Ο ΑΡΗΣ δεν παρουσιάστηκε έτοιμος στο πρώτο επίσημο ματς της χρονιάς. Ήταν βαρύς και ασύνδετος, κάτι που έφερε την ήττα και τον αποκλεισμό από το Κύπελλο.
Επί της ουσίας, ο ΑΡΗΣ δεν έχασε κάτι μεγάλο, από την άποψη ότι με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο ελληνικό μπάσκετ, χρειάζονται συνεχόμενα θαύματα για να κατακτήσεις το Κύπελλο. Αυτό που έχασε ήταν το ψυχολογικό αβαντάζ που δίνει μία νίκη, και μάλιστα εκτός έδρας, στον πρώτο αγώνα της χρονιάς, πόσο μάλλον αν αυτή συνδυαζόταν με ακόμα μία, την Τετάρτη επί του Κολοσσού Ρόδου.
Επίσης, έχασε την ευκαιρία να δώσει μία χαρά στον κόσμο του και να “συνεχίσει” με ένα θετικό αποτέλεσμα την τεράστια προσπάθεια, μέσα από “χίλια κύματα”, που έγινε το καλοκαίρι για να καταφέρει η ομάδα να παραμείνει ζωντανή.
Σαφώς, αν ο ΑΡΗΣ κέρδιζε χθες και ντουμπλάριζε τις νίκες του την Τετάρτη, θα έμπαινε με άλλον “αέρα” στην Basket League. Ίσως να έστελνε και ένα μήνυμα ότι δεν είναι διατεθειμένος να περάσει τις περσινές κακοτοπιές.
Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει και η ομάδα επικεντρώνεται πλέον στο να γίνει… ομάδα και να διορθώσει τα κακώς κείμενα στο παιχνίδι της. Στα φιλικά ο ΑΡΗΣ δεν είχε δεχτεί πάνω από 66 πόντους και χθες μόνο στο δεύτερο ημίχρονο μέτρησε παθητικό 47, κάτι που λέει πολλά για την κύρια αιτία της ήττας. Ο Ιωνικός των καλών σκόρερ και των γρήγορων παικτών – εκτελεστών, έδωσε ένα χρήσιμο “μάθημα” για τη συνέχεια. Ο ΑΡΗΣ θα βρει αρκετούς παίκτες σαν τον Σμιθ και τον Πρίντζετ απέναντί του. Και με δεδομένο ότι η φετινή ομάδα έχει αμυντικό προσανατολισμό, θα πρέπει να τους αντιμετωπίσει σαφώς καλύτερα.
Στην επίθεση χρειάζεται ακόμα περισσότερη δουλειά και αποτελεσματικότητα, όμως εκεί θα παίξει σημαντικό ρόλο η “επαναφορά” του Βλάντιμιρ Ντραγκίτσεβιτς. Καλός σκόρερ αλλά και πασέρ, όταν “βρεθεί” με τον Μάριο Τσάλμερς και τον Τζαμάλ Σούλερ, η ομάδα αναμένεται να παρουσιάσει καλύτερο πρόσωπο. Ο ΑΡΗΣ έδειξε ασύνδετος στο μπροστά κομμάτι του παρκέ, όμως χθες η ήττα ήρθε κατά συντριπτικό ποσοστό από την κακή άμυνα, τόσο στο ένας εναντίον ενός, όσο και σ’ αυτή των αλλαγών.
Η ομάδα έδειξε βαριά και βραδυκίνητη. Σε αρκετές φάσεις έμοιαζε να μην… προλαβαίνει τον αντίπαλο κι αυτό πρέπει να αλλάξει στο πρωτάθλημα, όπου, βέβαια, κάποιοι παίκτες – “κλειδιά” αναμένεται και πρέπει να παρουσιαστούν σε καλύτερη, αγωνιστική και σωματική, κατάσταση.
Σαφώς υπάρχουν κενά στο παιχνίδι του ΑΡΗ, όπως και συστατικά που λείπουν από το υπάρχον ρόστερ. Μεγαλύτερο και πιο χτυπητό την αθλητικότητα, όπως και η έλλειψη ενός σκόρερ – “δολοφόνου”. Οι επιλογές ειδικά στους ξένους ήταν περιορισμένες, προέκυψαν και αναποδιές και με Αμερικανούς (Χότον) και με Έλληνες (Τολιόπουλος, Αγραβάνης). Οικονομικά περιθώρια για προσθήκες δεν υπάρχουν, αφού δεν πρέπει να λησμονείται ότι η ΚΑΕ πρέπει να πληρώνει και (πολλά) χρέη. Στο γήπεδο, με τον “Α” ή “Β” τρόπο θα μείνει ζωντανή (σίγουρα μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα από χθες), το βασικό είναι να το κάνει εκτός παρκέ.
Τα κεφάλια ήταν σκυμμένα και τα στόματα κλειστά χθες κατά την επιστροφή στη Θεσσαλονίκη και αυτό είναι καλό σημάδι, αφού ο Καμπερίδης θέλει να φτιάξει μία ομάδα που θα παλεύει σε κάθε ματς και δε θα συμβιβάζεται με την ήττα. Η τελική ευθεία του χθεσινού αγώνα, βέβαια, ήταν ένα “καμπανάκι”, αφού οι “κιτρινόμαυροι” φάνηκαν να παραδίνονται, όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά.
Η χρονιά αρχίζει με ένα παιχνίδι αλλά δεν τελειώνει μ’ αυτό. Ο “μαραθώνιος” τώρα ξεκινά για τον ΑΡΗ. Αν η χθεσινή ήττα λειτουργήσει σαν μάθημα, αυτό θα αποτελέσει το μοναδικό κέρδος από το αποτέλεσμα στο κλειστό του Χαϊδαρίου.
Δεν… ενδείκνυται η καταστροφολογία από το πρώτο ματς (δείτε τι ανάλογο συμβαίνει σε ομάδες όπως ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ μετά το Super Cup), όπως δεν ενδείκνυτο πέρυσι η θριαμβολογία μετά τη νίκη της πρεμιέρας επί του ΠΑΟΚ. Το πραγματικό δείγμα γραφής του ο ΑΡΗΣ θα το παρουσιάσει στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, όπου πρέπει να πάρει νίκες σε δύσκολα ματς, για να (δείξει ότι μπορεί να) αποφύγει τα περσινά. Η χθεσινή ήττα δεν ήταν καταστροφή, χτύπησε, όμως, “καμπανάκι”.