Τα πιο σημαντικά λιθαράκια έχουν πάρει τη θέση τους και ο Μίχαελ Ένινγκ έχει στη διάθεση του τα όσα ζήτησε από τους Θόδωρο Καρυπίδη και Άγγελο Χαριστέα, με τους δύο τελευταίους να μην κάνουν… εκπτώσεις στο υλικό
Την στιγμή που γράφεται το παρακάτω blog, ο Μπρούνο Γκάμα έχει δώσει τα “χέρια” με την ΠΑΕ ΑΡΗΣ, δίχως να το σκεφτεί και πολύ όταν έπεσε η πρόταση στο τραπέζι. Παράλληλα, ο Κρίστιαν Λόπεζ βρίσκεται με το ένα πόδι στη Θεσσαλονίκη, εν αναμονή και των διαδικαστικών που απομένουν.
Κοινή συνισταμένη; Ένας μεταγραφικός σχεδιασμός που έγινε… πράξη μέσα σε δύο εβδομάδες και απομένουν και οι τελικές πινελιές. Να πω ότι είναι κάτι συνηθισμένο στον ΑΡΗ; Δεν είναι. Και πάνω απ’ όλα φαίνεται να επικρατεί μια λογική στις κινήσεις.
Disclaimer. Καμία μεταγραφή δεν είναι καλή μέχρι να το αποδείξει στο γήπεδο. Το τεχνικό τιμ επέλεξε με βάση την εικόνα που είχαν από τον εκάστοτε ποδοσφαιριστή και τα όσα έκανε μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Κανείς ποδοσφαιριστής δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία, αφού χρειάζεται προσαρμογή και υγεία ώστε να αποδείξει ότι του αξίζει να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται.
Σε μια πανοραμική εικόνα, ο ΑΡΗΣ δεν προχώρησε σε καμία μεταγραφή που θα είναι τα τελευταία “ένσημα” του ποδοσφαιριστή. Οι ηλικίες γύρω και κάτω από τα 30, είναι οι ιδανικές γιατί ο ποδοσφαιριστής διαθέτει την εμπειρία αλλά και την σωματική ικανότητα.
Κουέστα, Ματίγια και Γκάμα ανανέωσαν τα συμβόλαια τους και “έδεσαν” στην Θεσσαλονίκη. Ο πρώτος με την παρουσία του στα πλέι οφ έδειξε τις πραγματικές δυνατότητες του. Πιστεύω ότι με την έλευση ενός τερματοφύλακα που θα του προσφέρει πίεση, θα λειτουργήσει ακόμα καλύτερα.
Ματίγια και Γκάμα, δύο μεγάλα κεφάλαια για την πορεία του ΑΡΗ εδώ και μια διετία. Ο πρώτος έχει αφήσει τα πνευμόνια του μέσα στο γήπεδο και ο δεύτερος σε ανύποπτη στιγμή, χρίζεται game-changer. Θεωρώ ότι ο ΑΡΗΣ τους αντιμετώπισε με τον σεβασμό που έπρεπε, αυτοί έπραξαν το ίδιο και με γνώμονα το αγωνιστικό, κερδισμένος βγαίνει ο ΑΡΗΣ.
Στη περίπτωση του Ματίγια ειδικά, ο Ισπανός μπορεί να ανασάνει ξανά. Το κέντρο του ΑΡΗ δεν θα είναι γυμνό πλέον, αφού αρκετοί διεκδικούν μια θέση εκεί. Έτσι, με τον ανταγωνισμό να μεγαλώνει, αυξάνονται οι ευκαιρίες του Ισπανού να πάρει και καμιά ανάσα και να μην κρατάει την μπάλα μέχρι τελικής πτώσης.
Πάμε να δούμε και επιφανειακά τις νέες μεταγραφές του ΑΡΗ. Δεν θα θριαμβολογήσω. Βάση βιογραφικών, είναι πολύ καλές περιπτώσεις για το Ελληνικό πρωτάθλημα και μου άρεσε που ο ΑΡΗΣ κινήθηκε γρήγορα και αθόρυβα.
Χρονολογικά, την πόρτα των μεταγραφών άνοιξε ο Εμάνουελ Σάκιτς. Ο Αυστριακός -που διαθέτει εμπειρία από το Ελληνικό πρωτάθλημα- φαίνεται πως δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής. Ο Ένινγκ έχει μια καθαρή λύση για το δεξί άκρο της άμυνας και τα χαφ. Ερωτηματικό του πού θα χρησιμοποιηθεί.
Ο Φακούντο Μπερτόλιο, της ίδιας συνομοταξίας. Πολύ καλός με την μπάλα στα πόδια, όαση στις ομάδες της Λαμίας και του Αστέρα. Νομίζω πως είναι λύση βάθους και όταν γυρίζεις και βλέπεις στην άκρη του πάγκου έναν ανάλογο ποδοσφαιριστή, ξέρεις ότι δεν θα μείνεις “κενός” ότι και να γίνει.
Ο Δημήτρης Μάνος αποτελεί κρυφή επιθυμία μου εδώ και αρκετά έτη. Από εποχές Superleague, έδειχνε ακόμη ότι και αν τον παραγκωνίσεις στον πάγκο, έχει το “τσαγανό” να ανταπεξέλθει και να δείξει ότι είναι εδώ. Η μέτρια χρονιά από την οποία προέρχεται, η γνωριμία με τους ανθρώπους του ΑΡΗ και το βάρος της φανέλας, του δίνουν μεγάλο κίνητρο να πετύχει στην ηλικία των 25.
Μεγάλο στοίχημα της φετινής σεζόν για εμένα είναι ο Κριστιάν Γκάνεα. Τον συνοδεύουν εξαιρετικές επιθετικές περγαμηνές για αριστερό μπακ. Δημοσιεύματα από την Ισπανία αναρωτιούνται ακόμα γιατί έφυγε, δεδομένου του ότι δεν του δώθηκε ποτέ χρόνος συμμετοχής. Με βάση τον προκάτοχο του, Μίχαι Κόρχουτ, ο ΑΡΗΣ κερδίζει την… απειλή στην επίθεση αλλά ρισκάρει την αμυντική ισορροπία του.
Ο Τζέιμς ή Τζίμι (όπως προτιμάει) Τζέγκο, είναι ήδη νικητής. Νικητής της ζωής, αφού πάλεψε και νίκησε την λευχαιμία σε νεαρή ηλικία. Μετά τον στίβο της ζωής, όλα έρχονται δεύτερα. Με βάση τις εικόνες που έχουμε από αυτόν, διαθέτει ικανότητα για πίεση υψηλής έντασης μπροστά και υπομονή στο παιχνίδι του μέχρι να μοιράσει τη μπάλα. Σε τριάδα κέντρου -όπως αναμένεται- είναι απίστευτα σημαντικό στοιχείο.
Τέλος, ο Τόνι Ντάτκοβιτς είναι μια περίπτωση υψηλόσωμου τεχνίτη αμυντικού, που προέρχεται από σεζόν… πρωταθλήματος με την Ουέσκα, την οποία βοήθησε ώστε να επιστρέψει στην Primera Division. Θεωρείται ένας ποδοσφαιριστής με πολύ καλή πρώτη ύλη και αυτός είναι ο λόγος που είναι ο μοναδικός με τριετές συμβόλαιο απ’ όσους ήρθαν φέτος το καλοκαίρι.
Γενικά, βάζω το χέρι μου στην φωτιά, ότι αν δεν υπήρχε ο κορωνοϊός και τα γήπεδα ήταν ανοιχτά, ο κόσμος θα έκανε ουρές για να αποκτήσει ένα διαρκείας. Φέτος παρατηρείται μια συνετή προσπάθεια, με επιλογές λογικής και όχι εντυπωσιασμού.
Εκ πρώτης ανάγνωσης, ο Θόδωρος Καρυπίδης μου δείχνει ότι πλέον… σέβεται τα χρήματα που δαπανά και είναι ανοιχτός σε συνεργασία με “ποδοσφαιρανθρώπους” όπως ο Άγγελος Χαριστέας. Επίσης αποδείχθηκε ότι ο ΑΡΗΣ κράτησε όποιον ποδοσφαιριστή θεώρησε ότι θα του φανεί σημαντικός για τη νέα σεζόν. Και κυρίως όποιον τον σεβάστηκε…
Αν ο Κρίστιαν Λόπεζ έχει καλύτερη σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα απ’ ότι ο προκάτοχος του και η αμυντική λειτουργία “κόβει” και “ράβει”, ο νέος ΑΡΗΣ θα είναι ένα επιτυχημένο πρότζεκτ που θα κάνει περήφανους τους ανθρώπους που τον δημιούργησαν και πάνω απ’ όλα θα αφήνει ένα χαμόγελο στον κόσμο του ΑΡΗ που δεν έχει περάσει και λίγα.
Το βάρος είναι πλέον όλο στον Μίχαελ Ένινγκ. Θέλει να δημιουργήσει κάτι από το μηδέν και έχει μπροστά του έναν μήνα πριν τη σέντρα.
Δουλειά του Γερμανού και των ποδοσφαιριστών να πετύχουν μέσα στο γήπεδο.
Δουλειά του Θόδωρου Καρυπίδη και του Άγγελου Χαριστέα να στελεχώσουν την ομάδα έτσι ώστε να μην την επηρεάσει οτιδήποτε εξωαγωνιστικό.
Η χρονιά τώρα ξεκινάει…