Στην πλειονότητα των φιλάθλων θα μείνουν οι χαμένες ευκαιρίες των Μαντσίνι και Φετφατζίδη. Ο Ένινγκ κρατάει το έντονο pressing, τις συνεργασίες με την άνοδο των μπακ και περιμένει τους δύο επιθετικούς του για να "δέσει" το… γλυκό.
Για να είμαι ειλικρινής, τα παιχνίδια προετοιμασίας δεν θα έπρεπε να τα βλέπει κανείς. Όχι για το επίπεδο των αγώνων αλλά για τις εντυπώσεις που δημιουργούνται, είτε θετικές, είτε αρνητικές.
Σε αυτά τα παιχνίδια, διαφέρει το τι θέλει ο οπαδός και το τι θέλει ο προπονητής. Ο οπαδός ψάχνει τη νίκη, ακόμα και στο FIFA. Ο προπονητής δουλεύει με ένα πλάνο. Το πλάνο του “πώς θα φτάσω στον βαθμό ετοιμότητας που θέλω στην επίσημη σέντρα της σεζόν”.
Ο Μίχαελ Ένινγκ δεν μπορεί σήμερα να μην είναι ικανοποιημένος. Είδε μια σειρά από πράγματα που δουλεύει να παρουσιάζονται μέσα στο γήπεδο. Μετρημένες θα είναι οι φορές που οι “Κιτρινόμαυροι” θα αντιμετωπίσουν πιο ποιοτική ομάδα από αυτούς.
Απέναντι του στην Ελλάδα, θα βρει μια σειρά από ομάδες που το να κρατούν τη μπάλα στα πόδια, είναι… πολυτελεια. Εκεί πρέπει να εκπαιδευτεί και έχω ένα παραπάνω λόγο να αισθάνομαι μια ικανοποίηση σήμερα, γιατί είδα τα ανεβάσματα του Γκάνεα και την υψηλή πίεση στην γραμμή άμυνας της Σάλκε.
Ο Κρίστιαν Γκάνεα είχε πολύ όμορφα ανεβάσματα. Αυτό θα δημιουργήσει προβλήματα όταν φορμαριστεί ο Μπρούνο Γκάμα. Ο Πορτογάλος είναι φανερά ένα σκαλί κάτω από τους υπόλοιπους, αφού έχει χάσει ένα κομμάτι της προετοιμασίας. Όμως, η υψηλή ποιότητα που διαθέτει και το πώς διαχειρίζεται τον εαυτό του μέσα στο γήπεδο, είναι εχέγγυο ότι θα επανέλθει στα επίπεδα που απαιτούνται.
Πάμε τώρα και στο κομμάτι του pressing. Βραχυκύκλωμα. Αυτό πρέπει να κάνει ο ΑΡΗΣ με τους τρεις χαφ στο κέντρο. Ο Λούκας Σάσα με τον Εμάνουελ Σάκιτς έκαναν αρκετή και αθόρυβη δουλειά. Πίεση αρκετά ψηλά στο γήπεδο και πάντα με τη συνδρομή του αντίστοιχου εξτρέμ. Άπαξ και περνούσε η μπάλα, αναλάμβανε το “κυνηγητό” ο Τζέγκο.
Και τι κάνεις όταν δεν μπορείς να αλλάξεις κοντινές πάσες; Ξεκινάς τις βαθιές μπαλιές. Εγώ θεωρώ ότι ένα δίδυμο Ντάτκοβιτς-Ρόουζ που έχει ορατότητα στον χώρο, δεν θα έχει πρόβλημα με τις βαθιές μπαλιές. Γιατί πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν το κέντρο θα είναι πλήρες, ο Σάκιτς και ο Ρόουζ θα χρησιμοποιούνται στις κανονικές τους θέσεις.
Ο ΑΡΗΣ με τους παίκτες που έχει αποκτήσει, πρέπει να φτάσει σε ένα σημείο στο οποίο ο προπονητής του θα νιώθει “πονοκέφαλο” για το ποιους θα χρησιμοποιήσει. Είναι πολύ σωστό ποδοσφαιρικά όλο αυτό που έχει γίνει με τους διπλοθεσίτες γιατί ο ΑΡΗΣ δεν θα ξεμείνει αγωνιστικά ποτέ φέτος. Απλά ο καθένας στη θέση του. Επιστρέφει ο Ματίγια στην ενδεκάδα; Αρα Σάκιτς και Ρόουζ πίσω στις φυσικές τους θέσεις. Εγώ δεν μπορώ να προεξοφλήσω ενδεκάδα.
Πάμε και πάλι στο θέμα του γκολ. Αν ο ΑΡΗΣ δεν σκοράρει με μεγαλύτερη άνεση από πέρσι, θα είναι κάτι σαν αυτό που λέμε “καλό παιδί αλλά…”. Δεν αναφέρομαι για το σημερινό παιχνίδι. Σήμερα ο Ένινγκ είχε τον έναν του επιθετικό στη Θεσσαλονίκη και τον άλλον στον πάγκο, γιατί καλά-καλά πρόλαβε να γνωρίσει τους συμπαίκτες του τις τελευταίες μέρες.
Με δεδομένο το μόνιμο πρέσινγκ, ένα γκολ σου λύνει τα πόδια. Όσο καθυστερείς να βρεις τα αντίπαλα δίχτυα, τόσο η κούραση προκαλεί εκνευρισμό. Δε χρειάζεται να πω το τι θα γίνεται αν είσαι σε θέση σκοράρεις εύκολα και μετά προσαρμόζεις τη πίεση σου.
Περιμένω με λίγη μεγαλύτερη ανυπομονησία το παιχνίδι της Κυριακής με την ΑΕΛ γιατί είμαι περίεργος για το πώς θα δουλέψει το 4-3-3 απέναντι σε ομάδες πολύ κλειστές.
Γενικότερα, ο ΑΡΗΣ βρίσκεται ένα βήμα πριν τελειώσει τον βασικό μεταγραφικό σχεδιασμό του. Περιπτώσεις όπως αυτές του Αλί Αντέμ είναι καλοδεχούμενες γιατί έρχονται ως επένδυση. Ναι, πρέπει να μάθει ο ΑΡΗΣ και να εξελίσει και να πουλάει.
Ευρωπαϊκό κλαμπ, εκτός από όλα τα άλλα, πάει να πει και ενισχύω τη θέση μου στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
Και φυσικά τέτοιες εμφανίσεις όπως η σημερινή μόνο καλό του κάνουν. Με μια καλή κλήρωση στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, ο ΑΡΗΣ δείχνει ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
Υ.Γ. Η σημερινή κατακίτρινη φανέλα με τον γιακά, είχε ήδη μεγάλη απήχηση. Που να κυκλοφορήσει και επίσημα από την μπουτίκ.
Υ.Γ.2 Ο Γιάννης Φετφατζίδης ήρθε με γκρίνια, δούλεψε, προσπάθησε και κουβάλησε στις πλάτες του τον ΑΡΗ. Δεν είναι τυχαίο το περιβραχιόνιο του αρχηγού που καταλήγει στο μπράτσο του στα δύο τελευταία παιχνίδια. Είναι το κατεξοχήν παράδειγμα ποιοτικού παίκτη που ο ΑΡΗΣ τον εμπιστεύτηκε και βγήκαν κερδισμένες και οι δύο πλευρές. Τώρα είμαι σίγουρος ότι αν είχε μπροστά του τον Φαν’τ Σχιπ, θα τον κοιτούσε όπως τον σημερινό διαιτητή μετά το πέναλτι που δεν του έδωσε.