Ο ΦλεβΑΡΗΣ θα ξαναφέρει τα χαμόγελα

από Περικλής Τράιος

Στην εκπομπή της περασμένης Παρασκευής (27 Ιανουαρίου), αναφέρθηκα και έκανα έναν εκτενή σχολιασμό για το σοβαρό θέμα που έχουμε σαν Σύλλογος και λέγεται: διαχείριση κρίσης.

Λες και το ήξερα το τι θα γίνει…

Μπάχαλο έγινε το Σάββατο μετά την ήττα από τον Αστέρα.

Απερίγραπτες καταστάσεις. 

Εννοείται ότι έκλεισα κινητό, υπολογιστή και κάθε τι που θα με έφερνε σε επαφή με όλη αυτή την τοξικότητα και αυτό το ρυπογόνο περιβάλλον. Με όλη αυτή την αηδία κι αυτές τις ακραίες, τις υπερβολικές και παράλογες αντιδράσεις.

Εννοείται ότι δεν ενέκρινα καμία ανάρτηση στη προσωπική μου σελίδα (ΠΙΠΕΡΑΤΑ), γιατί ήξερα το τι θα ακολουθούσε σε μια βραδιά σαν κι αυτή όπου τα πνεύματα ήταν οξυμένα και μόνο κακό θα προκαλούσαν.

Κι εγώ δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να ρίξω «νερό στον μύλο» της διχόνοιας και της εσωστρέφειας, 

Ζητώ λοιπόν συγνώμη και ειδικά από φίλους που είχαν γράψει σοβαρές και ώριμες τοποθετήσεις και δεν ενέκρινα κι αυτές. Δυστυχώς, «μαζί με τα ξερά κάηκαν και τα χλωρά…»

Γενικά είχαμε έναν χαμό. Γιατί από τη μια υπήρχαν Αρειανοί (οι περισσότεροι) που μπορούσαν να διαχειριστούν τη στεναχώρια και την απογοήτευση που ένιωσαν μετά την αρνητική εξέλιξη, άλλα υπήρχαν και κάποιοι (μια μειοψηφία) που δεν μπορούν. 

Ειδικά ορισμένοι, ήταν αηδιαστικοί, ήταν απαράδεκτοι και ειλικρινά, χωρίς να αμφιβάλω για την αγάπη τους προς την ομάδα, ωστόσο, νομίζω ότι θα πρέπει να το ξαναδούν και να το ψάξουν βαθιά μέσα τους, για το πως ερμηνεύουν και αποκωδικοποιούν γενικά την έννοια της αγάπης και ειδικότερα, της αγάπης προς την ομάδα. 

Γιατί όταν αγαπάς, όταν αγαπάς πραγματικά, το δείχνεις με πράξεις και με λόγια, στη κάθε στιγμή. Ειδικά στις δύσκολες στιγμές όμως, όταν αυτό που αγαπάς, έχει ακόμη πιο μεγάλη ανάγκη την αγάπη σου. Εκεί πρέπει να δείχνεις ακόμη μεγαλύτερη αγάπη.

Όταν στη πρώτη στραβή, βγάζεις μίσος, κακία, εμπάθεια, αχαριστία, απαξίωση, για αυτό που αγαπάς, τότε, είτε δεν ξέρεις τι θα πει αγάπη και νομίζεις ότι αγαπάς, είτε έχεις θέματα σαν άνθρωπος…. Πιθανόν είναι προβληματικός και ταραγμένος ο εσωτερικός σου κόσμος. Δε γίνεται. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.

Όταν αγαπάς, δεν γίνεται να βγάζεις από μέσα σου, από τα εσώψυχα σου τέτοια αρνητικά συναισθήματα, τέτοια κακία, τέτοιο μίσος και τέτοιο παραλογισμό.

Κάτι δεν πάει καλά…

Είτε έχεις πρόβλημα σαν άνθρωπος, είτε δεν ξέρεις τι θα πει αγάπη.

Αυτονόητο ότι αφήνω στην άκρη και δεν θα σχολιάσω, τους στημένους, εχθρούς του Συλλόγου. Το κάθε «τρολάκι» που ψάχνει κάτι τέτοιες ευκαιρίες και με ψεύτικο προφίλ, παίρνει σβάρνα να γράψει στα διάφορα γκουπ, προκειμένου να διαβάλει την ομάδα και να πλήξει τη ψυχολογία των πιο ευαίσθητων και ευπαθών Αρειανών, που «τσιμπάνε το τυράκι»…. Γνωστό το έργο…

Για αυτούς όπως έχω ξαναπεί, υπάρχει λύση και αν ο Σύλλογος (συνολικά), δει το θέμα σοβαρά, θα το τελειώσει κιόλας.

Σαφώς και αυτό το φαινόμενο δεν υπάρχει μόνο στον ΑΡΗ, Μην τρελαθούμε. Σε όλες τις μεγάλες ομάδες, όταν έρχονται ήττες υπάρχουν τέτοιου είδους συμπεριφορές. Εμένα όμως δεν με ενδιαφέρουν οι άλλοι. Με ενδιαφέρει ο δικός μας ο Σύλλογος και ο δικός μας κόσμος. Κι αυτό που βλέπω χρόνια τώρα, είναι ότι υπάρχει κόσμος που δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε τη νίκη και τη χαρά, αλλά ακόμη περισσότερο, την ήττα και την στεναχώρια

Εννοείται ότι πρέπει να γίνεται κριτική. Εννοείται ότι πρέπει να γίνεται σοβαρή και εποικοδομητική κριτική, με στοιχεία και επιχειρήματα.

Κανείς δεν λέει το αντίθετο. Προς Θεού.

Δεν λέω να βαράμε παλαμάκια στο κάθε τι, ούτε να περνάμε στο ντούκου τις ήττες, με ένα απλό «δε πειράζει, πάμε για το επόμενο».

Αυτό όμως που δεν μπορώ και απεχθάνομαι είναι την ισοπέδωση και την απαξίωση.
Δεν μπορώ όλους αυτούς τους κυκλοθυμικούς τύπους που δεν μπορούν να ισορροπήσουν τα συναισθήματα τους. Αυτούς που με δυο-τρεις συνεχόμενες νίκες, η ομάδα είναι ομαδάρα και πάει για πρωτάθλημα, οι ποδοσφαιριστές είναι παιχταράδες, ο προπονητής είναι γίγαντας, ο πρόεδρος τιτάνας!

Είναι οι ίδιοι που με δυο στραβές, αρχίζουν το ανάθεμα, την ισοπέδωση, την αχαριστία, τον παραλογισμό, την φαγωμάρα και ανοίγουν το δρόμο, στους λογής-λογής εχθρούς, εξωτερικούς και εσωτερικούς, προκειμένου να διαβάλουν και να ρίξουν δηλητήριο και φαγωμάρα, να σπείρουν μίσος και διχόνοια, για να πετύχουν τους πονηρούς και ύπουλους σκοπούς τους.

Ήρεμα λοιπόν.

Ασφαλώς και ήταν μια τζάμπα ήττα, αυτή στη Τρίπολη που μας φαρμάκωσε όλους, έτσι όπως ήρθε.

Μια φθηνή ήττα, καθώς από δύο λάθη, στις δυο και μοναδικές φάσεις που έκανε ο Αστέρας, κάναμε δώρο δυο γκολ και χάσαμε ένα δικό μας παιχνίδι.

Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Αν δεν καθαρίζεις το ματς στις ευκαιρίες που σου δίνονται κινδυνεύεις να βρεθείς προ εκπλήξεως… Το ματς, το χάσαμε και δεν το κέρδισε ο Αστέρας, ο οποίος όπως έχουμε πει, είναι μια ομάδα εξαιρετική, σταθερή, πάντα επικίνδυνη, την οποία όμως την εγκλωβίσαμε, δεν έκανε σχεδόν τίποτα, αλλά στις δυο φάσεις μας έκανε τη ζημιά.

Όλοι φταίνε που χάσαμε το ματς.

Φταίνε οι παίκτες μας που από επιπολαιότητα και δυστοκία, δεν καθάρισαν το παιχνίδι νωρίτερα, αλλά και έχασαν τη συγκέντρωση τους σε δυο φάσεις και ήρθαν τα γκολ που χάσαμε το ματς. 

Φταίει ο Μάντζιος γιατί έγιναν λάθη στη διαχείριση του αγώνα και παρατηρήθηκε μια αδικαιολόγητη επανάπαυση, ότι από τη στιγμή που προηγηθήκαμε, θα πάρουμε εύκολα ή δύσκολα τη νίκη.

Όμως δεν μπορώ τον παραλογισμό και την απαξίωση. 

Σιχαίνομαι την αχαριστία και την αδικία. 

Και ορισμένοι, (ευτυχώς λίγοι), βγάλατε αχαριστία και αδικήσατε.

Δεν είναι καλό. 

Χρειάζεται λοιπόν προσοχή και σοβαρότητα στη διαχείριση της κάθε στιγμής. 

Επιβάλλεται ψυχραιμία και καθαρή σκέψη, στις αντιδράσεις. 

Απαιτείται αγάπη και στήριξη, στα εύκολα, αλλά ειδικά στα δύσκολα.

Δεν είναι αγάπη να τα διαλύουμε όλα μονομιάς, ειδικά τώρα που είναι η πιο κρίσιμη περίοδος

Έχουμε μπροστά μας, ακόμη 6 αγώνες για την κανονική διάρκεια και άλλους 10 για τα play off, στο σύνολο 16. Αν πάνε όλα καλά στο κύπελλο και έρθουν όλα όπως τα ονειρευόμαστε, εκτός από τον αγώνα της Πέμπτης, θα δώσουμε άλλους 5 αγώνες, στο σύνολο 6.

Αυτή η ομάδα, αυτοί οι ποδοσφαιριστές, αυτός ο προπονητής, θα μας οδηγήσουν μέχρι το τέλος. 

Αυτό το τέλος που θέλουμε, που ποθούμε, που ελπίζουμε και ονειρευόμαστε. 

Η αρχή, γίνεται τη προσεχή Πέμπτη, εκεί που πάμε να σφραγίσουμε το εισιτήριο της πρόκρισης στην οκτάδα του θεσμού.

Καλό μήνα να έχουμε και μακάρι ο ΦλεβΑΡΗΣ, να ξαναφέρει χαμόγελα και επιτυχίες.

Προτεινόμενα Άρθρα

ALLABOUTARIS TV! ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ ALLABOUTARIS.GR ΣΤΟ YOUTUBE!

X