Πραγματικά, αυτό που έζησα για ακόμη μια φορά χθες, με ξεπερνάει.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται και είμαι σίγουρος ότι δεν είναι και η τελευταία.
Αυτά που είδα να γράφονται και να λέγονται από ορισμένους, για ακόμη μια φορά μετά από ένα “στραβοπάτημα” της ομάδας, είναι εξωπραγματικά.
Κάποιοι είναι ΑΡΡΩΣΤΟΙ.
Τέλος, Έχουν θέμα.
Φυσικά και δεν αποτελεί αποκλειστικό φαινόμενο που συμβαίνει μόνο στον Σύλλογο μας.
Ωστόσο δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται στους άλλους.
Ειλικρινά είναι για να αποτελεί αντικείμενο έρευνας και μελέτης πάνω στη ψυχολογία του ατόμου και ειδικότερα για τις διχασμένες προσωπικότητες με τις διπολικές συμπεριφορές!
Είναι για να γίνεται Ακαδημαϊκή εργασία και ανάλυση, για το πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου να αποθεώνει μια ομάδα, να στάζει μέλι για έναν προπονητή και για τους ποδοσφαιριστές και μια εβδομάδα μετά, ο ίδιος άνθρωπος, για την ίδια ομάδα, τον ίδιο προπονητή και τους ίδιους παίκτες, να μιλάει με τόσο απαξιωτικό τρόπο, να έχει αυτή την ισοπεδωτική συμπεριφορά και να τους στέλνει στο πυρ το εξώτερον!
Όχι δεν θα τους δικαιολογήσω.
Μέχρι πρότινος, τους δικαιολογούσα ή έστω προσπαθούσα να τους δικαιολογήσω…
Προσπαθούσα να κατανοήσω αυτές τις συμπεριφορές τους, παρά το γεγονός ότι τις θεωρούσα επιτομή της ανισορροπίας και της προβληματικής συμπεριφοράς.
Έλεγα στον εαυτό μου, “τι να κάνουμε, δεν πειράζει, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι…”
Προσπαθούσα να μπω στο τρόπο σκέψης τους και “παραμύθιαζα” τον εαυτό μου, ότι “δεν μπορούμε να έχουμε όλοι αυτή την ισορροπία στη σκέψη και να διαχειριζόμαστε με τον ίδιο τρόπο και την ίδια λογική τις όποιες κρίσεις συμβαίνουν…”.
Φυσικά, υπήρχε και μια άλλη εκδοχή που προσπαθούσε να δικαιολογήσει αυτές τις συμπεριφοράς ότι “είναι προιόν της ανομβρίας τίτλων και μεγάλων επιτυχιών που υπάρχει στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ…”
Όχι λοιπόν, δεν μπορώ να τους δικαιολογήσω όλους αυτούς που με τη πρώτη ευκαιρία βγάζουν τέτοιο μίσος και κακία για την ομάδα.
Δεν μπορώ να κατανοήσω αυτές τις ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ συμπεριφορές τους, με όλη αυτή την κακή και αρνητική ενέργεια που συσσωρεύουν και όλη αυτή την τοξικότητα που εκπέμπουν με κάθε ευκαιρία.
Πλέον με αηδιάζουν, αλλά χθες, με αφορμή τον αγώνα με τον Παναιτωλικό με εξόργισαν.
Μου “γύρισαν το μυαλό”…
Γιατί κάποιος που έχει παίξει μπάλα ή ξέρει (έστω λίγη) μπάλα και δεν είναι ένας θεωρητικός “μυρωδιάς” του ποδοσφαίρου, είναι σίγουρο ότι μπορεί να καταλάβει ότι ακόμη και μια καλή ομάδα, μπορεί να βρεθεί σε μία μέτρια μέρα.
Ναι. Πιστέψτε με, Μπορεί να βρεθεί σε μια κακή μέρα.
Δεν μιλάω κινέζικα. Ελληνικά μιλάω και το επαναλαμβάνω ξανά:
“ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ 2η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΚΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΙΣΟΠΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΗΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ 12ο ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ”
Γιατί κάποιος που έχει παίξει μπάλα και έχει βρεθεί σε μια ανάλογη κατάσταση και δεν είναι ένας αμπελοφιλόσοφος του ποδοσφαίρου σε μια fake εκδοχή του συγχωρεμένου του Αλέφαντου, ξέρει ότι στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος και ούτε ο πρώτος ή ο δεύτερος ή ο τρίτος της βαθμολογίας, είναι δεδομένο ότι θα κερδίσει τον τελευταίο ή τον προτελευταίο.
Όμως ακόμη και να μην έχεις παίξει μπάλα, έστω να ξέρεις τα βασικά και να είσαι ένας θετικός και καλοπροαίρετος άνθρωπος, τότε μπορείς να καταλάβεις ότι ακόμη και μια ομάδα που είναι στη 2η θέση του πρωταθλήματος, έχει το δικαίωμα να κερδίσει έναν αγώνα, χωρίς να είναι καλή.
Ναι, ο χθεσινός ΑΡΗΣ δεν ήταν καλός.
Δεν σφυροκόπησε τον αντίπαλο, ούτε έπιασε επίπεδα απόδοσης ανάλογα με άλλων αγώνων.
Ναι, ο χθεσινός ΑΡΗΣ, είχε μόνο 10 τελικές (έναντι 2), είχε μόνο 65% κατοχή (έναντι 35%), είχε μόνο 7 κόρνερ (έναντι 2) κλπ κλπ κλπ
Όπως και να χει, μάτια έχουμε και βλέπουμε.
Ο ΑΡΗΣ δεν είχε την φρεσκάδα άλλων αγώνων.
Δεν χρειαζόμαστε κάποιον “φωστήρα” να μας το πει.
Το είδαμε.
Ίσως να έφταιγε η κούραση καθώς η ομάδα έρχονταν από τρία συνεχόμενα παιχνίδια υψηλής πίεσης και έντασης (Τρίπολη για το κύπελλο, ΑΕΚ για το πρωτάθλημα, Ολυμπιακός για το κύπελλο).
Ίσως να έγιναν λάθη και από τον Μάντζιο στην αποκωδικοποίηση του αντιπάλου και στην διαχείριση του αγώνα. Ίσως….
Όπως και να χει, είναι δεδομένο ότι “γκέλες” με ομάδες σαν τον Παναιτωλικό και ειδικά εντός έδρας, δεν δικαιολογούνται.
Αν και οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι ο αντίπαλος στάθηκε εξαιρετικά.
Ο Τραϊνός Δέλλας, ένα δικό μας παιδί (και δεν με νοιάζει αν κάποιοι λέτε κάτι άλλο) διάβασε το ματς και παρέταξε μία ομάδα σφιχτή και δυνατή, που πίεσε ψηλά, με στόχο να δημιουργήσει πρόβλημα στην ανάπτυξη μας, συνεκτιμώντας ότι ο ΑΡΗΣ θα είναι επηρεασμένος από την κούραση.
Ο αντίπαλός μας στάθηκε καλά, στάθηκε με αξιοπρέπεια, και πήρε τον πολύτιμο για αυτόν βαθμό.
Ένα μόνο θα πω για τον Παναιτωλικό.
Περιμένουμε να δούμε ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια αγωνιστική συμπεριφορά και στα άλλα παιχνίδια.
Να μην είναι επιλεκτικός… Τίποτα άλλο.
Όσον αφορά τη δική μας την ομάδα.
Σαφώς και συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ, ότι τέτοια “στραβοπατήματα” δεν δικαιολογούνται.
ΞΕΚΑΘΑΡΟ.
Ο πήχης στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ έχει ανέβει πολύ.
Τον έχουν ανεβάσει ο Πρόεδρος, ο προπονητής και πάνω από όλα οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές μας.
Όποτε, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί μια εντός έδρας ισοπαλία με τον Παναιτωλικό.
Σαφώς όμως, όπως ανέφερα και παραπάνω, έχεις το δικαίωμα σαν ομάδα, να πάρεις ένα ματς χωρίς απαραίτητα να παίξεις το φανταστικό και εκπληκτικό ποδόσφαιρο που παίζεις και το παραδέχονται όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι Έλληνες ποδοσφαιρόφιλοι.
Έχεις το δικαίωμα να κερδίσεις χωρίς να είσαι καλός, με βάση την εικόνα που βγάζεις συνολικά σαν ομάδα, στη διάρκεια της χρονιάς.
Όλα αυτά με μια βασική προϋπόθεση.
Αρκεί να σε αφήσουν…
Τον ΑΡΗ λοιπόν εχθές δεν τον άφησαν.
Τον ΑΡΗ, του έκοψαν αυτό το δικαίωμα, όλοι αυτοί που επιλέχθηκαν να διευθύνουν τον αγώνα, είτε λέγονται διαιτητές, είτε λέγονται βοηθοί, είτε λέγονται τέταρτοι, είτε λέγονται VAR.
Γιατί ακόμη και σε μια αγωνιστική όπου δεν είσαι καλός, μπορείς να κερδίσεις, έστω με μια φάση, αρκεί να μην σου κλέψουν τον κόπο και τον μόχθο.
Αυτό έγινε χθες στο “Κλ. Βικελίδης”.
Χθες έκλεψαν από τον ΑΡΗ το δικαίωμα να κερδίσει.
Και ρωτάω.
Ας μου πει ένας, ότι αν ο Βάτσιος, οι VARιστες κι όλα αυτά τα “εργαλεία” (όπως τα χαρακτήρισε η ΠΑΕ ΑΡΗΣ), δεν ανακάλυπταν οφσάιντ στο γκολ του Γκάμα, θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά και σχεδόν ΣΙΓΟΥΡΑ ο ΑΡΗΣ θα είχε κερδίσει;
Ακούω.
Ναι, αυτός ο επόπτης που εχθές πήρε 900 ευρώ (!!!) όσα παίρνει δηλαδή ένας μεροκαματιάρης σε 1,5 μήνα, είναι ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ για να διευθύνει αγώνες Superleague.
Αυτός ο επόπτης, ήταν δυο μέτρα πίσω από τη φάση, αλλά παρ΄ όλα αυτά, σήκωσε τη σημαία (αρκετά δευτερόλεπτα μετά…) και ακυρώθηκε άδικα ένα καθαρό γκολ του ΑΡΗ.
Η γραμμή του VAR τον ξεφτιλίζει.
Δείχνει ότι σήκωσε το οφσάιντ ενώ δεν ήλεγχε όπως πρέπει την φάση, ήταν δυο μέτρα πίσω (κι όχι ένα) και σήκωσε τη σημαία πολλά δευτερόλεπτα μετά…
Ίσως αν δεν έμπαινε γκολ, να μην σήκωνε ποτέ τη σημαία του.
Όσο για τους VARίστες;
Αυτοί έδειξαν με τον πλέον ελεεινό τρόπο, ότι ήθελαν ΞΕΚΑΘΑΡΑ να καλύψουν τον Β΄βοηθό και την εκτρωματική απόφαση που πήρε.
Έψαχναν τη βελόνα μέσα στα άχυρα και ανακαλύπτοντας οφσάιντ, σε μία φάση που κάτι ανάλογο δεν θα έκαναν ΠΟΤΕ σε αγώνα, της ανίερης συμμαχίας που κρατάει φυλακισμένο το ποδόσφαιρο με τον ψευτομανδύα της εξυγίανσης.
Για την περίπτωση του πέναλτι, τι να πούμε…
Όταν έχουμε δει να δίνονται απίστευτα πέναλτι υπέρ του Π.Α.Ο. ή του Π.Α.Ο.Κ ή της Α.Ε.Κ. κι όχι αυτή η περίπτωση, όπου ΞΕΚΑΘΑΡΑ ο αμυνόμενος παίκτης του Παναιτωλικού απλώνει το πόδι του και κόβει την πορεία του επιτιθέμενου και το αναγνωρίζουν όλοι, τότε τι άλλο να πεις…
Ναι, είναι ξεκάθαρη αλλοίωση αγώνα και αποτελέσματος.
Κλέβουν τον κόπο και τη νίκη των ποδοσφαιριστών του ΑΡΗ.
Γιατί όπως είπα, θα έρθει και μέρα που μπορεί να κερδίσεις χωρίς να είσαι καλός.
Ο ΑΡΗΣ βρίσκεται σε ΠΟΛΕΜΟ.
Είναι ξεκάθαρο.
Το ξέρουμε, το βλέπουμε, το βιώνουμε καθημερινά με κάθε ευκαιρία και θεωρώ ότι ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
Είμαστε σε πόλεμο.
Αυτό μπορείτε να το καταλάβετε ορισμένοι;
Μπορείτε να βγάλετε τις τσίμπλες από τα μάτια σας;
Μπορείτε να απομονώσετε την όποια εμπάθεια σας και αρνητικότητα σας και να δείτε ότι φέτος, έχουν κλέψει από τον ΑΡΗ, πολλούς βαθμούς με ανάλογες αποφάσεις;
Ο ΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ.
ΟΛΑ αυτά, τα οποία όλως τυχαίως γίνονται με Έλληνες διαιτητές, απόλυτα ελεγχόμενους από την αμαρτωλή Ε.Π.Ο. που από το 2016 είναι εναλλάξ στην αγκαλιά του σιχαμένου συστήματος της ψευτοεξυγίανσης.
ΟΛΑ αυτά, όλως τυχαίως γίνονται με τα “μπουμπούκια” του συστήματος.
ΟΛΑ αυτά, όλως τυχαίως γίνονται από αυτά “εργαλεία” της ανίερης συμμαχίας, που δεν μπορεί να διανοηθεί ότι τέσσερις αγωνιστικές πριν λήξει το πρωτάθλημα, ο ΑΡΗΣ, είναι ακόμη δεύτερος.
Κι έχεις κάποιους Αρειανούς, που αντί να ασχοληθούν με όλα αυτά, αντί να επικεντρωθούν στον ΠΟΛΕΜΟ που δέχεται ο Σύλλογος και να είναι μάχιμοι και δυνατοί, τους τρυπάνε τα μυαλά και ασχολούνται από χθες με το αν έπρεπε να γίνει ο αγώνας και κακώς καθαρίστηκε ο αγωνιστικός χώρος…
Δηλαδή, θα τρελαθούμε.
Λες και ήταν θέμα που μπορούσε να το αποφασίσει μόνο ο ΑΡΗΣ.
Λες και ήταν μπροστά την ώρα που γίνονταν ο έλεγχος του γηπέδου πριν παρθεί η απόφαση διεξαγωγής του αγώνα.
Λες κι αυτοί οι άνθρωποι που καθάρισαν 7,5 στρέμματα χιόνι (όσο είναι ο αγωνιστικός χώρος) αυτό ήθελαν να κάνουν μες την παγωνιά και το απίστευτο κρύο.
Τι να πεις…
Ο θυμόσοφος λαός, λέει: “ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή…”
ΞΥΠΝΑΤΕ.
Τρώμε απίστευτο πόλεμο.
Κανέναν δεν έχουμε μαζί μας.
Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.
Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε Σύλλογος ανάδελφος.
ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ πορευτήκαμε και πορευόμαστε 107 χρόνια τώρα.
Αν δεν ήμασταν μόνοι μας, δεν θα είχαμε υποβιβαστεί τρεις φορές.
Αν δεν ήμασταν μόνοι μας και ήμασταν τσάτσοι του συστήματος όπως είναι άλλοι, θα είχαμε πάρει ένα-δύο πρωταθλήματα και τρία-τέσσερα κύπελλα.
Αν δεν ήμασταν μόνοι μας, δεν θα είχαμε βιώσει όλα αυτά που έχουμε βιώσει.
Μόνο ένας δρόμος υπάρχει.
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ.
Όπως μπορεί ο καθένας.
ΠΟΛΕΜΗΣΤΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΛΙΠΟΨΥΧΕΙΤΕ.
Στον ΑΡΗ δεν έχουν θέση οι φλώροι και οι κιοτήδες.
Είμαστε σε πόλεμο και ο καθένας από εμάς, είναι Στρατιώτης στο πλευρό του “θεού του πολέμου”.
Κι ο ΑΡΗΣ, σαν γνήσιος θεός της μάχης και του πολέμου, θέλει δίπλα του μόνο ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΨΥΧΩΜΕΝΟΥΣ ΜΑΧΗΤΕΣ.
ΜΑΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ.
ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.