Το χθεσινό βράδυ θα μπει στο… αρχείο ως ένα από τα πιο δύσκολα της σύγχρονης ιστορίας του ΑΡΗ.
Βέβαια η ομάδα έχει βιώσει πολύ χειρότερες στιγμές. Δεν χωνεύεται όμως το χθεσινό. Οχι για το αήττητο, ούτε για την καζούρα. Αλλά για την απώλεια ενός μεγάλου στόχου και από μία ομάδα που ναι με ήταν υπολογίσμη και καλή, αλλά χαμηλότερης ποιότητας από σένα. Τί ήταν όμως; Καλύτερο σύνολο…
“Ταλεγαμενάκιας” δεν ήμουν, ούτε θα γίνω. Είτε όμως από εδώ είτε από το ραδιόφωνο, έχουν σημειωθεί ποδοσφαιρικά οι αδυναμίες του ΑΡΗ επί Ένινγκ.
Από πέρυσι έδειχνε ότι υστερούσε στο τακτικό κομμάτι. Στην εκπαίδευση. Να δώσει έναν τακτικό προσανατολισμό, ποντάροντας περισσότερο στην άμυνα.
Φέτος το καλοκαίρι τα ελαφρυντικά που είχε έπαψαν να ισχύουν. Είχε την ευκαιρία να δημιουργήσει κάτι καινούργιο. Κανείς δεν περίμενε να παρουσιάσει σε αυτήν την φάση κάτι ολοκληρωμένο. Οχι όμως και την μηδενική εξέλιξη που επιδεικνύει η ομάδα τακτικά. Γύρω-γύρω όλοι και ουσία μηδέν.
Η αποχώρησή του ήταν μία απόφαση που δυστυχώς ήρθε αργά. Οταν ένας προπονητής σε βγάζει Ευρώπη, δεν σημαίνει ότι τον κρατάς κιόλας. Το ίδιο λάθος έγινε και με τον Παντελίδη. Και στις δύο περιπτώσεις, σου κόστισε έναν ευρωπαϊκό αποκλεισμό.
Με απλή ποδοσφαιρική προσέγγιση φαινόταν ότι η ομάδα δεν… τραβάει με τον Γερμανό. Δεν έδινε λύσεις στο μεγάλο σου πρόβλημα. Οχι με τις ομάδες που σε παίζουν ανοικτά, αλλά με εκείνες που σε αναγκάζουν να δημιουργήσεις. Να πάρεις τον πρώτο ρόλο.
Χθες φοβήθηκε και το έδειξε με τον Σάσα στα δεξιά της άμυνας. Σε τέτοια ματς, πας για να κατακτήσεις. Το είπε και ο Μάνος χθες στις δηλώσεις του. Απλά με τον συμπαθέστατο κατά τα άλλα Γερμανό, ο ΑΡΗΣ έδειχνε γενικά ότι αδυνατεί να κάνει κάτι τέτοιο.
Δεν πλήρωσε μόνο τον αποκλεισμό, o οποίος δεν ήταν η μοναδική απώλεια αφού μιλάμε και για χασούρα στο οικονομικό. Ο Ένινγκ πλήρωσε την αδυναμία του να δώσει τακτικά στον ΑΡΗ αυτό που χρειάζεται, όπως και την γενικότερη διαχείριση της ομάδας
Και η ζωή προχωράει. Και έτσι πρέπει…
Ο ΑΡΗΣ βγαίνει ουσιαστικά από σήμερα στο ψάξιμο για προπονητή, με τις πρώτες πληροφορίες να κάνουν λόγο για προτεραιότητα στην ελληνική αγορά.
Δεν έχει σημασία τόσο η εθνικότητα. Το θέμα είναι ο ΑΡΗΣ να μάθει από τις δύο τελευταίος λάθος επιλογές του. Ένινγκ και Παντελίδη…
Σημασία έχει να φέρεις έναν προπονητή ο οποίος θα ξέρει να δουλέψει πάνω στο πρόβλημα που έχεις. Τακτικά. Ποδοσφαιρικά. Να σου δώσει ταυτότητα, προσανατολισμό μέσα στο γήπεδο. Και να μπορεί να τα διδάξει όλα αυτά στους ποδοσφαιριστές.
Να σου φέρει ένα σύγχρονο ποδοσφαιρικό πρότζεκτ. Ισως αυτή είναι η λέξη-κλειδί για να αλλάξεις προσέγγιση στο θέμα του πάγκου. Ένα μοντέλο που είναι κοντά σε αυτό που θέλεις. Δηλαδή το επιθετικό και κατακτητικό ποδόσφαιρο. Και φυσικά να υπηρετεί τις συνταγές του σύγχρονου ποδοσφαίρου, τις οποίες ο ΑΡΗΣ καλό θα είναι να ακολουθήσει. Και όλα τα παραπάνω να τσεκαριστούν μέσα από έρευνα. Οτι μπορεί να τα κάνει με τον τρόπο δουλειάς του. Να ψάξεις, να ρωτήσεις για τον τρόπο δουλειάς κλπ. Να δεις και τί έχει παρουσίασε σε άλλες ομάδες.
Προσωπικά τα παραπάνω θεωρώ ότι δύσκολα υπάρχουν στην ελληνική αγορά και στις επιλογές που έχουν ακουστεί από χθες. Μου ακούγονται σαν βήματα προς τα πίσω. Και δεν μιλάμε για κάποιον με τον οποίο θες να βγάλεις τη χρονιά. Έχουμε παίξει μόλις αγωνιστική και ουσιαστικά τώρα αρχίζει η σεζόν.
Ίσως η μοναδική εξαίρεση να είναι του Τραϊανού Δέλλα, για τον οποίο λέγονται αρκετά καλά λόγια όσον αφορά τον τρόπο δουλειάς του. Συν την προσωπικότητά του. Αλλά και πάλι οι άνθρωποι του ΑΡΗ είναι εκείνοι που πρέπει να το τσεκάρουν καλύτερα, όπως και τις υπόλοιπες που υπάρχουν ώστε να μην αδικήσουμε κάποιον.
Σε κάθε περίπτωση, είτε μιλάμε για επιλογή από Ελλάδα είτε από το εξωτερικό, ο ΑΡΗΣ οφείλει να διαλέξει προσεκτικά. Και να πάρει χρόνο, έχοντας προσωρινά την λύση του Τόλη Τερζή. Ούτε για αυτόν μπορεί να ειπωθεί κάτι με σιγουριά για την επόμενη μέρα. Εχει και αυτός τα λάθη του αλλά δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί η δουλειά του σε πολλά επίπεδα εντός του οργανισμού που λέγεται ΑΡΗΣ. Όπως και η δουλειά που μπορεί να συνεχίσει να κάνει.
Ο Καρυπίδης και ο Χαριστέας έχουν το θάρρος της ανάληψης ευθυνών. Και το έχουν κάνει ήδη. Οχι όμως να ακούμε πάλι “φύγε Καρυπίδη” ή “δεν μπορείς Χαριστέα”. Θα κριθούν από την επιλογή τους αλλά όχι αποκλειστικά από αυτήν αφού η λειτουργία τους στην ομάδα είναι πολύπλευρη.
Είναι μία ακόμα κατάσταση διαχείρισης κρίσης, οι οποίες πάντα αποτελούν “αγκάθι” για τον ΑΡΗ. Τώρα όμως θα δοκιμαστεί ξανά, περιμένοντας με μεγάλο ενδιαφέρον την επιλογή που θα γίνει για τον πάγκο της ομάδας μέσα στις επόμενες μέρες…
Υ.Γ. Σημείωση…. Το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης “πέφτει” στον Ένινγκ, δεν σημαίνει ότι οι παίκτες την… βγάζουν καθαρή. Και αυτοί έχουν το δικό τους σημαντικό μερίδιο ευθύνης. Και ορισμένοι ειδικά θα πρέπει να καθαρίσουν το μυαλό τους…
Υ.Γ.1 Να βγαίνεις δημόσια, να επιρρίπτεις ευθύνες στους παίκτες και να μην αναλαμβάνεις τις δικές σου, είναι το λιγότερο unfair…