Η χθεσινή (3/8) συνέντευξη Τύπου του Α.Σ. ΑΡΗΣ έβαλε κάποια πράγματα σε μία σειρά, αναφορικά με την επόμενη μέρα της ΚΑΕ.
Είναι γεγονός ότι σε μία εκδήλωση σαν τη γενική συνέλευση, με τον τρόπο που διεξάγεται, είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να αναλυθεί όπως πρέπει ένα πλάνο. Οι εύλογες απορίες που υπάρχουν είναι δύσκολο να απαντηθούν όπως πρέπει.
Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο έγινε η συνέντευξη Τύπου του Ερασιτέχνη. Έτσι ώστε να αντιληφθούν οι φίλοι του ΑΡΗ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο, τι πραγματικά μέλλει γενέσθαι, τι μπορεί να γίνει, για να μείνει ζωντανή η ομάδα των 22 τίτλων.
Ο Ερασιτέχνης παρουσίασε μία σειρά από δράσεις, που μπορούν να αποφέρουν χρήματα στο ταμείο της ΚΑΕ. Η πολυμετοχικότητα είναι μία απ’ αυτές και όχι η μοναδική, όπως αναλύθηκε χθες. Η αξιοποίηση του Αλεξανδρείου Μελάθρου, το οποίο σύντομα θα περάσει στα χέρια του ΑΡΗ. Η προοπτική του ARIS TV στην περίπτωση που οι ιθύνοντες του ΕΣΑΚΕ σκοπεύουν να δώσουν πάλι “ψίχουλα” στον ΑΡΗ μέσω της (ο Θεός να την κάνει) κεντρικής διαχείρισης. Η εισροή χρημάτων από ανθρώπους που βοήθησαν και βοηθούν την ομάδα και στους οποίους πραγματικά μόνο έπαινοι αξίζουν. Τα εισιτήρια διαρκείας τα οποία μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση με την παρουσία κόσμου στα κλειστά γήπεδα, θα έχουν περισσότερο τη μορφή στήριξης.
Και τέλος η πολυμετοχικότητα. Με δύο ιδιοκτήτες τα τελευταία πέντε χρόνια, ο ΑΡΗΣ έφτασε στο σημείο να βγάζει πέρυσι τραπεζάκια έξω από τα γήπεδα για να πουλάει κουπόνια ενίσχυσης. Αυτό δεν είναι δυνατό να συνεχιστεί. Όποιος δίνει από το υστέρημά του για να βοηθήσει την ομάδα και μάλιστα σε μία τόσο δύσκολη εποχή για όλους, πρέπει να έχει και μία ανταπόδοση. Αυτό θα γίνει με την αγορά μετοχών. Όποιος μπορεί (και θέλει φυσικά), μπορεί να είναι μέτοχος της ΚΑΕ, ήτοι (ακόμα μεγαλύτερο) κομμάτι της ομάδας και επίσης να απολαμβάνει κάποια προνόμια που ανακοινώθηκαν και θα εμπλουτιστούν.
Το ζητούμενο στην παρούσα φάση είναι να παραμείνει ζωντανή η ομάδα. Μία ομάδα που αν δε λεγόταν ΑΡΗΣ, αυτήν τη στιγμή δε θα υπήρχε στο χάρτη του επαγγελματικού μπάσκετ. Θα την είχαν αφανίσει τα χρέη και η κακοδιαχείριση. Και με την κατηφόρα που έχει πάρει το μπάσκετ γενικώς, όποιος πέσει (και μάλιστα στα… Τάρταρα) είναι πολύ δύσκολο να ξανασηκωθεί. Ο ΑΡΗΣ παραμένει ζωντανός, έστω και με… τεχνητή αναπνοή. Η ελπίδα ότι θα γυρίσει ο τροχός, δε σβήνει. Η ιστορία, η φανέλα και οι τίτλοι του, υπαγορεύουν να παλέψει μέχρι τέλους. Αυτό θα γίνει. Τα ανοιχτά μέτωπα είναι πολλά, η δουλειά που πρέπει να γίνει ακόμα περισσότερη. Να αφεθεί η ομάδα στην τύχη της, δεν είναι επιλογή.
Είναι ευχή όλων να βρεθεί ένας άνθρωπος που θα έχει και τη δυνατότητα και τη “δίψα” να σηκώσει το βάρος. Τα χρέη (τα οποία αποτέλεσαν αποτρεπτικό παράγοντα σε συζητήσεις που έγιναν με ενδιαφερόμενους) και τη δημιουργία μιας ομάδας που θα μπορεί να κοιτάζει ψηλά. Η προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση δε σταμάτησε ποτέ. Για να ευοδωθεί, πρέπει να υπάρχει ΑΡΗΣ.
Η εποχή για το μπάσκετ είναι τραγική. Το κίνητρο, λόγω κλειστής Ευρωλίγκας, λείπει, τα έσοδα είναι μηδαμινά και όποιος ασχολείται, μόνο… επένδυση δεν κάνει, αφού όχι κέρδος δεν μπορεί να βγάλει, αλλά ούτε τα χρήματά του πίσω να πάρει. Για τον ΑΡΗ, η ελπίδα εναπόκειται στη δυναμική της ομάδας. Η σπίθα που υπάρχει στον κόσμο φάνηκε την πρώτη χρονιά με τον Νίκο Λάσκαρη στο τιμόνι, όταν διαφαινόταν ότι κάτι μεγάλο πάει να γίνει. Αυτή η σπίθα είναι το όπλο της ομάδας. Αυτός που θα αναλάβει θα ξέρει ότι έχει πίσω του μία ολόκληρη στρατιά. Είναι το μοναδικό αντιστάθμισμα στα χρέη των 4.5 εκατομμυρίων ευρώ. Με τα δεδομένα που υπάρχουν στο μπάσκετ, είναι σαν να χρωστάς στο ποδόσφαιρο 50-60 εκατομμύρια.
* Η αγωνία του κόσμου για το “αύριο” είναι εύλογη. Ο ΑΡΗΣ μαζί με τον Πανιώνιο και τον Κολοσσό Ρόδου είναι οι ομάδες που δεν έχουν κάνει κίνηση στο μεταγραφικό “παζάρι”. Γι’ αυτό είναι λίαν απαραίτητη η όσο το δυνατόν πιο άμεση διευθέτηση της υπόθεσης της ΦΙΜΠΑ. Έτσι ώστε η ομάδα να αρχίσει να ανακοινώνει προσθήκες και ανανεώσεις, τις οποίες έχει δρομολογήσει και να καταρτίσει το ρόστερ της επόμενης σεζόν. Όταν αρχίσουν οι ανακοινώσεις, η κατάσταση θα αρχίσει να ρολάρει.
* Από τον ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια δεν έλειψαν μόνο τα χρήματα. Έλειψε και η ειλικρίνεια. Να ακούσει ο κόσμος τα πράγματα όπως έχουν και όχι όπως ήταν ή όπως θα ήθελε να είναι. Το ένδοξο παρελθόν είναι η παρακαταθήκη της ομάδας, αλλά εν προκειμένω δεν μπορεί να τη σώσει από όσα την “κυνηγούν”. Οι σχέσεις ειλικρίνειας, ο ρεαλισμός και η επιστροφή της έννοιας “οικογένεια” είναι βασικά στοιχεία για να παραμείνει ζωντανός ο ΑΡΗΣ, όσο δεν υπάρχουν τα “μαζεμένα” χρήματα που θα τον ξεμπλοκάρουν μια και καλή.