Τα ντέρμπι ΑΡΗΣ-ΠΑΟΚ και το αντίστροφο, τα ζω και τα παρακολουθώ τέσσερις δεκαετίες τώρα, από τότε δηλαδή που είχα αρχίσει να μπορώ να καταλαβαίνω το ποδόσφαιρο και φυσικά, να μπορώ να θυμάμαι τους αγώνες.
Η εμπειρία μου λοιπόν, μου έχει μάθει και μου έχει διδάξει, ότι στα ντέρμπι :
1) δεν υπάρχουν μυστικά και συνταγές επιτυχίας
2) δεν παίζουν ρόλο η αγωνιστική κατάσταση και η βαθμολογική θέση του αντιπάλου
3) δεν βάζουν γκολ τα λεφτά και οι αριθμοί.
Τρία είναι τα βασικά στοιχεία που χρειάζονται κι όποιος τα έχει, κερδίζει:
ΨΥΧΗ-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Αρκετοί, ίσως να προσθέσουν και τον παράγοντα τύχη. Ίσως, αλλά θεωρώ ότι είναι δευτερεύον ο ρόλος της.
Τα βασικά και κύρια για να κερδίσει μια ομάδα, είναι επί 90 λεπτά να κάνει κατάθεση ψυχής μέσα στον αγωνιστικό χώρο, με ποδοσφαιριστές καμικάζι που θα τα δίνουν όλα, θα αγωνίζονται παθιασμένα, θα κυνηγάνε τις φάσεις, θα είναι σοβαροί, θα είναι συγκεντρωμένοι πνευματικά και θα εφαρμόζουν με ευλάβεια και πειθαρχία όλα αυτά που έχουν δουλέψει στην προετοιμασία, αλλά και τους ρόλους που τους έχει αναθέσει ο προπονητής τους.
ΟΛΑ αυτά τα είχε ο ΑΡΗΣ, στο χθεσινό ντέρμπι.
Όλη την εβδομάδα, ο Μάντζιος με τους ποδοσφαιριστές του, δούλεψαν σκληρά.
Δούλεψαν αθόρυβα, προσγειωμένα, μεθοδικά, σοβαρά και πάνω απ΄όλα με συγκέντρωση στον έναν και βασικό στόχο: πως θα πάρουν τη νίκη και τους τρεις βαθμούς, που θα τους επαναφέρουν στη 2η θέση της βαθμολογίας.
Όλη τη βδομάδα, έμειναν μακριά από τις επάρσεις και τις αλαζονικές συμπεριφορές που υπήρχαν από τους αντιπάλους, αλλά κι από όλα αυτά που ακούγονταν και γράφονταν.
Οι ποδοσφαιριστές μας δεν έκαναν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το να προετοιμαστούν πνευματικά, ψυχικά, αγωνιστικά, για τις απαιτήσεις αυτής της μάχης.
Το μόνο που τους ενδιέφερε, ήταν να κερδίσουν και να δώσουν τις απαντήσεις που πρέπει. Να κερδίσουν και να δώσουν να καταλάβουν σε ΟΛΟΥΣ , ότι ο φετινός ΑΡΗΣ, δεν είναι ο Άρης που ξέρανε και πιθανόν τους βόλευε…
Ακριβώς αυτό έκαναν με μια εμφάνιση λεβέντικη, ψυχωμένη και πήραν μια ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΚΑΙΗ νίκη.
Επί 100 λεπτά (46 στο πρώτο και 54 στο δεύτερο μέρος), έδωσαν τη μάχη με αυταπάρνηση και ηρωισμό, παρά το προκλητικά αντιαθλητικό παιχνίδι των αντιπάλων και στο τέλος τα κατάφεραν.
Σε έναν αγώνα ο οποίος, δεν έδωσε τις πολλές φάσεις, αλλά τις καλύτερες και πιο επικίνδυνες τις είχε ο ΑΡΗΣ.
Σε έναν αγώνα, όπου καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη του, έπαιξε και ο προπονητής της ομάδας, ο Άκης Μάντζιος, ο οποίος φάνηκε ξεκάθαρα ότι μελέτησε πολύ καλά τον αντίπαλο, δούλεψε πολύ με τους ποδοσφαιριστές του και φυσικά, έστησε πανέξυπνα την ομάδα στην αγωνιστική σκακιέρα.
Το αντίθετο δηλαδή με τους αντιπάλους, οι οποίοι δεν ήταν προετοιμασμένοι σωστά, είχαν έναν κακό αγωνιστικό σχεδιασμό και προσανατολισμό και απλά ακολουθούσαν ή προσπαθούσαν να ακολουθήσουν τον Μάντζιο, στις κινήσεις.
Ο αντίπαλος, δεν είχε ούτε μία σοβαρή φάση, που να μπορεί να πει καποιος ότι απείλησε και ήταν επικίνδυνος.
Από την άλλη, ο ΑΡΗΣ είχε δοκάρι και είχε μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευκαιρία στο πλασέ του Μπερτόγλιο και θα μπορούσε να έχει πετύχει και δεύτερο γκολ, ρίχνοντας την αυλαία του ντέρμπι νωρίτερα.
Μεγάλος νικητής του ντέρμπι ήταν ο ΑΡΗΣ, ήταν οι ποδοσφαιριστές του, ήταν ο Άκης Μάντζιος.
Ήταν άξιος και απόλυτα δίκαιος νικητής και πλέον επανήλθε στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας και μάλιστα με έναν αγώνα λιγότερο, αυτόν με την ΑΕΚ, στο «Βικελίδης».
Όσον αφορά το κομμάτι της διαιτησίας, επειδή γίνεται κουβέντα από χθες και υπάρχουν διαμαρτυρίες των φιλοξενούμενων.
Πρώτα από όλα, το πέναλτι είναι 100% ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ.
Είναι ολοφάνερο, ότι ο Μπερτόγλιο τσιμπάει τη μπάλα και στη συνέχεια, έρχεται άγαρμπα και απρόσεκτα ο Πασχαλάκης, τον βρίσκει στα πόδια προσπαθώντας να αποκρούσει και τον ανατρέπει.
Αυτό είναι ο ορισμός του πέναλτι.
Αυτό ακριβώς έγινε, αυτό ακριβώς σφύριξε ο διαιτητής.
Δηλαδή στην αντίστοιχη περίπτωση, τι θα έκαναν οι αντίπαλοι μας, θα μας έλεγαν ότι δεν είναι πέναλτι;
Νομίζω είναι αστείο και να το συζητάμε…
ΕΙΝΑΙ ΠΕΝΑΛΤΙ 100%
Αν κάποιος έπρεπε αν διαμαρτύρεται, αυτός είναι μόνο ο ΑΡΗΣ γιατί ο διαιτητής ξεκάθαρα αλλοίωσε τις συνθήκες του αγώνα, ευνοώντας τον ΠΑΟΚ συνεχώς, με το σκληρό και αντιαθλητικό παιχνίδι,
Ο Αουγκουστο έπρεπε να αποβληθεί από το 20 λεπτό, ή έστω σε κάποια από τις τέσσερις κλασσικές περιπτώσεις που προκλητικά ανέχτηκε ο Ολλανδός. Με δολοφονικά τάκλινγκ και ύπουλα χτυπήματα, που έπρεπε να επιφέρουν το λιγότερο τη δεύτερη κίτρινη κάρτα και να συνεχίσουν οι φιλοξενούμενοι με αριθμητικό μειονέκτημα, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Για να μην αναφέρουμε και την περίπτωση του Τσιγάρα, που επίσης το η σκαριά του, αποτελεί την επιτομή της κόκκινης κάρτας.
Ειλικρινά ξαναρωτάω, τι θα έλεγαν αν στη θέση του Αουγκούστο, ή του Τσιγάρα ήταν ένα παίκτης του ΑΡΗ;
Κι όμως η ΠΑΕ ΠΑΟΚ, με περίσσιο θράσος, έκανε λόγο για «στημένη διαιτησία» προσπαθώντας φυσικά να χρυσώσει το χάπι της ήττας και θέλοντας πιθανόν να μαλακώσει την συσσωρευμένη δυσαρέσκεια του κόσμου τους.
Η ουσία είναι ότι επιλέχθηκε ένας ξένος διαιτητής, με τους βοηθούς του, οι οποίοι είναι καταξιωμένοι και προπαντός κοινής αποδοχής. Όλες οι ομάδες συμφώνησαν για ξένους διαιτητές, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στους Έλληνες διαιτητές.
Τι έγινε ξαφνικά, δεν μας κάνουν ούτε οι ξένοι διαιτητές;
Στημένοι είναι και αυτοί;
Ας μας ενημερώσουν από ποιους στήνονται.
Θα έχει ενδιαφέρον να μας πουν.
Αν είναι να φέρνουμε διαιτητές από την Ασία ή την Αφρική.
Βασικά δεν εκπλήσσομαι καθόλου, από τον τρόπο αντίδρασης.
Είναι απόλυτα προβλέψιμος.
Η τακτική είναι πάντα ίδια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, δεν υπάρχει ένα ντέρμπι που να κέρδισε ο ΑΡΗΣ και να μην ακολούθησε από τους συμπολίτες κλάψα και γκρίνια.
Είναι διαχρονικό. Δεν συμβαίνει τώρα. Μην απορείτε δηλαδή, που ακούτε ή διαβάζετε όλα αυτά. Μια ζωή τα ίδια γίνονται.
ΠΟΤΕ δεν κοιτάζουν τους αντικειμενικούς λόγους που χάνουνε, αλλά μια ζωή τους φταίνε πάντα οι άλλοι.
Καλύτερο είναι να «ψαχτούν» με την ομάδα τους.
Να «ψαχτούν» με τα θέματα που έχει η ομάδα τους και από ότι φαίνεται είναι πολύ σοβαρά, είναι αγωνιστικά, είναι διοικητικά, είναι επικοινωνιακά, είναι πολλά μαζί…
Ο μεγαλομέτοχος και ο υιός του είναι εξαφανισμένοι από πέρσι τον Δεκέμβριο.
Αυτό από μόνο του σαν γεγονός, καλό θα είναι να τους προβληματίζει.
Ας «ψαχτούν» για τους λόγους που έφυγαν ο Λουτσέσκου, ο Φερέιρα και όλοι αυτοί οι ποδοσφαιριστές που φεύγουν και οι άλλοι που θέλουν να φύγουν…
Έχουν πολλά να σκεφτούν στο στρατόπεδο του συμπολίτη και είναι πολύ πιο σοβαρά από αυτά που τους «ταίζουν» και τους αποπροσανατολίζουν.
Κλείνοντας και όσον αφορά τον σάλο που έχει γίνει από τις επώνυμες καταγγελίες για απόπειρα δωροδοκίας, δε νομίζω ότι έχουμε να πούμε κάτι παραπάνω.
Τον λόγο έχει πλέον η Δικαιοσύνη, ο Εισαγγελέας και τα Αρμόδια Τμήματα της Αστυνομίας.
ΞΕΚΑΘΑΡΟ.
Θα κληθούν αυτοί που πρέπει, θα καταθέσουν, θα γίνει έρευνα, αν χρειαστεί θα ανοίξουν και οι τηλεφωνικές κλήσεις-συνομιλίες και από κει και πέρα, θα βγει το πόρισμα.
Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό και βάζει ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ στα θεμέλια του ποδοσφαίρου.
Ήδη έχει γίνει γνωστό σε όλο τον πλανήτη και υπάρχουν σχετικά σχόλια και δημοσιεύματα.
Όπως και να χει, ο θυμόσοφος λαός, έχει μια πολύ ωραία παροιμία… «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά…»
Θα φανεί λοιπόν.