάνονται στην δική του χρήση. Πρέπει όμως να προστατεύσει την επένδυσή του και το αντιλαμβάνεται. Εκτός αν στις καθυστερήσεις προκύψει κάτι διαφορετικό.

Ο ΑΡΗΣ δυστυχώς βάλλεται από συγκεκριμένες κατευθύνσεις και με συγκεκριμένους τρόπους. Λόγια και κινήσεις τρίτων, στοχοποίηση της ομάδας, του Καρυπίδη ή του Χαριστέα μέσα από “εντολές” που ενίοτε δίνουν κάποιοι… καρεκλάδες. Να το έχουμε και αυτό στο μυαλό μας, όταν κάνουμε την όποια κριτική.

Υ.Γ. Μόνοι τους άλλαξαν στάση οι Άραβες στην περίπτωση του Φετφατζίδη; Ή είχαν και… βοήθεια;

Υ.Γ.1 Θα φτάσουν στα χέρια των ανθρώπων της ομάδας οι εξετάσεις που ζήτησαν; Ή μήπως δεν υπάρχουν για να φτάσουν;

Προτεινόμενα Άρθρα